บทที่ 1835 คุณหนูหวันหวั่นคือคุณเหรอ
เมื่อเห็นสืออี เยี่ยหวันหวั่นก็ชะงักไปเล็กน้อย เดิมทีคิดว่าสืออีน่าจะออกจากตระกูลซือไปนานแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าสืออีจะยังอยู่ที่นี่…
“อาจารย์…คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!”
สืออีจ้องเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าตื่นตกใจ กระทั่งว่าไม่ค่อยอยากเชื่อ
“หึ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะให้พวกแกมารำลึกความหลังกันที่นี่” หัวหน้าบอดี้การ์ดลับมองเยี่ยหวันหวั่นกับสืออีพลางหัวเราะเสียงเย็น
เวลานี้สายตาของเยี่ยหวันหวั่นตกลงบนตัวของหัวหน้าบอดี้การ์ดลับ อีกฝ่ายพาสืออีมาทำไม…
“หึๆ คุณหนูเยี่ย พวกผมก็รู้ว่าสืออีเป็นคนที่คุณสั่งสอนมากับมือ เท่ากับว่าเขาเป็นลูกศิษย์ของคุณ ความสัมพันธ์ของศิษย์อาจารย์นี้ไม่น่าอ่อนแอเท่าไรมั้ง…ถ้าคุณหนูเยี่ยร่วมมือกับพวกเรา และบอกพวกเราว่าซือเยี่ยหานอยู่ที่ไหน และล่อซือเยี่ยหานออกมา ผมก็รับประกันความปลอดภัยพวกคุณรวมไปถึงสืออีได้…ว่ายังไง” หัวหน้าบอดี้การ์ดลับเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
แต่สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นกลับไร้อารมณ์ หลังจากผ่านไปชั่วครู่ก็จ้องหัวหน้าบอดี้การ์ดลับและเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา “แล้วถ้า…ฉันบอกว่าฉันไม่ยอมร่วมมือล่ะจะทำยังไง”
“ไม่ยอมเหรอ?”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ดวงตาของหัวหน้าบอดี้การ์ดก็มีแววเย็นเยียบวาบผ่าน ชั่วพริบตานั้นก็คว้าลำคอของสืออี “ถ้าคุณหนูเยี่ยไม่เต็มใจให้ความร่วมมือ…งั้นผมก็จะฆ่าศิษย์ของคุณก่อน อย่าบอกนะว่าคุณหนูเยี่ยอยากเห็นสืออีตายไปต่อหน้าคุณ!”
“น่าสนใจดีนี่…”
เวลานี้ในดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นวาบประกายเย็นเยือก “ยังไม่เคยมีใครกล้าข่มขู่ฉันมาก่อน”
“อาจารย์…ไม่ต้องห่วงผม…”
สืออีมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยใบหน้าบวมแดง
ยังไม่รอให้สืออีเอ่ยอะไร เยี่ยหวันหวั่นก็ส่งสัญญาณสายตาให้กับชีซิงที่อยู่ตรงหน้า
ทันใดนั้นชีซิงก็ลุกขึ้น แล้วก็ไม่เห็นว่าชีซิงเคลื่อนไหวยังไง วินาทีถัดมาทั้งร่างของบอดี้การ์ดลับก็ลอยขึ้นฟ้า ร้องเสียงโหยหวนออกมา จากนั้นทั้งร่างก็กระแทกกำแพงด้านหนึ่งอย่างรุนแรง
เมื่อเห็นดังนั้นสืออีก็เผยสีหน้าแปลกใจออกมา ดวงตาปรากฏแววงุนงง
ไม่นานประตูใหญ่ของห้องสอบสวนก็ถูกเปิดออก เสียงที่ดังสนั่นภายในห้องดึงดูดบอดี้การ์ดลับกว่าสิบคนของตระกูลซือให้กรูกันเข้ามา
“หัวหน้า!”
เมื่อเห็นสีหน้าอันทรมานของหัวหน้าบอดี้การ์ด ทั้งร่างขดเป็นวงกลม บอดี้การ์ดลับหลายคนก็ก้าวขึ้นมาด้านหน้า แล้วพยุงตัวหัวหน้าบอดี้การ์ดขึ้นมา
“จะ…จับพวกมันไว้!”
ผ่านไปไม่นาน เมื่อหัวหน้าบอดี้การ์ดลับได้สติก็ตะโกนด้วยเสียงโกรธแค้น
แต่เยี่ยหวันหวั่นกับพวกชีซิงและเป่ยโต่วกลับไม่ได้ขัดขืน ปล่อยให้พวกบอดี้การ์ดลับโยนพวกเขาเข้าไปในคุก
…
ภายในคุกทั้งมืดสลัวและอับชื้น สืออีมองเยี่ยหวันหวั่นอย่างรู้สึกผิด “อาจารย์…ผมผิดเอง…”
เยี่ยหวันหวั่นยิ้มน้อยๆ “ไม่เกี่ยวอะไรกับนายหรอก”
คุกของตระกูลซือ ถ้าพวกเธอต้องการก็สามารถออกไปได้ทุกเมื่อ
“อาจารย์ คุณบอกว่าออกจากประเทศจีนแล้วไม่ใช่เหรอ…ทำไมคุณถึงกลับมาอีก…” สืออีมองเยี่ยหวันหวั่นขณะเอ่ยถาม
ได้ยินดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็พยักหน้าน้อยๆ เรื่องพวกนี้ยุ่งยากเกินกว่าจะอธิบาย
“จริงสิ…อาจารย์ คุณเจอ…หัวหน้าตระกูลหรือยัง” สืออีมองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี