แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1707

บทที่ 1707 ยุแยงความสัมพันธ์ของฉันกับเทพธิดา

เวลานี้สีหน้าของคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นพลันมืดลงและมองจางจั้วเหนียน “ใครฆ่าเมิ่งเทียน”

“รุ่นพี่สื่อเสิน คนคนนั้นชื่อเยี่ยหวันหวั่น อวดดีเกินใคร เดาว่าคงไม่เคยเห็นรุ่นพี่ในสายตาเลยครับ” จ้างจั้วเหนียนเติมเชื้อไฟ

“เถ้าแก่…ไม่สิ รุ่นพี่สื่อเสิน จากคำพูดของเจ้าเด็กหัวไวนี่ คนที่ชื่อเยี่ยหวันหวั่นนั่นไม่ไว้หน้ารุ่นพี่จริงๆ จะหาเธอออกมาแล้วทุบเธอสักยกดีไหมครับ” หนึ่งในทหารรับจ้างระดับ S สูงสุดเอ่ยกับคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น

คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นครุ่นคิดชั่วครู่ จากนั้นจึงทำหน้าเย็นชาแล้วเอ่ย “เจ้าเด็กหัวไว เยี่ยหวันหวั่นนั่นอยู่ที่ไหน ช่วยฉันหาเธอออกมา”

เวลานี้ทุกคนที่อยู่ใกล้เคียงมีสีหน้าแตกต่างกัน จางจั้วเหนียนนี่ปากลื่นไหลจริงๆ พูดสองสามประโยคก็ทำให้สื่อเสินคิดแค้นเยี่ยหวันหวั่นได้แล้ว สมกับที่รุ่นพี่สื่อเสินเรียกเขาว่าเจ้าเด็กหัวไว…

แต่ว่าถูกคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นคิดแค้นไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนจะล่วงเกินใครก็ได้ แต่ห้ามล่วงเกินคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น…

ทหารรับจ้างระดับสูงไม่น้อยมองไปยังเยี่ยหวันหวั่น ดวงตาเต็มไปด้วยแววสงสาร เกรงว่าครั้งนี้เยี่ยหวันหวั่นคงต้องซวยแล้ว…

“รุ่นพี่สื่อเสิน เธอก็คือเยี่ยหวันหวั่นครับ…”

ทันใดนั้นจางจั้วเหนียนก็ชี้ไปที่เยี่ยหวันหวั่น

เวลานั้นคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นกับทหารรับจ้างระดับ S สูงสุดหลายคนที่ด้านข้างก็พามองไปยังเยี่ยหวันหวั่น

“หน้าตาของรุ่นน้องคนนี้…มีเอกลักษณ์จริงๆ ” ข้างกายคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น ทหารรับจ้างระดับ S คนหนึ่งหลังพินิจมองเยี่ยหวันหวั่นหลายทีก็พยักหน้าและเอ่ยปากอย่างแฝงความหมายลึกซึ้ง

“เธอก็คือเยี่ยหวันหวั่นที่ฆ่าเมิ่งเทียนเหรอ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นผู้หญิง ตัดสินคนที่หน้าตาไม่ได้จริงๆ”

ที่ด้านข้าง จางจั้วเหนียนมองเยี่ยหวันหวั่น มุมปากยกขึ้นสูงน้อยๆ สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย็นเยียบ

ต่อให้เยี่ยหวันหวั่นเก่งกาจขนาดไหนแล้วจะทำอะไรได้ ได้ที่หนึ่งของงานแลกเปลี่ยนวิทยายุทธ์ครั้งนี้แล้วยังไง ถูกรุ่นพี่สื่อเสินหมายหัว เธอจะทำอะไรก็เปล่าประโยชน์

“เวร…”

ในตอนที่จางจั้วเหนียนมีสีหน้าเปี่ยมรอยยิ้มเย้ยหยัน อยากดูว่าเยี่ยหวันหวั่นจะตายยังไงอยู่นั้น รุ่นพี่สื่อเสินที่อยู่ตรงหน้าก็กำลังจ้องมองเยี่ยหวันหวั่น สีหน้าเต็มไปด้วยแววตื่นเต้น

“เทพธิดา เทพธิดาน้อยของฉัน เธออยู่ที่ชื่อเยี่ยนจริงๆ ด้วย…”

คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นจ้องเยี่ยหวันหวั่น ดวงตาเปล่งแสงสีทอง

“ใครกัน!”

“เทพธิดา? ”

“นางฟ้าน้อย?”

เวลานี้ ทุกคนในที่นั้นมีสีหน้างุนงง

รุ่นพี่สื่อเสินนี่ตะโกนเรียกเยี่ยหวันหวั่นว่าอะไรนะ…เทพธิดา เซียนน้อย…

ไม่เคยได้ยินรุ่นพี่สื่อเสินเรียกใครฮาร์ดคอร์อย่างนี้มาก่อนเลย…

อย่าว่าแต่คนอื่น เวลานี้แม้แต่ตัวเยี่ยหวันหวั่นเองก็มีสีหน้างุนงง

อย่าบอกนะว่าเศรษฐีท้องถิ่นนี่จำตัวตนของเธอได้งั้นเหรอ

แต่ตัวเธอแต่งหน้าจัดขนาดนั้น เขาจำเธอได้ยังไง นี่ไม่สมเหตุสมผลสักนิดโอเคไหม…

จางจั้วเหนียนมองเยี่ยหวันหวั่นแล้วมองคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น สีหน้าเปี่ยมความตกใจ นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ รุ่นพี่สื่อเสินเรียกเยี่ยหวันหวั่นว่านางฟ้าน้อยมันเรื่องอะไรกัน

“รุ่นพี่สื่อเสิน…นี่คือ…”

จางจั้วเหนียนจ้องคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย

“หึ นายนี่มันเด็กหัวไวจริงๆ นะ…” คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นยิ้มน้อยๆ ให้จางจั้วเหนียน เจ้าหมอนี่ แผนการลึกซึ้งดี ถึงกับยุแยงความสัมพันธ์ของเขากับเทพธิดา!

เสิ่นเทียนเฉินพูดพลาง จากนั้นก็โบกมือให้พวกทหารรับจ้างระดับ S สูงสุดที่อยู่ด้านข้าง “ยังเหม่อทำอะไรอีก ทุบคนให้ฉัน ทุบแรงๆ เลยนะ”