แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1827
สรุปบท บทที่ 1827 ทิวทัศน์ข้างนอกงดงามเหลือเกิน / บทที่ 1828 คนที่รักที่สุด: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
บทที่ 1827 ทิวทัศน์ข้างนอกงดงามเหลือเกิน / บทที่ 1828 คนที่รักที่สุด – ตอนที่ต้องอ่านของ แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
ตอนนี้ของ แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายจีนปัจจุบันทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1827 ทิวทัศน์ข้างนอกงดงามเหลือเกิน / บทที่ 1828 คนที่รักที่สุด จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
บทที่ 1827 ทิวทัศน์ข้างนอกงดงามเหลือเกิน
“อา” หญิงสาวหลับตาลงและยิ้มออกมาอย่างนิ่มนวล ปลายขนตางอนงามเชิดขึ้นเล็กน้อย แล้วเอ่ยกับชายหนุ่มอย่างเหน็บแนมสามส่วนใจลอยเจ็ดส่วน “มาเร็วจัง? เร็วกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก”
ในเวลานี้ชายหนุ่มไม่ได้ยินเสียงอื่นใดแล้ว ได้ยินเพียงเสียงที่มาจากการเผยอริมฝีปากของหญิงสาวเท่านั้น
หญิงสาวยิ้มและพูดต่ออย่างเหนื่อยหน่าย “ฉันคิดว่าคุณคงจะรอจนถึงงานแต่งของฉัน ไม่ก็งานดื่มเหล้าครบเดือน ของลูกฉัน หรือไม่ก็…โผล่มาตอนที่ฉันท้องลูกคนที่สอง?”
ซือเยี่ยหานพูดไม่ออก
เมื่อหญิงสาวพูดจบ ดวงตาเย็นชาของชายหนุ่มก็หรี่ลงอย่างเห็นได้ชัด “ต้องมาอยู่แล้ว”
เพราะไม่ว่าจะเป็นงานแต่งของเธอ งานดื่มเหล้าครบเดือนของลูกเธอ หรือเธอจะท้องลูกคนที่สอง ก็ทำได้แค่กับฉันคนเดียวเท่านั้น
แม้ว่าชายหนุ่มจะพูดข้าม และพูดแบบครึ่งๆ กลางๆ เหมือนเช่นเคย แต่เยี่ยหวันหวั่นก็เข้าใจในคำพูดค้างๆ คาๆ ของเขาอยู่ดี “คุณซือ อย่ามั่นใจเกินไปหน่อยเลย” เธอเอ่ยตอบอย่างแผ่วเบา
“ช่วงก่อนหน้านี้ ตอนที่ฉันออกตามหาคุณ ฉันไปมาหลายที่ เวลาหดหายไปบางส่วน จู่ๆ ฉันก็พบว่าฉันเคยนั่งดูท้องฟ้าโดยคิดว่าท้องฟ้าข้างบนนั้นงดงามที่สุด ต่อมาฉันถึงได้รู้ว่าทิวทัศน์จากโลกภายนอก…ช่างงดงามเหลือเกิน…”
ชายหนุ่มจดจ้องหญิงสาวที่ยิ้มจนตาหยีด้วยใจที่ทั้งรักทั้งเกลียด เขาลดเสียงลงเล็กน้อยพร้อมกับก้าวเข้าไปหาหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม “จริงเหรอ? ที่ทิวทัศน์ข้างนอกสวยงามมาก…”
ทันทีที่ชายหนุ่มก้าวเข้ามา ดวงตาดุจดังจักรวาลทางช้างเผือกก็แทรกซึมไปทุกอณูของความรู้สึก จนแทบจะทำลายพลังของเธอในทันที หลังจากแอบกระซิบคำสาปแล้ว หญิงสาวก็รีบถอยหลังไปหนึ่งก้าวเพื่อหลีกเลี่ยงกลยุทธ์สาวงามของชายหนุ่ม
ในตอนนี้ โจวเทาก็โผล่เข้ามาและเอ่ยอย่างระแวดระวังว่า “อะแฮ่ม ประธานเยี่ย ตอนนี้นักข่าวและแฟนคลับเริ่มมาออกันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คุณ…คุณกับประธานซือควร…”
ควรไปหาที่พลอดรักกันที่อื่นดีไหม?
เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองโจวเทาแล้วกระแอมไอเบาๆ “รู้แล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นและซือเยี่ยหานถูกคุ้มกันออกมาจากฝูงชนโดยบอดี้การ์ดหลายคน ด้านหลังมีกู้เยว่เจ๋อที่ยืนหน้าซีดกับฉากขอแต่งงงานที่แสนโรแมนติก และเยี่ยอีอีที่ถูกบรรดานักข่าวรายล้อม…
แม้บรรดาผู้บริหารระดับสูงในบริษัทของเยี่ยหันหวั่นกับซือเยี่ยหานจะชอบซุบซิบนินทากันมาก แต่ก็รู้ว่าเวลานี้ไม่เหมาะที่จะอยู่เป็นก้างขวางคอ ดังนั้นจึงทยอยกันออกไป มีเพียงชีซิงและเป่ยโต่วที่คอยติดตามเยี่ยหวันหวั่นเพื่อคอยคุ้มกันเท่านั้น
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ณ คฤหาสน์อันเงียบสงบแห่งหนึ่งในเมืองหลวง
เยี่ยหวันหวั่นไม่เคยมาที่นี่ อาจจะเป็นอีกอุตสาหกรรมหนึ่งของซือเยี่ยหาน
เยี่ยหวันหวั่นขอให้เป่ยโต่วกับชีซิงรออยู่ด้านนอก
เป่ยโต่วเดินตามมาด้านหลัง และแอบพึมพำกับชีซิง “เหล่าชี แกว่า สองคนนี้หน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ ตกลงพี่เฟิงชอบซือเยี่ยหาน หรือว่านายแห่งอาชูร่ากันแน่?”
