เยี่ยหวันหวั่นปล่อยผมยาวสลวย สวมชุดเดรสสีขาวทั้งตัว ตบหน้าตัวเองสองสามที เข้าสู่โหมดกระต่ายขาวตัวน้อย
เธอเพิ่งจะเดินเข้าไปใกล้ ประตูรถฝั่งคนขับก็เปิดออก สวี่อี้รีบก้าวลงรถ ช่วยเปิดประตูเบาะหลังให้เธอ ขณะเดียวกันอดความประหลาดใจไว้ไม่ไหวจนมองเธอหลายครา
แม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้เห็นสภาพเธอหลังลบเครื่องสำอางค์แล้ว แต่ทุกครั้งที่ได้เห็นก็ยังรู้สึกอัศจรรย์ใจ
ที่นั่งเบาะหลัง ซือเยี่ยหานกำลังยุ่งอยู่ ตรงหน้ามีโน๊ตบุ๊ควางไว้ สวมชุดหูฟังบลูทูธ คล้ายกับกำลังมีการประชุมผ่านวิดีโอคอล
ไม่รู้เป็นเพราะเนื้อหาในการประชุมไม่ค่อยราบรื่นหรือเปล่า สีหน้าของซือเยี่ยหานจึงดูไม่ค่อยดีเท่าไร มีความหงุดหงิดจางๆ ปรากฎอยู่ระหว่างหัวคิ้ว รัศมีไม่น่าเข้าใกล้แผ่ซ่านโดยรอบ
เยี่ยหวันหวั่นไม่กล้าไปกวนเขา จึงนั่งเรียบร้อยอยู่ในมุมด้านข้าง พยายามลดความมีตัวตนลงให้น้อยที่สุด
ระหว่างที่เธอเงยหน้าขึ้นโดยบังเอิญ เธอก็พบว่าวันนี้บนรถนอกจากสวี่อี้แล้ว ที่นั่งข้างคนขับยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ด้วย
ชายหนุ่มสวมชุดสีดำเหมือนเช่นเคย ผมสั้นเรียบร้อย ใบหน้าแหลมคมเหมือนดั่งอาวุธมีคม
เป็นลูกน้องมือดีที่เก่งกาจที่สุดของซือเยี่ยหาน หลิวอิ่ง ครั้งก่อนเคยเจอกันแล้วที่สวนจิ่นหยวน
บทที่เยี่ยหวันหวั่นเงยหน้าขึ้น บังเอิญมองสบสายตาของหลิวอิ่งที่มองผ่านกระจกมองหลังพอดี ยังเป็นสายตาเยาะเย้ยและดูหมิ่นเหมือนเคย
สำหรับสายตาแบบนี้ เยี่ยหวันหวั่นชินชาเสียแล้ว ลูกน้องและคนที่อยู่ข้างกายซือเยี่ยหานต่างเห็นเธอเป็นนางสนมล่มเมืองอย่างเปาซื่อ[1]และต๋าจี่[2]
สิ่งเดียวที่ต่างไปจากชาติอดีตก็คือ ชาตินี้เธอคืนสู่รูปลักษณ์เดิม ยิ่งสอดคล้องกับหายนะนารีเป็นเหตุของเธออีก และยิ่งดึงดูดความเกลียดชังมากขึ้นด้วย
แม้ว่าเธอจะชินชาไปนานแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องยอมรับทั้งหมดเหมือนชาติที่แล้ว
สายตาของผู้ชายคนนี้ ทำให้เธอรู้สึกไม่ชอบใจจริงๆ!
หึหึ ในใจคงจะกำลังแอบด่าว่าเธอเป็นนังจิ้งจอก เป็นยัยปีศาจไม่รู้กี่รอบแล้วสินะ?
แม่เจ้า เจ้านายของนายเป็นคนบังคับฝืนใจผู้หญิงเขามาชัดๆ? มีเหตุผลบ้างหรือเปล่าห๊ะ!
หากว่าเธอไม่ได้เป็นตามข้อกล่าวหานี้ ไม่เท่ากับเสียเปรียบเกินไปหน่อยเหรอ?
เยี่ยหวันหวั่นชำเลืองมองซือเยี่ยหานที่อยู่ข้างกาย
ชายหนุ่มกำลังคุยกับผู้บริหารระดับสูงผ่านวิดีโอคอลด้วยสีหน้าเย็นชาดั่งน้ำค้างแข็ง ริมฝีปากบางกำลังพ่นคำศัพท์ไม่คุ้นเคยที่เธอฟังไม่ออกเลยสักคำ
หลิวอิ่งเห็นว่าเธอเอาแต่จ้องมองซือเยี่ยหาน สายตาแฝงการแจ้งเตือนและดูถูกมากขึ้นอีก
เยี่ยหวันหวั่นโค้งมุมปากอย่างมีเลศนัย วินาทีถัดมา เธอก็พุ่งตัวไปที่ซือเยี่ยหานอย่างกะทันหัน
ซือเยี่ยหานไม่ได้เตรียมป้องกัน ก็โดนเธอกระโจนแนบกายแบบนี้
คิ้วกระบี่ของชายหนุ่มยกขึ้น กำลังจะเอ่ยปาก กลับถูกความหวานและนุ่มนวลประกบลงไป….
ซือเยี่ยหานอึ้งตะลึงอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาลึกล้ำหมุนดำดิ่งลงไปเพียงพริบตา ราวกับกระแสน้ำวนขนาดใหญ่
นิ้วมือเรียวยาวพับปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คเสียงดังพรึ่บอย่างรวดเร็ว ตัดการมองเห็นจากปลายทาง
พวกผู้บริหารระดับสูงทั้งโต๊ะที่กำลังประชุมผ่านวิดีโอคอลต่างกำลังมีสมาธิจดจ่ออยู่กับการประชุม ตาลายขึ้นมาทันที เหมือนว่าจะเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกระโจนรุกใส่ BOSS ของพวกเขา
กำลังอยากจะมองให้ชัดเจน หน้าจอใหญ่ก็ได้ดับไปแล้ว
ห๊า!
ผู้หญิง?
เมื่อครู่นี้ BOSS ของพวกเขาโดนผู้หญิงคนหนึ่งรุกเข้าใส่ขณะที่กำลังประชุมอยู่?!
และในเวลาเดียวกันนี้ หน้าของหลิวอิ่งดำคล้ำยิ่งกว่าหน้าจอเสียอีก
ดวงตาของชายหนุ่มคนนั้นถลึงกว้างเหมือนกระดิ่งวัว สองแก้มแดงเทือก หน้าตาตกตะลึงไม่อยากจะเชื่อ โมโหจนแทบจะระเบิดอยู่แล้ว ชัดเจนว่าตกตะลึงกับการกระทำไร้ยางอายของผู้หญิงอย่างเยี่ยหวันหวั่น
แม้ว่าสวี่อี้จะโดนโชว์หวานใส่คนโสดหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังเขินอายอยู่ดี รีบกดยกฉากกั้นตัดภาพด้านหลังไป
“เชอะ!” ชำเลืองหางตาไปเห็นหน้าเครียดราวกับก้นหม้อของหลิวอิ่ง เยี่ยหวันหวั่นถึงรู้สึกคลายโมโหลงได้บ้าง
เพียงแต่ หลังจากระบายความโมโหได้แล้ว เธอก็พบว่า เรื่องใหญ่แล้ว…
เยี่ยหวันหวั่นกระพริบตาแข็งทื่อ มองไปยังปีศาจร้ายที่ถูกเธอกระโจนทับ…
กระตุ้นต่อมปีศาจ…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี