บทที่ 1653 คำพูดจะพูดมั่วๆ ไม่ได้
ทหารรับจ้างระดับ D คนหนึ่งยืนอยู่ในแถวของทหารรับจ้างระดับ A เพื่อจะส่งมอบภารกิจระดับ A เป็นสถานการณ์ที่ชวนให้พูดไม่ออกบอกไม่ถูกอยู่เหมือนกัน
เยี่ยหวันหวั่นไม่ค่อยเข้าใจกฎเกณฑ์เท่าไหร่ เลยทำได้แค่พยักหน้า แล้วสาวเท้าเดินไปต่อแถวของทหารรับจ้างระดับ D
“รุ่นน้อง น่าจะยังมาอยู่ชื่อเยี่ยนได้ไม่นานสินะ…” ทหารรับจ้างระดับ D คนหนึ่งหัวเราะเยาะเยี่ยหวันหวั่น
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า เธอเพิ่งจะเข้าเรียนที่นี่ได้ไม่กี่วันจริงๆ
“เมื่อกี้ที่เธอไปยืนต่อแถวตรงนั้น มันเป็นแถวของทหารรับจ้างระดับ A โดยเฉพาะ รับผิดชอบการส่งมอบภารกิจระดับ A เป็นหลัก อย่างน้อยต้องทำภารกิจระดับ B ขึ้นไป ไม่ใช่ระดับที่พวกเราจะทำได้ในตอนนี้หรอกนะ” ทหารรับจ้างระดับ D คนนั้นอธิบายให้เยี่ยหวันหวั่นฟัง
ได้ยินอย่างงั้นเยี่ยหวันหวั่นก็ทำหน้าครุ่นคิด งั้นเมื่อกี้ที่เธอยืนต่อแถวของระดับ A ก็ไม่น่าจะผิดตรงไหนนี่…
“แต่ฉันจะส่งมอบภารกิจระดับ A นะคะ…” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว เธอมายืนต่อแถวระดับ D แล้วภารกิจของเธอจะเสร็จสมบูรณ์เหรอ
“ภารกิจระดับ A?”
ได้ยินเยี่ยหวันหวั่นพูดอย่างงั้น ชายหนุ่มชะงักเล็กน้อย แล้วจ้องพิจารณาเยี่ยหวันหวั่นด้วยสายตาแปลกๆ
ทหารรับจ้างระดับ D คนหนึ่ง จะสามารถทำภารกิจระดับ A ได้ยังไงกัน…
ในโรงเรียนชื่อเยี่ยน ระดับภารกิจทั้งหมดจะเหมาะสมกับระดับของทหารรับจ้างพอดี ทหารรับจ้างระดับ D อย่างมากสุดก็ทำได้แค่ภารกิจระดับ D ทันทีที่ภารกิจถึงระดับ C เมื่อไหร่ ก็จะต้องเผชิญหน้ากับอันตรายใหญ่หลวง อาจถึงแก่ชีวิตได้เลยทีเดียว
“ฮ่าๆ รุ่นน้องคนนี้ นี่เธอรู้รึเปล่าว่าอะไรคือภารกิจระดับ A นี่เธอคงไม่ได้รับภารกิจระดับ D มาแล้วคิดไปเองว่าเป็นภารกิจระดับ A หรอกนะ”
“ฉันยังไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าทหารรับจ้างระดับ D คนไหนจะทำภารกิจระดับ A สำเร็จ ถ้าเธอบอกว่าเป็นภารกิจระดับ C ฉันอาจจะเชื่อเธอ”
เวลานี้ ทหารรับจ้างระดับ D รอบตัวเยี่ยหวันหวั่นเริ่มหัวเราะเยาะเธอ
เยี่ยหวันหวั่นขี้เกียจอธิบาย แค่ส่งมอบภารกิจให้เสร็จก็พอแล้ว
ประมาณหนึ่งเค่อ[1]ผ่านไป ในที่สุดก็ถึงคิวเยี่ยหวันหวั่น
อาจารย์อายุราวสี่สิบปีคนหนึ่ง เงยหน้ามองเยี่ยหวันหวั่นก่อนแวบหนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ “ชื่อ”
“เยี่ยหวันหวั่น…” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
“ระดับภารกิจ ขั้นตอน ระหว่างทำภารกิจได้รับบาดเจ็บหรือเกิดอุบัติเหตุอะไรหรือไม่” อาจารย์ชื่อเยี่ยนพูดต่อ
“ระหว่างทำภารกิจราบรื่นมาก…ไม่ได้รับบาดเจ็บหรือเกิดอุบัติเหตุอะไร…ระดับภารกิจ A” เยี่ยหวันหวั่นครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วตอบตามจริง
“อืม…” อาจารย์โรงเรียนชื่อเยี่ยนพยักหน้าเหมือนเครื่องจักร แต่ไม่นานก็สะดุด เงยหน้ามองเยี่ยหวันหวั่น “เมื่อกี้เธอว่าไงนะ ระดับภารกิจ A? ฉันฟังผิด หรือเธอพูดผิด?”
เขาไม่เคยเห็นทหารรับจ้างระดับ D คนไหนวิ่งมาส่งมอบภารกิจระดับ A ที่นี่ซักครั้ง
“ใช่แล้วค่ะ ภารกิจระดับ A”
พูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็ยื่นกระดาษที่เธอดึงมาจากโซนประกาศภารกิจให้อาจารย์โรงเรียนชื่อเยี่ยนที่อยู่ตรงหน้าดู
อาจารย์โรงเรียนชื่อเยี่ยนจ้องกระดาษที่เยี่ยหวันหวั่นวางบนโต๊ะอย่างละเอียด คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น
ภารกิจระดับ A : ล้มเป่ยโต่วแห่งพันธมิตรอู๋เว่ย…
นี่เป็นภารกิจระดับ A ไม่ผิดแน่ อีกอย่างภารกิจนี้ก็ค้างอยู่บนบอร์ดประกาศภารกิจของโรงเรียนชื่อเยี่ยนมานานหลายปีแล้ว ยังไม่เคยมีใครรับไปทำซักครั้ง
“เธอดึงกระดาษแผ่นนี้มาเหรอ?” อาจารย์โรงเรียนชื่อเยี่ยนจ้องเยี่ยหวันหวั่น
“ใช่ค่ะ แล้วฉันก็ทำภารกิจเสร็จแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นอธิบาย
“รุ่นน้องคนนี้ ของกินจะกินมั่วก็ได้ แต่คำพูดจะพูดมั่วๆ ไม่ได้นะ เธอไปดึงกระดาษภารกิจระดับ A ออกมาเล่นๆ แล้วไม่ทำให้สำเร็จ จะโดนโรงเรียนติดทัณฑ์บนเอาได้นะ”
————————————————————————————-
บทที่ 1654 ทหารรับจ้างหลบหนี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี