แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1749

บทที่ 1749 มอบหมายพวกเขาให้ผม

เป็นเวลาติดต่อกันหลายวัน ทีมผู้อาวุโสใหญ่กับผู้อาวุโสสามและทีมชีซิงกับเป่ยโต่ว แทบจะเฝ้าอยู่ใกล้เคียงบ้านตระกูลเยี่ยทุกนาทีทุกวินาที ขอแค่เหลียงเหม่ยเซวียนกับหวงหมิงคุนออกจากบ้านเยี่ย พวกเขาก็จะติดตามไปถ่ายภาพและวิดีโอ

กระทั่งว่าชีซิงบุกเข้าบ้านตระกูลเยี่ย ถ่ายการเคลื่อนไหวบางอย่างของเหลียงเหม่ยเซวียนกับหวงหมิงคุนตอนอยู่ที่บ้านไว้

แต่ตอนอยู่บ้านเยี่ย เหลียงเหม่ยเซวียนกับหวงหมิงคุนปฏิบัติตามระเบียบแบบแผนมาก ก็เหมือนกับเจ้านายกับลูกน้อง แทบไม่ได้แตกต่าง หาจุดอ่อนใดๆ ไม่ได้เลย

เวลาผ่านไป ใกล้ถึงวันเปิดศาลตัดสินของเยี่ยมู่ฝานกับเยี่ยเส่าถิง แต่จนตอนนี้กลับยังคงหาหลักฐานที่เป็นรูปธรรมมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเยี่ยมู่ฝานกับเยี่ยเส่าถิงไม่ได้…

เรื่องพวกนี้ก่อนที่ยังไม่ถึงประเทศจีน เยี่ยหวันหวั่นเคยบอกพวกผู้อาวุโสใหญ่กับผู้อาวุโสสามนานแล้ว ในใจทุกคนก็รู้ดีจึงไม่ได้ถามอะไรอีก

วันหนึ่งผู้อาวุโสสามก็มาหาเยี่ยหวันหวั่น

“ผู้นำ เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ สะกดรอยตามถ่ายภาพทำได้แค่อาศัยโชค และของอย่างโชคนี้ก็เป็นภาพลวงตา ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเรา” ผู้อาวุโสสามมองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยปาก

ได้ยินผู้อาวุโสสามเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา เยี่ยหวันหวั่นก็พยักหน้าน้อยๆ จากนั้นจึงจ้องผู้อาวุโสสาม “งั้นตามความคิดของผู้อาวุโสสาม ควรทำยังไงถึงจะดี”

“ถ้าผู้นำเชื่อผมละก็ เรื่องนี้มอบหมายให้ผม…ผมจะให้ข้อมูลและคำตอบที่ผู้นำต้องการได้แน่นอน” ผู้อาวุโสสามคลี่ยิ้มเอ่ย

“ได้ งั้นมอบหมายให้นายแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย

มีคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ผู้อาวุโสสามก็ไม่กังวลอะไรอีก

ตอนเย็นผู้อาวุโสสามรวบรวมหัวกะทิของพันธมิตรอู๋เว่ยแล้วก็รวมถึงพวกชีซิงกับเป่ยโต่วไปลาดตระเวนที่ประตูทางเข้า

ผ่านไปประมาณสองสามวัน หวงหมิงคุนกับเหลียงหวั่นจวินก็ไปโรงแรมอีกครั้ง

…

“ผู้อาวุโสสาม ตอนนี้จะทำยังไงดีครับ” สมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยคนหนึ่งหันมองผู้อาวุโสสาม

ได้ยินดังนั้นผู้อาวุโสสามก็หัวเราะเสียงเย็น ไม่ได้เอ่ยปากแต่พาทุกคนก้าวเดินเข้าไปในโรงแรม

ผู้อาวุโสสามเดินไปถึงเคาน์เตอร์โรงแรมอย่างรวดเร็ว มองพนักงานต้อนรับแล้วผู้อาวุโสสามก็เอ่ยปากถาม “ชายหญิงเมื่อกี้ไปห้องไหนแล้ว”

“คุณคือ?”

พนักงานต้อนรับมองผู้อาวุโสสามด้วยสีหน้าระแวง

“เธอไม่ต้องรู้” ผู้อาวุโสสามเอ่ยอย่างรำคาญ

“ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ พวกเราไม่สามารถบอกข้อมูลของแขกรวมถึงห้องของแขกให้คุณได้ค่ะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยพูด

“ผู้อาวุโสสาม…เมื่อกี้ฉันเห็นสองคนนั่นขึ้นชั้นสามสิบเอ็ด ฉันจำได้ว่าชั้นสามสิบเอ็ดมีแค่ห้องเพรสซิเดนเทียลสวีตห้องเดียว ไม่มีห้องอื่นแล้ว” เป่ยโต่วเอ่ยขึ้นมาในเวลานี้

เมื่อรู้ตำแหน่งห้องของหวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียน ผู้อาวุโสสามก็หัวเราะเย็นก่อนโบกมือทันที “ไป”

เห็นดังนั้นพนักงานต้อนรับของโรงแรมก็หน้าเปลี่ยนสี รีบออกมาจากเคาน์เตอร์แล้วขวางพวกผู้อาวุโสสามทันที “พวกคุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ มีเรื่องอะไรพวกคุณออกไปแก้ไขกันที่นอกโรงแรม ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจแล้ว!”

ได้ยินดังนั้นผู้อาวุโสสามก็เหล่มองพนักงานต้อนรับ “คุณหนูน้อย ฉันก็ไม่คิดลำบากเธอ ไปแจ้งตำรวจเถอะ”

เมื่อสิ้นเสียงของผู้อาวุโสสาม ผู้อาวุโสสามก็พาทุกคนขึ้นลิฟต์ตรงไปยังชั้นสามสิบเอ็ด

…

ที่ด้านนอกห้องเพรสซิเดนเทียลสวีต ผู้อาวุโสสามยืนอยู่หน้าประตูแล้วเคาะประตู “หวงหมิงคุน มาเปิดประตูซะ”

หลังเคาะติดต่อกันหลายสิบครั้ง ในห้องจึงค่อยมีเสียงตื่นระวังของหวงหมิงคุนดังออกมา “ใครน่ะ!? ”

———————————————————————