แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1733

บทที่ 1733 ใกล้น้อยใจจนจะขดตัวเป็นลูกบอลอยู่แล้ว

“ไม่ได้! ผมหึงแล้ว! พี่เยี่ย คนแรกที่พี่มาหาหลังกลับประเทศกลับเป็นพี่เซี่ยนอวี่เนี่ยนะ!” กงซวี่บ่นด้วยสีหน้าเปี่ยมความอิจฉา

หัวคิ้วเยี่ยหวันหวั่นเลิกขึ้นเล็กน้อย เอ่ยด้วยน้ำเสียงเหมือนต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว “ไม่ใช่เรื่องแน่นอนอยู่แล้วเหรอ”

“พี่เยี่ยพี่เกินไปแล้ว!” กงซวี่พลันโกรธจนอยากข่วนคน แต่ก็ไม่อาจโต้แย้งอีก มาก่อนได้ก่อน ใครให้พี่เยี่ยรู้จักหานเซี่ยนอวี่เร็วที่สุด ความสัมพันธ์ดีที่สุดกันล่ะ

เยี่ยหวันหวั่นเก็บท่าทางขี้เล่นกลับไป “ช่วงที่ฉันออกไปนี้ ทุกคนยังสบายดีไหม”

ความจริงที่มาหาหานเซี่ยนอวี่นั้น เป็นเพราะถ้าอยากคลี่คลายสถานการณ์ของบริษัทให้เร็วที่สุด การมาหาเขาก็เหมาะสมที่สุดแล้ว นึกไม่ถึงว่าทุกคนต่างอยู่ที่นี่ด้วย พอดีเลย

ทันทีที่เยี่ยหวันหวั่นถามประโยคนี้ออกไป กงซวี่พลันระเบิดความน้อยใจทั้งหมดออกมา กำลังจะพรั่งพรูความทุกข์

แต่ยังไม่รอให้กงซวี่เอ่ยปาก เอวเขาก็กลับพลันถูกลั่วเฉินที่อยู่ด้านข้างหยิกไปหนึ่งทีจนร้อง ‘อ้าก’

เชี่ย! เจ้าโง่! นายหยิกฉันทำไมหา

กงซวี่ถลึงตาใส่อย่างโมโห

ลั่วเฉินไม่แม้แต่มองกงซวี่ เหมือนคนที่หยิกเขาเมื่อกี้ไม่ใช่ตัวเอง เขามองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยอย่างไร้ความผิดปกติใดๆ “พี่เยี่ยไม่ต้องห่วง พวกเราสบายดีมาก”

กงซวี่เอ่ยในใจ ‘ไอ้บ้า สบายดีอะไรไม่ทราบ! สบายดีตรงไหนกัน! เขาใกล้น้อยใจจนจะขดตัวเป็นลูกบอลอยู่แล้วเนี่ย!’

ก่อนหน้านี้ตอนจูเสินสือไต้ยังไม่ถูกซื้อ ที่บริษัทไม่มีใครกล้าทำให้เขาน้อยใจ เขาก็คือราชาภูเขา คือคนที่กลุ่มตามใจ คืออัญมณีคุ้มบ้าน!

แต่ตอนนี้ล่ะ เขาใกล้จะเป็นหลานอยู่แล้ว!

กงซวี่เพิ่งเตรียมจะเอ่ยปากก็ถูกลั่วเฉินหยิกอีกหนึ่งที

เยี่ยหวันหวั่นย้อนนึกถึงข่าวที่ตัวเองเห็นที่รัฐอิสระก่อนหน้านี้ “จูเสินสือไต้ถูกหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ซื้อกิจการแล้วเหรอ”

พอได้ยินประโยคนี้ สีหน้าของพวกลั่วเฉินก็ทะมึนลงหลายส่วน ไม่นานหานเซี่ยนอวี่ก็พูดขึ้น “เยี่ยไป๋ ขอโทษที่ไม่ได้ปกป้องบริษัทไว้ แต่ตอนนั้นภายใต้สถานการณ์อย่างนั้นนี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้วจริงๆ

“เพราะประธานเยี่ยถูกต้องสงสัยว่าฆาตกรรม บริษัทจึงได้รับผลกระทบใหญ่หลวง โซ่เงินทุนถูกตัดขาด การซื้อกิจการของหวงเทียนถึงจะเป็นการฉวยผลประโยชน์ แต่อย่างน้อยก็รักษาบริษัทไว้ได้ ตอนนี้เหยาเจียเหวินบริหารตำแหน่งแทนประธานเยี่ยแล้ว การดำเนินงานของบริษัทจึงยังนับว่ามั่นคงอยู่” หานเซี่ยนอวี่พูดถึงท่อนหลังท่าทางก็ใจเย็นมาก ในดวงตาที่แฝงพลังปลอบประโลมใจคนตามธรรมชาตินั้นราวกับฝุ่นที่หายตลบแล้ว ไม่มีเรื่องใดๆ ทั้งนั้น

ราวกับว่าเรื่องนี้คลี่คลายอย่างสงบสุข และพวกเขาก็ไม่ได้รับการปฏิบัติอยุติธรรมไร้พลังจะตอบโต้อะไร

เยี่ยหวันหวั่นมองพวกหานเซี่ยนอวี่ด้วยสายตาซับซ้อน “หวงเทียนสร้างความลำบากให้พวกนายหรือเปล่า”

เจียงเยียนหรานรีบเอ่ยปาก “ถึงถูกซื้อกิจการไปแล้วแต่ความนิยมของพวกเราอยู่ตรงนี้ พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรพวกเราหรอก”

ดูจากคำพูดของหานเซี่ยนอวี่กับเจียงเยียนหราน ให้หวงเทียนซื้อกิจการไป เป็นตัวเลือกของพวกเขา เป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดของพวกเขาแล้วเมื่อตอนนั้น

แต่…ความจริงสถานการณ์ไม่ใช่แบบนั้นแม้แต่น้อย

จะประเคนบริษัทที่ตัวเองสร้างมากับมือให้ศัตรูคู่อาฆาตได้ยังไงกัน

ตอนนั้นพวกเขาต่อสู้ขัดขืนสุดชีวิต พยายามสุดความสามารถปกป้องบริษัทไว้ เดิมทียังเดิมพันว่าไม่แน่อาจจะผ่านวิกฤตินี้ไปได้ ยังไงก่อนเยี่ยหวันหวั่นไป รากฐานของบริษัทก็สร้างไว้ดีแล้ว ความสัมพันธ์กับผู้คนในวงการก็ไม่เลวมาตลอดด้วย

เห็นบริษัทก้าวหน้าขึ้นทีละน้อย จนกระทั่ง…อำนาจเบื้องหลังหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์เข้ามาเกี่ยวข้อง!