แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 183

บทที่ 183 อย่างมากก็แค่โดนสาดด้วยน้ำมันล้างเครื่องสำอาง / บทที่ 184 เพราะความที่หน้าตาดีเกินไป
โดย
Ink Stone_Romance
บทที่ 183 อย่างมากก็แค่โดนสาดด้วยน้ำมันล้างเครื่องสำอาง

เวลานี้ยังเช้าอยู่ ฟ้าเพิ่งเริ่มสาง บนลูกกรงหน้าต่างยังมีไอหมอกและน้ำค้างติดอยู่ ในโรงเรียนว่างเปล่าไม่มีใครอยู่สักคนเดียว

แต่ว่า เจียงเยียนหรานมองไปตามสายตาเยี่ยหวั่นหวัน กลับเห็นเงาคนหนึ่งที่คุ้นเคยอยู่ข้างล่าง

ชายหนุ่มเหมือนเทพเฝ้าประตู ยืนอยู่ชั้นล่างของหอพักหญิงไม่ขยับเลย

ส่วนเจียงเยียนหรานสังเกตเห็น เสื้อผ้าที่ชายหนุ่มใส่นั้น ยังเป็นชุดนอนของเมื่อคืนอยู่เลย

บทที่เมื่อคืนเยี่ยหวั่นหวันโทรไปหาฉู่เฟิงหลับไปแล้ว เป็นเพราะรีบร้อนมาหา เลยไม่ทันได้เปลี่ยนชุดนอน

แต่ตอนนี้เช้าแล้ว เขายังคงใส่ชุดนอนนั้นอยู่…

หรือว่าเขาไม่ได้กลับไปเลย ยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคืน?

คิดมาถึงตรงนี้ ในใจเจียงเยียนหรานเหมือนโดนอะไรอย่างหนักชนเข้าใส่ หันหลังกลับ วิ่งไปทางบันไดอย่างรวดเร็ว

เยี่ยหวั่นหวันเห็นเบื้องหลังเจียงเยียนหราน มองดูแล้วมีความรู้สึกเหมือนลูกสาวในบ้านโตเป็นสาวแล้วอย่างประหลาด

ชั้นล่าง

ฉู่เฟิงที่กำลังยืนเหม่อลอยอยู่ ทันใดนั้นเห็นเจียงเยียนหรานวิ่งเข้ามาหา สีหน้าเขาตกตะลึงขึ้นมา จากนั้นใบหน้าหล่อก็เริ่มแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด มือเท้าไม่รู้จะวางไหว้ตรงไหนดี “เยียน… เยียนหราน…”

“คุณ…” เจียงเยียนหรานไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี ถามออกไปอย่างลังเล “เมื่อคืนคุณได้กลับไปนอนเหรอ?”

ชายหนุ่มส่ายหน้า ไม่กล้าโกหก เหมือนเด็กน้อยที่ทำผิดแล้วยืนอยู่ตรงนั้น ตอบอย่างตรงไปตรงมา “ผม… ผมไม่กล้านอน…”

“ทำไมไม่กล้านอน?” เจียงเยียนหรานไม่เข้าใจ

ชายหนุ่มเม้มริมฝีปาก เงียบไปสักพัก จากนั้นตอบเสียงเบามาก “ผมกลัวว่าผมกำลังฝันอยู่ กลัวว่าผมตื่นมาแล้ว…” จะไม่มีภรรยาแล้ว

ถึงแม้ว่าฉู่เฟิงจะไม่ได้พูดคำหลังออกมา แต่เจียงเยียนหรานก็ยังเข้าใจความหมายเขา

หลายปีมานี้เธอตามจีบซ่งจื่อหังอยู่หลายปี จนแทบจะลืมไปแล้วว่าเธอคือผู้หญิงคนหนึ่ง ลืมความรู้สึกที่มีคนทะนุถนอมนั้นเป็นยังไงไปแล้ว

ถึงแม้ฉู่เฟิงจะซื่อจนบื้อไปบ้าง แต่กลับทำให้เธอรู้สึกจริงใจและสบายใจ

เจียงเยียนหรานมองคนตรงหน้าเงียบๆ ความมืดมนและมัวหมองในแววตาค่อยๆ จางหายไป เธอพูดออกไปขณะที่สายตาของชายหนุ่มดูตื่นเต้นไม่เป็นสุขอยู่ “คุณรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ!”

พูดจบ เจียงเยียนหรานเดินไปข้างหน้าหลายก้าว เขย่งปลายเท้า จุ๊บเบาๆ ลงบนแก้มของฝ่ายชายครั้งหนึ่ง แล้วพูดเสียงเบา “คุณไม่ได้ฝันไป”

“อ้อ ผมกลับเดี๋ยวนี้ล่ะ…” ฉู่เฟิงกะพริบตาแล้วกะพริบตาอีก จากนั้นยืดตัวตรง หันหลังกลับ เดินจากไปอย่างเชื่อฟังทีละก้าวๆ

“เอ๋ นิ่งขนาดนี้เลย?”

ชั้นบน เยี่ยหวั่นหวันเห็นภาพเมื่อกี้ชัดเจน กำลังอุทานว่าเด็กคนนี้มีความคืบหน้าแล้ว ปรากฏว่า วินาทีต่อมากลับพบว่าฉู่เฟิงเดินไม่เป็นท่าเลย…

เยี่ยหวั่นหวันขำเบาๆ เท้าคางด้วยสีหน้าหวาดกลัว รู้สึกอิจฉาขึ้นมาอย่างประหลาด วัยรุ่นนี่ดีจริง สามารถชอบคนคนหนึ่งได้อย่างบริสุทธิ์ใจ

นั่งดูคนรักพลอดรักกันจนพอแล้ว เยี่ยหวั่นหวันกลับมานอนต่อบนเตียงอีกครู่หนึ่ง

หลังตื่นมา เป็นเวลาไปซ้อมใหญ่ที่หอประชุมเล็กพอดี

เจียงเยียนหรานล้างหน้าล้างตาไปซื้ออาหารเช้ากลับมาให้แล้ว รู้ว่าเธอจะไปซ้อม ก็มองเธออย่างกังวล พูดเตือน “พวกแฟนคลับของซือเซี่ยบ้าคลั่งเกินไป โดนเฉพาะเฉิงเสวี่ยนั่นเบื้องหลังไม่ธรรมดา เธอระวังตัวหน่อย!”

พูดถึงเฉิงเสวี่ยนั้นก็มีความพยายามมากจริงๆ เพื่อซือเซี่ยแล้ว ยอมแสดงบทเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย เพื่อที่จะเบียดแย่งตำแหน่งของผู้หญิงอีกคน

เยี่ยหวั่นหวันกัดซาลาเปาอย่างรวบรวมสมาธิไปพลาง แล้วก็พูดเสียงอู้อี้ขึ้นมา “วางใจได้ ผลที่หนักที่สุดอย่างมากก็แค่โดนสาดด้วยน้ำมันล้างเครื่องสำอางเท่านั้นเอง!”

………………………………………………………..

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี