บทที่ 1583 ตัวเองสวมวงแหวนแสงดึงดูดความเกลียดชัง
แม้เสียงของสองคนไม่ดังมาก แต่เยี่ยหวันหวั่นที่ด้านหลังกับผู้เฒ่าหลิวกลับได้ยินแจ่มชัด
ผู้เฒ่าหลิวหันมองเยี่ยหวันหวั่นและขมวดคิ้วเอ่ย “ผู้นำ พวกเขาสามหาวเกินไปแล้วจริงๆ …ถึงกับกล้าทำท่าทีแบบนี้กับผู้นำ!”
เยี่ยหวันหวั่นกลับยิ้มน้อยๆ เหมือนไม่ใส่ใจ
ตอนนี้เธอมารายงานตัวที่โรงเรียนชื่อเยี่ยน ตัวตนหาใช่ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย แต่เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น กับคำพูดของคนพวกนั้นก็ไม่จำเป็นต้องสนใจ
“ไปกันเถอะ”
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยเสียงเบา
“ครับ” ผู้เฒ่าหลิวพยักหน้า ในเมื่อผู้นำยังไม่พูดอะไร เขาก็ย่อมพูดมากไม่ได้
หนุ่มสาวที่มุ่งหน้าไปรายงานตัวที่โรงเรียนชื่อเยี่ยนบนเส้นทางนี้ยิ่งผ่านไปยิ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับสายน้ำไม่ปาน
การรับสมัครนักเรียนของโรงเรียนชื่อเยี่ยนเข้มงวดมาก หนุ่มสาวรัฐอิสระกว่าหลายพันคนนี้เกรงว่าสุดท้ายคงถูกโรงเรียนชื่อเยี่ยนเลือกเข้าโรงเรียนเพียงไม่กี่คน
ถึงแม้ตำแหน่งและความนิยมของทหารรับจ้างในรัฐอิสระจะสูงมาก แต่ก็ต้องมองว่าเดินออกมาจากโรงเรียนทหารรับจ้างไหน
โรงเรียนทหารรับจ้างของรัฐอิสระมีอยู่นับไม่ถ้วน แต่ที่มีคุณภาพมากที่สุดก็มีแค่สามโรงเรียนใหญ่อย่างเช่นชื่อเยี่ยนเป็นต้น
เยี่ยหวันหวั่นสงสัยเกี่ยวกับระบบทหารรับจ้างอยู่หน่อยก็จริง แต่จุดประสงค์ที่มาโรงเรียนชื่อเยี่ยนครั้งนี้ มีเพียงแค่เพื่อเข้าใกล้ผู้อำนวยการท่านนั้น หวังให้ผู้อำนวยการสามารถช่วยเหลือเธอ ดูว่าจะฟื้นคืนความทรงจำของตัวเธอได้หรือเปล่า นอกเหนือจากนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็ไม่มีอะไรจะขอ
ผ่านไปราวๆ หนึ่งชั่วโมงกว่า เยี่ยหวันหวั่นกับผู้เฒ่าหลิวจึงค่อยเดินมาถึงยอดเขา
บนยอดเขาก็คือสาขาใหญ่ของโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างชื่อเยี่ยน ทอดสายตามองไปนอกจากคำว่าทรงสง่าอลังการ ก็หาคำบรรยายอื่นออกมาไม่ได้อีก
แต่ประตูบานใหญ่โอ่อ่าถึงขีดสุดที่ด้านหน้าโรงเรียนชื่อเยี่ยนกลับปิดสนิทแล้ว
ด้านหน้าของโรงเรียนชื่อเยี่ยน มีบรรดาเบื้องบนผู้อาวุโสตระกูลใหญ่หลายสิบคนพาคนของตระกูลตัวเองมารออยู่ตรงนี้
เยี่ยหวันหวั่นกับผู้เฒ่าหลิวเดินเข้าไปในฝูงชนอย่างรวดเร็ว
เวลานี้ในกลุ่มคน เยี่ยหวันหวั่นกับผู้เฒ่าหลิวกลับดูแปลกแยกอย่างเห็นได้ชัด
โดยเฉพาะเยี่ยหวันหวั่น โบ๊ะหน้าน่าเกลียดจนดึงดูดสายตาคน
“เหอะ ตอนนี้โรงเรียนชื่อเยี่ยนใครก็กล้าเข้ามาจริงเหรอ”
หญิงสาวหน้าตาโดดเด่นหนึ่งในนั้นชำเลืองมองเยี่ยหวันหวั่นพลางแค่นหัวเราะเยาะ
ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอน่าเกลียดแปลกใหม่ขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าเธอสวมวงแหวนแสงดึงดูดความเกลียดชัง คนมาถึงต้องเย้ยหยันเธอสักที รู้งี้เธอแต่งตัวเป็นผู้ชายก็จบแล้ว…
“โรงเรียนชื่อเยี่ยนไม่ใช่ที่ที่คนอย่างเธอมาได้ มาทางไหนก็ไสหัวกลับไปทางนั้นเลย อย่าแปดเปื้อนประตูโรงเรียนชื่อเยี่ยน” หญิงสาวหน้าตาโดดเด่นจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางหัวเราะเยาะ
“เหลวไหล!”
ทันใดนั้นผู้เฒ่าหลิวพลันโมโห “นังหนู เธอรู้ไหมว่าท่านนี้…”
แต่ยังไม่ทันให้ผู้เฒ่าหลิวพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็ส่ายหน้าให้ผู้เฒ่าหลิวเสียก่อน
ตัวตนผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยของเธอถ้าไม่ได้อยู่ในสถานการณ์จำเป็นก็ห้ามเปิดเผยออกไปง่ายๆ เด็ดขาด
ไม่งั้นถ้าทำให้โรงเรียนชื่อเยี่ยนรู้ว่าตัวเองก็คือผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย ไม่ต้องพูดถึงว่าตัวเองมีจดหมายแนะนำของจี้ซิวหร่าน ต่อให้เป็นอี้สุ่ยหาน หรือแม้แต่จดหมายแนะนำจากสมาคมสหพันธ์วิทยายุทธ์ก็เปล่าประโยชน์
พันธมิตรอู๋เว่ยมักถูกสามโรงเรียนใหญ่ใช้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้แก่นักเรียนที่เข้าใหม่ในคาบเรียน เปลี่ยนไป๋เฟิงเป็นปีศาจโดยสมบูรณ์ เหมือนไป๋เฟิงก็คือราชินีปีศาจของรัฐอิสระไม่ปาน ถูกติดชื่อว่าชั่วช้าอำมหิต
“ทำไม รู้ว่ายัยห้าวนี่อะไร” หญิงสาวหน้าตาโดดเด่นชำเลืองมองผู้เฒ่าหลิวก่อนแค่นหัวเราะเยาะเอ่ย
ยังไม่ทันให้หญิงสาวเอ่ยปากต่อ ที่ด้านหลังเธอก็มีชายที่สวมชุดสูทสีดำคนหนึ่งหัวเราะหยันเอ่ย “อย่าทะเลาะกัน”
——————————————————————————
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี