แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1849
บทที่ 1849 ความขัดแย้งเก่าคลี่คลาย
สืออีไม่ได้โง่ หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งสีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย “ซือป๋ออี้!?”
“พี่ใหญ่เหรอ” หลินเชวียถามอย่างสงสัย
สืออีขมวดคิ้วพลางพยักหน้า พี่ใหญ่ออกจากตระกูลซือไปนานแล้วและไม่ได้บอกเขาว่าอยู่ที่ไหน…
“เพราะงั้นพี่เจ็ด ผมก็บอกพี่นานแล้วว่าปากพี่ใหญ่นอกจากพูดเหลวไหลก็คือพูดไร้สาระ…พี่เจ็ดคิดดู ซือป๋ออี้คือพี่ใหญ่ของตระกูลซือ แต่ตำแหน่งหัวหน้าตระกูลกลับถูกพี่เก้าขึ้นนั่ง ในใจของเขาจะยินดีได้เหรอ ตัวเองไม่ยักกะมีความสามารถอะไร ที่เก่งที่สุดก็คือความสามารถในการยุแยงตะแคงรั่ว” หลินเชวียเอ่ยอย่างระอาใจ
“ในเมื่อเป็นแบบนั้น ทำไมไม่ฆ่าพี่ใหญ่เสียล่ะ” สืออีเอ่ยถาม
“ฆ่าซือป๋ออี้?” หลินเชวียเบ้ปาก “พี่เจ็ด พูดอะไรของพี่น่ะ พี่เก้าจะไปฆ่าพี่ใหญ่เพราะพี่ใหญ่ชอบยุแยงตะแคงรั่วไม่ได้หรอกนะ และอีกฝ่ายก็ไม่ได้ทำเรื่องเกินเลยอะไรสักหน่อย”
“หมายความว่า…ความหมายพวกนายคือ ฉันถูกพี่ใหญ่หลอกแล้ว…” ดวงตาของสืออีฉายแววเย็นเยียบวาบผ่าน
“นี่ยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
“พี่เจ็ด จากนี้ตระกูลซือมอบให้พี่แล้ว” เมื่อซือเยี่ยหานเห็นว่าเรื่องเข้าใจผิดถูกคลี่คลายแล้ว ก็ลุกขึ้นยืนช้าๆ และหันไปเอ่ยกับสืออี
“เจ้าเก้า…ฉัน…แต่ไม่ว่ายังไง นายก็ยังฆ่าเจ้าแปด…” สืออีกัดฟันพูด
เมื่อได้ยินดังนั้นซือเยี่ยหานก็เอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “เขาอยากฆ่าฉัน ฉันให้โอกาสเขาหลายครั้งแล้วแต่ก็เปล่าประโยชน์”
“อย่างงั้นเองเหรอ…” สืออีเหมือนพึมพำกับตัวเอง
ถ้าเป็นอย่างที่ซือเยี่ยหานพูดจริงๆ งั้นเจ้าแปดก็สมควรตายแล้ว…คนที่ทำลายพี่น้องไม่ใช่ซือเยี่ยหาน แต่เป็นเจ้าแปด…ซือเยี่ยหานแค่ถูกบีบบังคับ…
“พี่เจ็ด ดูแลคุณย่าดีๆ …จากนี้ ตระกูลซือต้องพึ่งพี่แล้ว” เมื่อซือเยี่ยหานพูดจบ สายตาก็ตกลงบนตัวของเยี่ยหวันหวั่น “ยังจำสัญญาของพวกเราได้ไหม”
เยี่ยหวันหวั่นมองไปยังซือเยี่ยหานเหมือนยิ้มแต่กลับไม่ยิ้ม “รู้แล้ว ฉันจะอยู่ประเทศจีนรอคุณกลับมา”
“อืม…”
ดวงตาของซือเยี่ยหานปรากฏแววอ่อนโยน และหลังจากผ่านไปชั่วครู่เขาก็พาพวกหลินเชวียหันกายจากไป ส่วนความระเนระนาดที่เบื้องบนตระกูลซือพวกนี้ก่อไว้ ทั้งหมดก็ถูกโยนให้กับสืออีที่ยังไม่ได้สติเต็มที่
รอจนซือเยี่ยหานจากไปโดยสมบูรณ์แล้ว เป่ยโต่วก็จ้องไปที่เยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ “พี่เฟิ…พี่หวันหวั่น ไม่มั้ง หรือว่าพวกเราจะอยู่ประเทศจีนตลอดไป…แม่ผมยังอยู่ที่โรงพยาบาลนะ ผมทิ้งแม่ไม่ได้…”
เยี่ยหวันหวั่นกลอกตาหนึ่งที หมอนี่สมองหมูเหรอ ยังมีเรื่องที่ยังไม่ได้สะสางมากมายในรัฐอิสระ พวกเขาจะอยู่ประเทศจีนตลอดไปได้ยังไง
“อะ…อาจารย์…”
เวลานี้สายตาของสืออีตกลงบนตัวของเยี่ยหวันหวั่น “ขอโทษครับ…”
เยี่ยหวันหวั่นยิ้มน้อยๆ ให้กับสืออี “นายยอมรับฉันอาจารย์คนนี้ งั้นมีอะไรน่าขอโทษกัน นายก็ถูกพี่ใหญ่หลอกเหมือนกันนะ”
“ผมรู้ว่าพี่ใหญ่ยังอยู่จีน ผมจะต้องหาเขาให้เจอ…” สืออีขบกราม เขาจะต้องทำให้ปากอันต่ำช้าของซือป๋ออี้จ่ายราคาให้จงได้!
เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่ได้อยู่ในตระกูลซือนาน หลังจากซือเยี่ยหานจากไป สืออีก็คงจะกวาดล้างตระกูลซืออย่างหมดจดหนึ่งรอบ ซึ่งเรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ
…
สามวันต่อมา ที่สาขาซิงเฉินเอ็นเตอร์เทนเมนต์
สืออีมาเยี่ยมเยียน
“ทำไมนายเหมือนผีเลยล่ะ” ภายในห้องทำงาน เป่ยโต่วจ้องมองสืออีด้วยสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความดูถูก
“ฉันมาหาอาจารย์ของฉัน นายหุบปาก” สืออีเอ่ยอย่างรำคาญ
“เชอะ” เป่ยโต่วเบ้ปาก คร้านจะสนใจสืออี
“มีอะไรเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นมองสืออีและเอ่ยถาม
——————————————————————————————
บทที่ 1850 ใครคือมือมืด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี