แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1583

บทที่ 1583 ตัวเองสวมวงแหวนแสงดึงดูดความเกลียดชัง

แม้เสียงของสองคนไม่ดังมาก แต่เยี่ยหวันหวั่นที่ด้านหลังกับผู้เฒ่าหลิวกลับได้ยินแจ่มชัด

ผู้เฒ่าหลิวหันมองเยี่ยหวันหวั่นและขมวดคิ้วเอ่ย “ผู้นำ พวกเขาสามหาวเกินไปแล้วจริงๆ …ถึงกับกล้าทำท่าทีแบบนี้กับผู้นำ!”

เยี่ยหวันหวั่นกลับยิ้มน้อยๆ เหมือนไม่ใส่ใจ

ตอนนี้เธอมารายงานตัวที่โรงเรียนชื่อเยี่ยน ตัวตนหาใช่ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย แต่เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น กับคำพูดของคนพวกนั้นก็ไม่จำเป็นต้องสนใจ

“ไปกันเถอะ”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยเสียงเบา

“ครับ” ผู้เฒ่าหลิวพยักหน้า ในเมื่อผู้นำยังไม่พูดอะไร เขาก็ย่อมพูดมากไม่ได้

หนุ่มสาวที่มุ่งหน้าไปรายงานตัวที่โรงเรียนชื่อเยี่ยนบนเส้นทางนี้ยิ่งผ่านไปยิ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับสายน้ำไม่ปาน

การรับสมัครนักเรียนของโรงเรียนชื่อเยี่ยนเข้มงวดมาก หนุ่มสาวรัฐอิสระกว่าหลายพันคนนี้เกรงว่าสุดท้ายคงถูกโรงเรียนชื่อเยี่ยนเลือกเข้าโรงเรียนเพียงไม่กี่คน

ถึงแม้ตำแหน่งและความนิยมของทหารรับจ้างในรัฐอิสระจะสูงมาก แต่ก็ต้องมองว่าเดินออกมาจากโรงเรียนทหารรับจ้างไหน

โรงเรียนทหารรับจ้างของรัฐอิสระมีอยู่นับไม่ถ้วน แต่ที่มีคุณภาพมากที่สุดก็มีแค่สามโรงเรียนใหญ่อย่างเช่นชื่อเยี่ยนเป็นต้น

เยี่ยหวันหวั่นสงสัยเกี่ยวกับระบบทหารรับจ้างอยู่หน่อยก็จริง แต่จุดประสงค์ที่มาโรงเรียนชื่อเยี่ยนครั้งนี้ มีเพียงแค่เพื่อเข้าใกล้ผู้อำนวยการท่านนั้น หวังให้ผู้อำนวยการสามารถช่วยเหลือเธอ ดูว่าจะฟื้นคืนความทรงจำของตัวเธอได้หรือเปล่า นอกเหนือจากนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็ไม่มีอะไรจะขอ

ผ่านไปราวๆ หนึ่งชั่วโมงกว่า เยี่ยหวันหวั่นกับผู้เฒ่าหลิวจึงค่อยเดินมาถึงยอดเขา

บนยอดเขาก็คือสาขาใหญ่ของโรงเรียนฝึกทหารรับจ้างชื่อเยี่ยน ทอดสายตามองไปนอกจากคำว่าทรงสง่าอลังการ ก็หาคำบรรยายอื่นออกมาไม่ได้อีก

แต่ประตูบานใหญ่โอ่อ่าถึงขีดสุดที่ด้านหน้าโรงเรียนชื่อเยี่ยนกลับปิดสนิทแล้ว

ด้านหน้าของโรงเรียนชื่อเยี่ยน มีบรรดาเบื้องบนผู้อาวุโสตระกูลใหญ่หลายสิบคนพาคนของตระกูลตัวเองมารออยู่ตรงนี้

เยี่ยหวันหวั่นกับผู้เฒ่าหลิวเดินเข้าไปในฝูงชนอย่างรวดเร็ว

เวลานี้ในกลุ่มคน เยี่ยหวันหวั่นกับผู้เฒ่าหลิวกลับดูแปลกแยกอย่างเห็นได้ชัด

โดยเฉพาะเยี่ยหวันหวั่น โบ๊ะหน้าน่าเกลียดจนดึงดูดสายตาคน

“เหอะ ตอนนี้โรงเรียนชื่อเยี่ยนใครก็กล้าเข้ามาจริงเหรอ”

หญิงสาวหน้าตาโดดเด่นหนึ่งในนั้นชำเลืองมองเยี่ยหวันหวั่นพลางแค่นหัวเราะเยาะ

ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอน่าเกลียดแปลกใหม่ขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าเธอสวมวงแหวนแสงดึงดูดความเกลียดชัง คนมาถึงต้องเย้ยหยันเธอสักที รู้งี้เธอแต่งตัวเป็นผู้ชายก็จบแล้ว…

“โรงเรียนชื่อเยี่ยนไม่ใช่ที่ที่คนอย่างเธอมาได้ มาทางไหนก็ไสหัวกลับไปทางนั้นเลย อย่าแปดเปื้อนประตูโรงเรียนชื่อเยี่ยน” หญิงสาวหน้าตาโดดเด่นจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางหัวเราะเยาะ

“เหลวไหล!”

ทันใดนั้นผู้เฒ่าหลิวพลันโมโห “นังหนู เธอรู้ไหมว่าท่านนี้…”

แต่ยังไม่ทันให้ผู้เฒ่าหลิวพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็ส่ายหน้าให้ผู้เฒ่าหลิวเสียก่อน

ตัวตนผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยของเธอถ้าไม่ได้อยู่ในสถานการณ์จำเป็นก็ห้ามเปิดเผยออกไปง่ายๆ เด็ดขาด

ไม่งั้นถ้าทำให้โรงเรียนชื่อเยี่ยนรู้ว่าตัวเองก็คือผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย ไม่ต้องพูดถึงว่าตัวเองมีจดหมายแนะนำของจี้ซิวหร่าน ต่อให้เป็นอี้สุ่ยหาน หรือแม้แต่จดหมายแนะนำจากสมาคมสหพันธ์วิทยายุทธ์ก็เปล่าประโยชน์

พันธมิตรอู๋เว่ยมักถูกสามโรงเรียนใหญ่ใช้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้แก่นักเรียนที่เข้าใหม่ในคาบเรียน เปลี่ยนไป๋เฟิงเป็นปีศาจโดยสมบูรณ์ เหมือนไป๋เฟิงก็คือราชินีปีศาจของรัฐอิสระไม่ปาน ถูกติดชื่อว่าชั่วช้าอำมหิต

“ทำไม รู้ว่ายัยห้าวนี่อะไร” หญิงสาวหน้าตาโดดเด่นชำเลืองมองผู้เฒ่าหลิวก่อนแค่นหัวเราะเยาะเอ่ย

ยังไม่ทันให้หญิงสาวเอ่ยปากต่อ ที่ด้านหลังเธอก็มีชายที่สวมชุดสูทสีดำคนหนึ่งหัวเราะหยันเอ่ย “อย่าทะเลาะกัน”

——————————————————————————

“การสมัครรอบนี้สิ้นสุดแล้ว ค่อยมาอีกทีรอบหน้า”

ชายวัยกลางคนแต่งตัวเรียบง่ายคนหนึ่งเดินออกมาจากในโรงเรียนชื่อเยี่ยนก่อนมองผู้เฒ่าหลิวที่สอดส่องอยู่หน้าประตูและเอ่ยเสียงเย็น

“สิ้นสุดแล้ว? ”

ไม่เพียงผู้เฒ่าหลิว หนุ่มสาวตระกูลใหญ่ที่เพิ่งเดินขึ้นเขามาจำนวนหนึ่งก็งุนงงถ้วนหน้า

“ถูกต้อง” ชายวัยกลางคนเอ่ย “ระยะเวลารับสมัครทุกรอบของโรงเรียนชื่อเยี่ยนมีจำกัด พวกคุณจำเวลาผิดแล้ว อยากสมัครก็มีแต่ต้องรอรอบหน้า”

“จะเป็นไปได้ยังไง!”

หญิงสาวที่หน้าตาไม่เลวก่อนหน้านี้ก้าวขึ้นมาด้านหน้าก้าวใหญ่ “คุณชายพวกเราคือคุณชายใหญ่ตระกูลหวัง ต้องให้คุณชายพวกเราเข้าไปนะ!”

ได้ยินดังนั้น ชายวัยกลางคนของโรงเรียนชื่อเยี่ยนชำเลืองมองหญิงสาวที่ด้านข้างอย่างเรียบนิ่ง “คุณล้อฉันเล่นเหรอ”

“อย่าเสียมารยาท…”

เวลานี้ชายหนุ่มรีบขึ้นหน้ามาตะคอกใส่หญิงสาวที่หน้าตาโดดเด่น

จากนั้นชายหนุ่มก็เอ่ยกับชายวัยกลางคน “ผมมาสองรอบติดแล้ว…สามารถยืดหยุ่นได้หน่อยหรือเปล่า ให้โอกาสผมเข้าไปสมัครอีกครั้ง…”

“ค่อยมารอบหน้า!” ชายวัยกลางคนมีสีหน้าเย็นชาเล็กน้อย หนึ่งชายหนึ่งหญิงนี่ฟังคำคนไม่เข้าใจหรือไง!

“เรื่องนี้…” ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นแต่ไม่กล้าพูดอะไรต่อ

“คุณชาย ช่างเถอะค่ะ โรงเรียนชื่อเยี่ยนไม่ยุติธรรมไร้เหตุผลขนาดนี้ งั้นพวกเราก็ไปโรงเรียนทหารรับจ้างอื่น ไม่ได้มีแค่โรงเรียนพวกเขาแห่งเดียวสักหน่อย พวกเขาไม่รับคุณชายก็เป็นการสูญเสียของพวกเขา!” หญิงสาวเอ่ยเสียงเย็น

“ห้ามพูดเหลวไหล” ชายหนุ่มชำเลืองมองหญิงสาว

ทันใดนั้น หนุ่มสาวที่มาสายและถูกกันไว้นอกประตูจำนวนไม่น้อยก็พากันมองไปยังคุณชายตระกูลหวังและสาวใช้ของเขา