บทที่ 1853 ซืออู๋เทียน
เยี่ยหวันหวั่นยืนอยู่ที่ไกลๆ มองดูพี่ใหญ่ตระกูลซือโดยไม่เอ่ยวาจา นึกไม่ถึงแม้แต่นิดเดียว ว่าพี่ใหญ่ตระกูลซือนี้ จะอยู่ในบรรดาพี่น้องเก้าคนของซือเยี่ยหาน อัจฉริยะคนแรกที่ตระกูลซือโบราณต้องตา และพาไปเลี้ยงดูที่รัฐอิสระ คนแบบนี้อดทนมาได้จนถึงตอนนี้ แต่ยามปกติในตระกูลซือกลับแสร้งทำเป็นคนไร้พิษสง ขี้ขลาดหวาดกลัวที่จะก่อเรื่อง แต่ในความเป็นจริงแล้ว…กลับเป็นผู้แข็งแกร่งที่กลับมาจากรัฐอิสระ ช่างน่ากลัวจริงๆ …
“ความจริงแล้วในรัฐอิสระฉันยังมีอีกชื่อหนึ่ง…ชื่อซืออู๋เทียน” พี่ใหญ่ซือป๋ออี้มองพวกสืออี มุมปากยกขึ้นน้อยๆ วาดเป็นรอยยิ้มเย็นชาสุดขั้วกระดูก
“ซืออู๋เทียน ไม่เคยได้ยิน” เป่ยโต่วเกาจมูก
ชีซิงก็เหมือนกัน ไม่เคยได้ยินชื่อซืออู๋เทียนอะไรนี่ที่รัฐอิสระมาก่อน เดาว่าคงเป็นตัวละครเล็กๆ
แต่ผู้อาวุโสใหญ่กับผู้อาวุโสสามกลับหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย
ชีซิงกับเป่ยโต่วยังอายุไม่มาก ย่อมไม่เคยได้ยินชื่อซืออู๋เทียน แต่ผู้อาวุโสใหญ่กับผู้อาวุโสสาม กลับคุ้นเคยกับชื่อซืออู่เทียนเป็นอย่างดี…
ตอนที่พันธมิตรอู๋เว่ยยังไม่ได้ก่อตั้ง ที่รัฐอิสระ ซืออู๋เทียนคืออัจฉริยะของตระกูลซือโบราณ แต่เพราะเพิกเฉยกฎตระกูลจึงถูกขับไล่ออกจากตระกูลเก่าแก่ หลังจากนั้น ซืออู๋เทียนก็ก่อตั้งสมาคมอู๋เทียนขึ้นด้วยมือของตัวเอง คอยรวบรวมทหารรับจ้างที่ทรยศหลบหนี เสริมสร้างกองกำลังของตัวเอง
จากนั้นไป๋เฟิงก็ก่อตั้งพันธมิตรอู๋เว่ย ลมแรงไร้ต้านทาน พันธมิตรอู๋เว่ยกับสมาคมอู๋เทียนเคยขัดแย้งกันอย่างรุนแรง ถึงขั้นที่ว่าหลังจากไป๋เฟิงหายตัวไปแล้ว สมาคมอู๋เทียนก็ทำการโจมตีพันธมิตรอู๋เว่ยอย่างหนักหน่วง ศึกครั้งนั้นทำให้พันธมิตรอู๋เว่ยเสียหายไม่น้อย อีกทั้งสมาชิกหัวกะทิจำนวนมากยังถูกคนของสมาคมอู๋เทียนจับตัวไป
และการที่พวกเขามายังประเทศจีนครั้งนี้ก็เพราะได้ยินมาว่า คนของสมาคมอู๋เทียนปรากฏตัวที่ประเทศจีน ดังนั้นผู้นำจึงพาพวกเขามาสืบหาข้อมูลของสมาคมอู๋เทียน ดูว่าจะมีความคืบหน้าหรือไม่
ก่อนหน้านี้พวกเขาเคยสืบหาข้อมูลของสมาคมอู๋เทียนมาแล้ว ตอนนั้นคาดว่าหัวกะทิของพันธมิตรอู๋เว่ยที่ถูกจับไปเป็นเชลยอาจจะอยู่ที่ประเทศจีนจึงบอกเรื่องนี้กับผู้นำ และครั้งนี้ผู้นำก็พาพวกเขามาประเทศจีน นอกจากตัวผู้นำจะอยู่ระหว่างทำภารกิจของชื่อเยี่ยนแล้ว ก็ยังมาดูว่าจะเจอสมาคมอู๋เทียนและเชลยศึกพวกนั้นได้หรือเปล่า…
แต่ใครจะไปคิดว่าผู้ชายตรงหน้ากลับเป็นหัวหน้าของสมาคมอู๋เทียน ซืออู๋เทียน…
สมาคมอู๋เทียนในรัฐอิสระ หัวหน้าของพวกเขาไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน เป็นความลับมาก ไม่มีใครเคยเห็นซืออู๋เทียน เวลาผ่านมาเนิ่นนาน ซืออู๋เทียนอยู่ในประเทศจีน ใช้การควบคุมจากทางไกล…
“ซือป๋ออี้! ฉันไม่รู้ว่าแกพูดอะไรกันแน่…ถ้าเป็นอย่างที่แกว่าจริงๆ แกแข็งแกร่งขนาดนั้น แกก็ไปคิดบัญชีกับเจ้าเก้าเองก็ได้ ทำไมก็ต้องทำร้ายพวกเราพี่น้องด้วย!” เวลานั้นสืออีชี้ซือป๋ออี้และตะคอกด้วยความโกรธ
เมื่อได้ยินคำพูดของสืออี ซือป๋ออี้ก็หัวเราะน้อยๆ มองสืออีและถอนหายใจพลางส่ายหน้า “เจ้าเจ็ด เดิมทีฉันคิดว่าแกจะฉลาดกว่าเจ้าสองกับเจ้าแปดนิดหน่อย ยังไงเสีย หลายปีมานี้แกก็มีชีวิตที่ดีในต่างประเทศ…แต่ใครจะรู้ว่า แกก็เป็นไอ้โง่…เจ้าเก้าถูกตระกูลซือโบราณเลี้ยงดูอย่างให้ความสำคัญ เรียกได้ว่าเป็นดาวรุ่ง ถ้าเจ้าเก้าตายด้วยน้ำมือของฉัน ตระกูลซือโบราณจะปล่อยฉันไปได้ยังไง…แต่ถ้าเจ้าเก้าตายด้วยน้ำมือของพี่น้องอย่างพวกแก งั้น…ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว ใช่ไหม”
“แกไอ้เดรัจฉาน…แกฆ่าพวกเรา แล้วคิดว่าตระกูลซือโบราณจะปล่อยแกไปงั้นเหรอ!” สืออีเอ่ยด้วยเสียงโกรธ
ในสายตาของสืออี ถ้าพี่ใหญ่ซือป๋ออี้พูดความจริง งั้นเขากับเจ้าแปดพี่น้อง ก็ไม่เท่ากับว่าเป็นคนของตระกูลซือโบราณงั้นเหรอ
——————————————————–
บทที่ 1854 แน่นอนว่าฆ่าเธอ
“ฮ่าๆ …” เวลานั้นซือป๋ออี้หัวเราะเสียงเย็น “ลูกหลานตระกูลซือที่เร่ร่อนอยู่ข้างนอกมีมากเกินไปจริงๆ พวกแกในสายตาตระกูลซือไม่มีตัวตนแม้แต่น้อย…ส่วนเจ้าเก้านั้นไม่เหมือนกัน…ช่างเถอะ พูดกับพวกโง่แบบแก แกก็ไม่เข้าใจหรอก”
“แกก็แค่อิจฉาเจ้าเก้าที่แข็งแกร่งกว่าแก เพราะความอิจฉาของแก แกถึงทำได้แม้กระทั่งไม่ลังเลที่จะทำร้ายพี่น้อง แกมันไม่ต่างอะไรกับเดรัจฉาน!” สืออีเอ่ยอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
“อิจฉา?” ซือป๋ออี้ส่ายหน้า “ต้องโทษซือเยี่ยหานที่ซวยเอง ตระกูลซือโบราณปฏิเสธฉัน ขับไล่ฉันออกจากรัฐอิสระ ฉันก็จะทำให้พวกมันเสียใจ ในเมื่อให้ความสำคัญกับเจ้าเก้าขนาดนี้ ฉันก็จะทำลายเขา ฆ่าเขาซะ…” ซือป๋ออี้หัวเราะเสียงเย็น
“งั้นคุณก็คิดว่าซือเยี่ยหานจะสู้คุณไม่ได้สินะ” เยี่ยหวันหวั่นที่เงียบมาตลอดพลันเอ่ยขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี