แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1709

บทที่ 1709 แต่งให้ผม

เวลานี้นักเรียนทหารรับจ้างระดับ S สูงสุดคนหนึ่งเหยียบจางจั้วเหนียนที่สะบักสะบอมไว้ใต้ฝ่าเท้าและเอ่ยถามคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น

ได้ยินดังนั้นคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นจ้องจางจั้วเหนียนที่หน้าช้ำดำเขียวก่อนโบกมืออย่างรำคาญ “โยนเจ้าเด็กหัวไวนี่ไปให้ไกลฉันหน่อย มองแล้วฉันของขึ้น”

สิ้นคำสั่งของคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น จางจั้วเหนียนก็ถูกคนพยุงขึ้นมาและยกออกไป

“เทพธิดา ที่โรงเรียนชื่อเยี่ยนฉันจะปกป้องคุณเอง ถ้ามีใครคิดมิดีมิร้ายกับคุณ คุณบอกผมได้โดยตรง” คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นยิ้มเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น

สิ้นเสียงของคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น นักเรียนทหารรับจ้างหลายคนก็จ้องเยี่ยหวันหวั่นอย่างอดหนาวสั่นไม่ได้ เยี่ยหวันหวั่นหน้าตาแบบนี้ ใบหน้าเล็กๆ นี่…ทั้งโรงเรียนชื่อเยี่ยน เดาว่านอกจากคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นแล้วปกติก็ไม่มีใครคิดมิดีมิร้ายกับเยี่ยหวันหวั่นหรอก ไม่ใช่ว่าทุกคนจะฮาร์ดคอร์เหมือนคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น…

“จริงสิ ฉันมีเรื่องอยากถามคุณ” เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าจริงจัง

พอได้ยินคำพูดนี้ คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นงุนงงเล็กน้อย “มีอะไรเหรอ”

“ตอนคุณเพิ่งมาถึงโรงเรียนทหารรับจ้างชื่อเยี่ยนเป็นทหารรับจ้างระดับไหนเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถาม

เยี่ยหวันหวั่นสงสัยมาก คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นเลื่อนขั้นจากทหารรับจ้างระดับ D เป็นทหารรับจ้างระดับ S ได้ยังไงกันแน่

จากระดับ D เลื่อนเป็นระดับ S แต้มคุณงามความดีที่ต้องการก็มากจนน่าตกใจเหมือนกัน

“ฉัน?”

คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นมีสีหน้าเปี่ยมความยากอธิบาย ไม่เข้าใจว่าทำไมเยี่ยหวันหวั่นพูดถึงเรื่องนี้แม้แต่น้อย

“แน่นอนว่าก็เหมือนกับคุณ เริ่มต้นจากระดับ D” ผ่านไปครู่หนึ่งคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นก็เอ่ย

“งั้น…คุณเลื่อนจากระดับ D เป็นระดับ S ได้ยังไง” เยี่ยหวันหวั่นซักถามต่อ

“เทพธิดาน้อย เรื่องนี้พูดแล้วยาว…ยากจะอธิบายให้ชัดเจนในเวลาสั้นๆ …ผมว่าคุณเพิ่งจะเป็นทหารรับจ้างระดับ D เอาอย่างนี้ไหม ผมพาคุณไปกวาดภารกิจ? อย่างมากหนึ่งปี รับประกันว่าคุณจะเลื่อนเป็นช่วงระดับ A ระดับ S ได้เลย” คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นเอ่ยอย่างมั่นใจเต็มเปี่ยม

เยี่ยหวันหวั่นนิ่งเงียบ

“ความจริง…ความหมายของฉันคือ…แต้มคุณงามความดีทหารรับจ้างใช้เงินซื้อได้หรือเปล่า”

เวลานั้นเยี่ยหวันหวั่นเข้าไปไกล ใช้เสียงเบาหวิวเอ่ยปาก

คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นขมวดคิ้วเล็กน้อย มองเยี่ยหวันหวั่นขึ้นลง ใช้น้ำเสียงแทบจะดูถูกถาม “งั้น คุณมีเงินไหม”

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก

ได้ยินคำพูดนี้ของคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น บวกกับสายตาดูถูกตัวเองเล็กน้อย เยี่ยหวันหวั่นโกรธจนขึงตา “ไม่มี!”

“โอ้ ถ้าไม่มีละก็ ความจริงผมอยู่วิธีหนึ่งได้ผลรวดเร็วมาก ทำให้คุณสามารถได้ทรัพย์สินมหาศาลในระยะเวลาสั้นๆ!”

คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นจ้องเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

สิ้นเสียงของคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น นักเรียนทหารรับจ้างทุกคนในเขตแจกจ่ายภารกิจพากันขยับเข้าใกล้อย่างไร้สุ้มเสียง เงี่ยหูฟัง

“วิธีอะไร!” เยี่ยหวันหวั่นพลันสนใจขึ้นมา

คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นยิ้มน้อยๆ “วิธีง่ายนิดเดียว แต่งให้ผม…”

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก