บทที่ 1887 ฉันมียาถอนพิษ
“เอ่อ…ใช่” เนี่ยอู๋หมิงพยักหน้า
“ถ้าฉันฟาดฝ่ามือนี้ออกไป คุณตายได้เลยนะ” เยี่ยหวันหวั่นพูดพลางง้างมือขึ้น หวังจะตบเนี่ยอู๋หมิงให้ตายด้วยฝ่ามือเดียว
เผื่อเดธโรสใหม่ที่ตัวเองสร้างขึ้นจะสามารถดึงดูดความสนใจจากคนที่ชอบได้ นี่ก็ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
“น้องสาว อย่ากลัวไปเลย เดธโรสน่ะ…ทั้งหมดเป็นแค่อดีต…อย่าพูดว่าเธอกำลังสร้างเดธโรสใหม่ เธอแค่สร้างกองกำลังขึ้นมาใหม่ เรียกพ่อของทุกคนในรัฐอิสระมาก็ยังได้…ก็แค่ชื่อเท่านั้นแหละ อย่ากังวลไปเลย” เนี่ยอู๋หมิงกล่าวอย่างชอบธรรม
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก เนี่ยอู๋หมิงเป็นสัตว์ประหลาดชนิดใด พ่อของทุกคนในรัฐอิสระบ้างล่ะ…แล้วยังปู่ของทุกคนในรัฐอิสระอีก!
“ฉันขอถามคุณ ตกลงเดธโรสคืออะไรกันแน่ บอกมาให้ละเอียดนะ” เยี่ยหวันหวั่นเริ่มหมดความอดทน
เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เนี่ยอู๋หมิงจึงต้องพูดความจริง “เดธโรส… จริงๆ แล้ว…เป็นกองกำลังที่สืบทอดต่อกันจากรุ่นสู่รุ่น ผู้นำแต่ละรุ่นต่างก็เป็นผู้หญิง ใช้ชื่อว่าหญิงหม้ายชุดดำ และยังมีรหัสพิเศษที่เรียกว่าเอริก”
เมื่อเห็นว่าความโกรธของเยี่ยหวันหวั่นค่อยๆ ลดลง เนี่ยอู๋หมิงจึงค่อยโล่งอกแล้วพูดต่อ “ที่จริงนะ…เดธโรสได้ถูกทำลายจนหมดสิ้นไปนานหลายปีแล้ว และกลายเป็นอดีตไปแล้ว…”
“เท่าที่ฉันรู้ เดธโรสนั้นแข็งแกร่งมาก จนทำให้ทั่วทั้งรัฐอิสระตื่นกลัว ทำไมองค์กรที่มีอำนาจแบบนี้จึงพังพินาศลงได้ และใครเป็นคนทำให้มันพัง?” เยี่ยหวันหวั่นถามด้วยความสงสัย
พอฟังจบ เนี่ยอู๋หมิงก็ส่ายหัว “ฉันจะไปรู้เหรอ…ฉันไม่ได้รู้เรื่องเดธโรสขนาดนั้น…”
“เออใช่ แล้วเอริกคืออะไร?” เยี่ยหวันหวั่นนึกขึ้นได้ว่าซือป๋ออี้เคยพูดถึงชื่อนี้
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่…น่าจะเป็นการแก้แค้น” เนี่ยอู๋หมิงกล่าว
“แก้แค้น…แก้แค้นกับใคร?” เยี่ยหวันหวั่นถามออกไปโดยไม่รู้ตัว
แต่เนี่ยอู๋หมิงกลับส่ายหัว “ฉันจะไปรู้เยอะขนาดนั้นได้ยังไงละ ไม่งั้น…เธอไปถามแม่ฉันหรือพ่อฉันดูสิ พวกเขารุ่นนั้นน่าจะรู้ดีกว่าฉันนะ…”
เยี่ยหวันหวั่นย่อมไม่สามารถถามหัวหน้าและนายหญิงตระกูลเนี่ยได้ ในเมื่อเนี่ยอู๋หมิงไม่รู้ก็แล้วไป เดธโรสกับเธอไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกัน อย่างมากที่สุด พอถึงเวลาก็ค่อยเปลี่ยนชื่อกองกำลังใหม่
“เออใช่…”
ทันใดนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็กลอกตาเล็กน้อย แล้วหยิบแหวนที่ดูแปลกตาออกมายื่นให้เนี่ยอู๋หมิงดู “ช่วยฉันดูหน่อยสิ คุณรู้จักแหวนวงนี้ไหม”
เมื่อฟังจบ เนี่ยอู๋หมิงก็หยิบแหวนมาพลิกดูไปมา ผ่านไปครู่หนึ่งก็ขมวดคิ้วมองไปยังเยี่ยหวันหวั่น
“เป็นไง…” เมื่อเห็นเนี่ยอู๋หมิงมีท่าทางผิดแปลกไป เยี่ยหวันหวั่นก็รีบถามทันที
“แหวนวงนี้…ทำจากวัสดุหายาก ใช้ช่างที่มีฝีมือประณีตซับซ้อนและพิเศษมาก…ต้องมีราคามหาศาลแน่ๆ!” เนี่ยอู๋หมิงจ้องมองแหวน “ดูเส้นนี่สิ จุ๊ๆๆ…ดูวัสดุนี่…น้องสาว แหวนวงนี้เป็นของเธอเหรอ ฉันมีลู่ทางแล้ว ไม่งั้นนะ เราเอามันไปขายดีกว่า ส่วนเงินฉันเอาสามส่วนเธอเอาไปเจ็ดส่วน อย่างมากสุดก็ฉันเอาสองเธอเอาไปแปด…”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก สิ่งที่คาดหวังจากเนี่ยอู๋หมิง คือสมองที่ไม่เคยคิดเรื่องดีเลยจริงๆ
“เอาคืนมา!” เยี่ยหวันหวั่นกล่าว
“โอ้ …” เนี่ยอู๋หมิงคืนแหวนให้เยี่ยหวันหวั่นแต่โดยดี แต่ก็ไม่ค่อยจะเต็มใจนัก
“เออใช่!” เนี่ยอู๋หมิงตบหน้าขาของตัวเองทันที แล้วกล่าวอย่างมีความหวัง “น้องสาว ยาถอนพิษกู่พิศวาสของเธอ… ฉันเตรียมไว้ให้แล้ว…เธอจะไม่เอาจริงๆ เหรอ? เวลาใกล้เข้ามาแล้วนะ อย่าเอาชีวิตตัวเองมาล้อเล่นเชียว! ไม่งั้น เธอเอาแหวนวงนี้มาแลกเป็นไง ตีเป็นเลขกลมๆ ยาถอนพิษนี้ก็เท่ากับเธอได้ไปฟรีๆ เลยนะ!”
หึๆ…วิชาคำนวณของเธอมันสุดยอด!
เยี่ยหวันหวั่นมองบน “ก็เคยบอกไปแล้วไงว่าไม่เอา ฉันมียาถอนพิษและมันใช้ดีมากด้วย คุณไม่ต้องกังวลหรอก”
เยี่ยหวันหวั่นตัดเส้นทางทำเงินของเนี่ยอู๋หมิงตรงๆ อย่างไร้ปรานี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี