แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1751

บทที่ 1751 ฉันก็ทำงานพิเศษให้คนอื่น

“โอ้ ยังจะข่มขู่ฉัน? ฉันเป็นนักข่าว ก็ต้องเปิดเผยความจริงสู่สาธารณะ ทำไม ฉันควรกลัวพวกคุณเหรอ พวกคุณจะทำอะไรฉันได้?” เป่ยโต่วมีสีหน้าไม่พอใจ พูดจบยังใช้มือถือถ่ายเหลียงเหม่ยเซวียนหลายครั้ง

“หวงหมิงคุน คุณติดเงินพวกเราสุดท้ายก็ไม่คืน อย่าหาว่าฉันไม่ให้โอกาส” ผู้อาวุโสสามจ้องหวงหมิงคุนพลางเอ่ย

ยังไม่รอหวงหมิงคุนเอ่ยปาก ประตูลิฟต์ก็เปิดออก มีพนักงานสี่ห้าคนเดินออกมาจากในลิฟต์

พนักงานโรงแรมพุ่งเข้ามาตะโกนใส่พวกผู้อาวุโสสามอย่างรวดเร็ว “พวกคุณเป็นใครกันแน่ พวกเราแจ้งตำรวจแล้วนะ!”

“แจ้งตำรวจ?”

ได้ยินคำพูดนี้ ผู้อาวุโสสามแค่นหัวเราะ “ดี เธอแจ้งตำรวจ ฉันจะดูซิว่า ถึงตอนนั้นใครจะซวยกว่ากันแน่”

“แจ้งตำรวจ? แจ้งตำรวจอะไร ใครใช้ให้พวกแกแจ้งตำรวจ!” หวงหมิงคุนชี้นิ้วตะโกนด่าพนักงานโรงแรมทันที

ถ้ารอตำรวจมาถึงงั้นก็ไม่มีช่องว่างเหลือจริงๆ แล้ว…คนพวกนี้แม้แต่จับขังคุกยังไม่ถึงมาตรฐานด้วยซ้ำ แต่เรื่องของเขากับเหลียงเหม่ยเซวียน…ต้องถูกเปิดโปงออกไปแน่ ถึงตอนนั้นรูปภาพกับวิดีโอของพวกเขา…

นึกถึงตรงนี้หวงหมิงคุนพลันหวาดกลัวจนเหงื่ออาบท่วมร่าง ห้ามแจ้งตำรวจเด็ดขาด!

“คุณหวง…คุณนายเหลียง…นี่คือ…”

พนักงานโรงแรมจ้องหวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนอย่างไม่อาจเข้าใจอยู่บ้าง

“ไม่เกี่ยวกับพวกแก ไสหัวไปซะ” หวงหมิงคุนโบกมืออย่างรำคาญ

“งั้น…ตกลงครับ คงเพราะพวกเราไม่เข้าใจสถานการณ์เลยรบกวนทุกท่านแล้ว ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งครับ”

จากนั้นพวกพนักงานโรงแรมก็ได้แต่จำต้องจากไป

รอจนพนักงานโรงแรมจากไปแล้ว ผู้อาวุโสสามมองหวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนและหัวเราะเสียงเย็น “พ่อบ้านหวง คุณนายเหลียง เชิญ…ไปพบเถ้าแก่ของพวกเราเถอะ ดูว่าพ่อบ้านหวงจะคืนเงินหรือว่าจะให้นักข่าวพวกนี้เปิดเผยเรื่องอื้อฉาวของพวกคุณออกไป”

หวงหมิงคุนกัดฟันกรอด “พวกเธอออกไปก่อน รอพวกฉันเปลี่ยนเสื้อเดี๋ยว”

ผู้อาวุโสสามพยักหน้าเมื่อได้ยิน “ได้ งั้นรอพวกคุณเปลี่ยนเสื้อเสร็จ จำไว้ว่าอย่าเล่นตุกติก”

ผู้อาวุโสสามพูดจบก็พาทุกคนถอยออกไปจากห้อง

ผ่านไปสักครู่ หวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนก็เดินออกมาจากในห้องเพรสซิเดนเทียลสวีตโดยที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย

“หึๆ พ่อบ้านหวง คุณนายเหลียง พวกเราไปกันเถอะ” ผู้อาวุโสสามหัวเราะชั่วร้าย

“พวกแกมาจากบ่อนไหน ติดเงินพวกแกเท่าไร ฉันจะส่งให้เถ้าแก่พวกแกโดยตรง ไม่ไปที่ของพวกแก” หวงหมิงคุนเอ่ยเสียงเย็น

สามารถเป็นพ่อบ้านของตระกูลเยี่ยได้ หวงหมิงคุนก็ไม่ได้โง่ ที่มาที่ไปของคนพวกนี้ไม่ชัดเจนแม้แต่น้อย จะอาศัยคำพูดจากปากพวกเขาไม่ได้

เมื่อได้ยินหวงหมิงคุน ชีซิงกับเป่ยโต่วสบตากัน ตาแก่นี่ยังไม่นับว่าโง่…

เมื่อเป็นแบบนี้ แผนของผู้อาวุโสสามก็ไร้ประโยชน์แล้ว…

แต่ทว่า…

วินาทีถัดมา ผู้อาวุโสสามก็ถือกริชวางลงบนลำคอของเหลียงเหม่ยเซวียนและหัวเราะเบาๆ “พ่อบ้านหวง คุณนายเหลียง ฉันก็ทำงานพิเศษให้คนอื่น ถ้าทั้งสองคนทำให้ฉันลำบาก ผลที่ตามมาก็พูดยากแล้ว…”

ชีซิงพูดไม่ออก

เป่ยโต่วก็พูดไม่ออก

คิดซะว่าเมื่อกี้พวกเขาไม่ได้สงสัยอะไรแล้วกัน…

“พะ…พวกแก…” เหลียงเหม่ยเซวียนหน้าซีดเผือด ไม่กล้าขยับแม้แต่นิดเดียว

“เลิกพวกแกได้แล้ว ไปกันเถอะ”

ผู้อาวุโสหัวเราะน้อยๆ ก็คุมหวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนเข้าลิฟต์

เป่ยโต่วจ้องเหลียงเหม่ยเซวียนด้วยสีหน้าเปี่ยมความรำคาญ “พล่ามไร้สาระอะไร เดี๋ยวถึงแกก็รู้แล้ว”

…

ไม่นานรถก็ขับมาถึงบ้านเล็กห่างไกลแห่งหนึ่ง

ชีซิงกับเป่ยโต่วหนึ่งคนจับหวงหมิงคุน อีกหนึ่งคนคุมเหลียงเหม่ยเซวียน พาทั้งสองเข้าไปในบ้าน

ผ่านไปไม่นานเท่าไร สมาชิกหัวกะทิพันธมิตรอู๋เว่ยทุกคนก็ทยอยกันมาถึง

ในบ้านเล็กมืดสลัว หวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนถูกมัดมือเท้าไว้

“หึๆ …วันนี้เชิญทั้งสองท่านมา พวกเราแค่อยากถามบางอย่างเพียงเท่านั้น” ผู้อาวุโสสามนั่งลงบนโซฟาและมองหวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“แก…คิดอยากทำอะไรกันแน่ ถ้าอยากได้เงินละก็ แกเสนอราคามา!” หวงหมิงคุนตะคอกเสียงเข้ม

“เงิน?”

ได้ยินคำพูดนี้ของหวงหมิงคุน มุมปากของผู้อาวุโสสามยกขึ้นน้อยๆ วาดเป็นรอยยิ้มเย็นเยียบ “น้องหวง ไม่ปกปิดความจริง ของอย่างเงิน ฉันยังไม่ขาดแคลน ก่อนหน้านี้ฉันก็บอกแล้ว วันนี้เชิญพวกคุณสองคนมาไม่ได้มีเจตนาอื่น แค่อยากรู้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากปากพวกคุณก็เท่านั้น”

ได้ยินดังนั้น หวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนสบตากัน ไม่รู้ทำไมในใจเกิดความรู้สึกไม่ดีบางอย่าง

คนพวกนี้ดูแล้วแปลกหน้ามาก ไม่เคยเจอมาก่อนแน่นอน วันนี้ลำบากลำบนจับพวกเขามาที่นี่เช่นนี้…แท้จริงอยากจะถามข้อมูลอะไร…

“ฉันขอบอกแกนะ…พวกเรามีความสัมพันธ์ไม่เลวกับคนระดับสูงของสมาคมหงซิ่ง พวกแกไม่น่าไม่เคยได้ยินมาก่อนมั้ง…พวกแก ฉันคิดว่านะ ก่อนหน้านี้พวกเราต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่ พวกแกอยากเรียกร้องอะไรก็เสนอมา ถ้าก่อเรื่องใหญ่เกินไปจนพวกเราลำบาก พวกแกก็จะลำบากเหมือนกัน”

เวลานี้หวงหมิงคุนมองทางผู้อาวุโสสาม พยายามใช้น้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยเท่าที่จะทำได้

“หึๆ …สมาคมหงซิ่งไม่หงซิ่งอะไร พวกเราไม่รู้จักแล้วก็ไม่สนใจจะรู้ แต่ที่แน่ๆ พวกเราสนใจการตายของเยี่ยเส่าอัน สามีของคุณนายเหลียง” ผู้อาวุโสสามคลี่ยิ้มเอ่ย

สิ้นเสียงของผู้อาวุโสสาม สีหน้าของหวงหมิงคุนกับเหลียงเหม่ยเซวียนเปลี่ยนไปทันที