แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1549

บทที่ 1549 หยุดตีกันได้แล้ว พ่อนายโดนรถชน

“ได้ยินมานานแล้วว่านายแห่งอาชูร่าฝีมือไม่ธรรมดา วันนี้ได้เห็นกับตา สมคำล่ำลือจริงๆ” จี้ซิวหร่านมองนายแห่งอาชูร่า แล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม

“คุณเองก็ไม่เลว” นายแห่งอาชูร่าใบหน้าไร้อารมณ์ เขาเหลือบมองจี้ซิวหร่านแวบหนึ่ง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เยี่ยหวันหวั่นเห็นสองคนนั้นทำท่าเหมือนจะสู้กันให้ตายไปข้าง คิ้วขมวดมุ่น เหลือบมองเนี่ยอู๋หมิงที่กำลังกินแตง[1]อยู่ด้านหนึ่ง

เยี่ยหวันหวั่นเดินออกจากโซนวีไอพี มาหยุดยืนข้างเนี่ยอู๋หมิง

“หยุดกินได้แล้ว…” เยี่ยหวันหวั่นพูดกับเนี่ยอู๋หมิง

ได้ยินเยี่ยหวันหวั่นพูดอย่างนี้ เนี่ยอู๋หมิงทำหน้าประหลาดใจ “ทำไมเหรอ…”

“เธอเข้าไปช่วยหน่อยสิ” เยี่ยหวันหวั่นกล่าว

“ช่วย?” เนี่ยอู๋หมิงชะงักเล็กน้อย เยี่ยหวันหวั่นหมายความว่ายังไง

“ช่วยใคร?” เนี่ยอู๋หมิงถามโดยสัญชาตญาณ

“ช่วยใครอะไร…ไปจับพวกเขาแยกสิ…” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย

เนี่ยอู๋หมิงส่ายหน้า “คนใหญ่คนโตเขาตีกัน ฉันเป็นแค่เถ้าแก่ตัวเล็กๆ จะเข้าไปแทรกได้ยังไง อีกอย่าง เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย…”

“คุณจะไม่ไปจริงๆ ?” เยี่ยหวันหวั่นจ้องเนี่ยอู๋หมิง

“ไม่ไป ใครไปก็โง่แล้ว” เนี่ยอู๋หมิงกล่าว

“เฮ้อ…” เยี่ยหวันหวั่นหยิบธนบัตรปึกหนึ่งออกมาจากกระเป๋า แล้วทำหน้าเอือมระอา “งั้นดูเหมือนเงินนี่จะไม่มีพรหมลิขิตกับคุณซะแล้ว…เสียดาย น่าเสียดายจริงๆ”

เนี่ยอู๋หมิงมองธนบัตรพันหยวนปึกหนึ่งในมือเยี่ยหวันหวั่น เขารีบคว้ามาแล้วขมวดคิ้วบอกว่า “น้องสาวแสนดีของฉัน เธอพูดเหลวไหลอะไรกัน เธอกับฉันเป็นเพื่อนร่วมสาบานกัน มีทุกข์ร่วมทุกข์ เป็นตายไม่ทิ้งกัน…พวกเราเป็นอะไรกัน เธอมีเรื่องอะไรก็แค่บอกฉันคำเดียว…”

เนี่ยอู๋หมิงพูดจบก็รีบยัดธนบัตรปึกนั่นใส่อกเสื้อ

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก นี่แหละเนี่ยอู๋หมิง ไม่ผิดแน่…

“มา น้องสาวที่แสนดีของฉัน ไหนว่ามาซิ เรื่องมันเป็นยังไง” เนี่ยอู๋หมิงยืนอยู่ข้างเยี่ยหวันหวั่น ยิ้มอย่างเอาอกเอาใจ

“บอกให้พวกเขาอย่าตีกันอีกเลย…” เยี่ยหวันหวั่นได้แต่เอือมระอา

“โอเค ฉันจะไปเกลี้ยกล่อมเอง…” เนี่ยอู๋หมิงพยักหน้า แล้ววิ่งเหยาะๆ ไปยังจุดที่จี้ซิวหร่านกับนายแห่งอาชูร่าสู้กันอยู่

เวลานี้ จี้ซิวหร่านกับนายแห่งอาชูร่ายังสู้กันไม่ยอมหยุด ซ้ำการต่อสู้ก็ดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ

“ซิวหร่าน!”

จู่ๆ เนี่ยอู๋หมิงก็กอดจี้ซิวหร่านจากข้างหลัง

จี้ซิวหร่านขมวดคิ้วแน่น ไม่เข้าใจการกระทำของเนี่ยอู๋หมิง

“เร็วเข้าๆๆ กลับไปกับฉัน เมื่อกี้ลุงจี้เกิดอุบัติเหตุรถยนต์ เขาโดนรถชน! ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ติดต่อนายไม่ได้ เมื่อกี้เพิ่งโทรฯ หาฉัน นายรีบไปโรงพยาบาลกับฉันเร็ว ไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่…คนขับรถที่ชนลุงจี้ก็หนีไปแล้วด้วย!” เนี่ยอู๋หมิงทำหน้า ‘ร้อนใจ’แทบไม่แสดงพิรุธอะไรเลย ราวกับพ่อของจี้ซิวหร่านโดนรถชนจริงๆ

จี้ซิวหร่านชะงักไปทันที

พอเห็นจี้ซิวหร่านโดนเนี่ยอู๋หมิงกอดจากข้างหลัง นายแห่งอาชูร่ากลับไม่ได้ฉวยโอกาสโจมตีต่อ เขาแค่ยืนเอามือไพล่หลังอยู่ห่างๆ

“วันหลังขอคำชี้แนะด้วย”

จี้ซิวหร่านหันไปมองนายแห่งอาชูร่า จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไปพร้อมกับเนี่ยอู๋หมิง

ห่างออกไปไม่ไกล เยี่ยหวันหวั่นทำหน้างง เธอบอกให้เนี่ยอู๋หมิงไปห้ามทัพพวกเขา แต่นึกไม่ถึงว่าเนี่ยอู๋หมิงจะใช้วิธีนี้…

วิธีห้ามทัพอย่างงี้ เธอเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกจริงๆ…เกรงว่าคงมีแต่เนี่ยอู๋หมิงคนเดียวเท่านั้นที่คิดได้…

พอเห็นว่าจี้ซิวหร่านไม่ตามพัวพัน แต่กลับออกจากงานเลี้ยงไปแล้ว นายแห่งอาชูร่าใบหน้าไร้อารมณ์ นัยน์ตาปรากฏแววเยือกเย็นสะท้านทรวงพาดผ่าน เขาหมุนตัวกลับไปนั่ง แล้วยกชาเขียวขึ้นจิบ

————————————————————————————-

บทที่ 1550 กลับบ้านกับฉัน