“ตอนที่พี่เฟิงอยู่ที่ประเทศจีนก็เป็นแฟนกับซือเยี่ยหาน…เหมือนฉันจะพบอะไรบางอย่างแล้ว เพราะฉะนั้น พี่เฟิงรู้จักกับซือเยี่ยหานคนนี้มาก่อน ถ้างั้นนายแห่งอาชูร่าก็มาแทนที่ผู้ชายคนนี้เหรอ?” เป่ยโต่วกล่าว
“แป๊ปๆๆๆ ฉันพบอะไรอีกอย่าง! พี่เฟิงรักกับผู้ชายธรรมดาๆ ในประเทศจีน! การเข้าไปพัวพันแบบนี้กว้างเกินไปไหม? ถ้างั้นที่พี่เฟิงหายตัวไปนานแล้วมาโผล่ที่จีน หรือว่าเบื่อที่จะวิ่งเล่นในรัฐอิสระแล้ว ก็เลยมาที่จีน?” เป๋ยโต๋วพูดต่อ
“เดี๋ยวๆๆๆๆๆ ฉันเจออะไรอีกอย่าง ถ้างั้นการที่พี่เฟิงกลับมาจีนครั้งนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว เพื่อมาสานสัมพันธ์กับผู้ชายคนนี้หรือเปล่า?”
“หุบปาก” เยี่ยหวันหวั่นกล่าว
“อึก…” เป่ยโต่วจึงเงียบ
————————————————————
บทที่ 1828 คนที่รักที่สุด
ในที่สุดห้องรับแขกก็เหลือแค่เธอและซือเยี่ยหานเพียงสองคน หลังจากเข้ามาภายในห้องรับแขกแล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็เอนกายลงบนโซฟา
เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธของหญิงสาว ชายหนุ่มที่เหมือนสระน้ำนิ่งก็เอ่ยอีกว่า “เยี่ยหวันหวั่นเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุดจริงๆ”
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว ตอนแรกคิดจะพูดแต่กลับนึกอะไรขึ้นมาได้ “คุณหมายความว่า…คนที่คุณรัก…คือเยี่ยหวันหวั่น …ไม่ใช่ฉัน ใช่ไหม?”
ถ้าเป็นแบบนั้น ทุกอย่างก็ดูสมเหตุสมผลแล้ว
คนที่ซือเยี่ยหานชอบก็คือเยี่ยหวันหวั่น และคนที่เขารักก็คือเยี่ยหวันหวั่น แต่เยี่ยหวั่นเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ดังนั้นเขาจึงไม่รีรอที่จะหาคนที่คล้ายคลึงกับเยี่ยหวันหวั่นและเปลี่ยนเธอให้กลายเป็นเยี่ยหวันหวั่นแทน…
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็ตกใจ
“หึ ถ้างั้น ฉันก็เป็นแค่ของทดแทนตั้งแต่ต้นแล้วใช่ไหม?”
คำอธิบายนี้ไร้ที่ติจริงๆ
“ของทดแทน?” ซือเยี่ยหานมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยสายตาที่อธิบายไม่ถูก “ความคิดเธอน่าสนใจมาก”
เมื่อได้ยินคำพูดของซือเยี่ยหาน เยี่ยหวันหวั่นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณพยายามจะพูดอะไรกันแน่”
เดิมทีเยี่ยหวันหวั่นคิดว่า คนที่ซือเยี่ยหานรักก็คือเยี่ยหวันหวั่นแห่งตระกูลเยี่ยที่ตายไปนานแล้ว แต่เนื่องจากหน้าตาของพวกเธอคล้ายกัน จึงล้างความทรงจำของเธอและเปลี่ยนให้มาทดแทน แต่คำตอบของซือเยี่ยหานกลับไม่เป็นเช่นนั้น
หากเป็นเช่นนี้ ทำไมซือเยี่ยหานต้องลบความทรงจำของเธอด้วย
“ฉันจะเล่าเรื่องอะไรให้เธอฟัง”
ซือเยี่ยหานนั่งลงบนโซฟาและเอ่ยเบาๆ “ที่จริงแล้วตระกูลซือในประเทศจีนเป็นเพียงสาขาเล็กๆ ที่ถูกทิ้งร้าง…และสำนักงานใหญ่ที่แท้จริงของตระกูลซืออยู่ในสถานที่ที่เรียกว่ารัฐอิสระ”
…………………………………………………
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี