บทที่ 1885 ความไร้ยางอายเป็นมรดกตกทอด
พอเจ้าบีรุสยืนขึ้น ตัวมันก็สูงกว่าเยี่ยหวันหวั่นมาก เงาดำกดลง จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็คว้าตัวมันมากอด
ต้าไป๋ก็รีบลุกขึ้นยืน เดินวนไปวนมาอยู่ข้างตัวเยี่ยหวันหวั่น ด้วยความคิดถึงเธอไม่น้อยเช่นกัน
เยี่ยหวันหวั่นยิ้มเบาๆ ให้ต้าไป๋และบีรุสอย่างคลั่งไคล้
“ผู้นำ…ผู้นำอยู่ไหมครับ?”
ทันใดนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเล็กน้อยดังมาจากด้านนอกประตูของสำนักงาน
ไม่ทันรอให้เยี่ยหวันหวั่นนึกได้ว่าใคร ประตูสำนักงานก็ถูกเปิดออก และเงาร่างหนึ่งก็พุ่งเข้ามา
“ผู้นำ…”
ขณะที่ร่างนั้นกำลังจะพุ่งมาข้างตัวของเยี่ยหวันหวั่น บีรุสจึงคำรามด้วยความโกรธ ใบหน้าของคนผู้นั้นพลันซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว
“ฟู่หมิงซี?”
เยี่ยหวันหวั่นมองชายที่อยู่ตรงหน้า และอดแปลกใจไม่ได้ ฟู่หมิงซีไม่ได้อยู่ที่ประเทศจีนหรอกเหรอ ทำไมเขาถึงกลับมาล่ะ?
“หมิงซี อย่าบังอาจ!”
ผู้เฒ่าคนหนึ่งค่อยๆ เดินเข้ามาในสำนักงาน และเหลือบมองฟู่หมิงซี
ผู้เฒ่าท่านนี้ก็คือผู้อาวุโสสองของพันธมิตรอู๋เว่ย
“ฟู่หมิงซี นายมาได้ยังไง” เยี่ยหวันหวั่นเรียกให้บีรุสกลับเข้าไป แล้วให้ฟู่หมิงซีและผู้อาวุโสสองมานั่งข้างๆ
“ผมถามปู่มาก่อนแล้ว ถึงได้รู้ว่าผู้นำจะกลับมา ผมก็เลยล่วงหน้ากลับมาก่อนหนึ่งวัน” ฟู่หมิงซีตอบ
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก เด็กหนุ่มคนนี้ เป็นซุปเปอร์สตาร์ระดับโลกอยู่ที่ประเทศจีนไม่ดีเหรอไง…มาวิ่งเล่นอะไรแถวนี้
“ผู้อาวุโสสอง ครั้งนี้ต้องขอบคุณนายมากๆ เลยนะ” เยี่ยหวันหวั่นไม่สนใจฟู่หมิงซี สายตาจับจ้องไปยังผู้อาวุโสสอง
“ผู้นำพูดอะไรอย่างนั้น บริษัทซิงเฉินเดิมทีก็เป็นของพันธมิตรอู๋เว่ย เป็นเรื่องปกติที่ผู้นำจะใช้สอยได้ตามสบายเมื่อต้องการ” ผู้อาวุโสสองรีบตอบ
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันเปิดปากพูด ผู้อาวุโสใหญ่ ผู้อาวุโสสาม เป่ยโต่วและชีซิงก็ตามเข้ามาในสำนักงานด้วย
เมื่อเห็นผู้อาวุโสสองกับฟู่หมิงซี ผู้อาวุโสสามก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันที
“เชี่ย…หลานนายนี่มันตอแหลจริงๆ จะไปทางไหนก็สลัดมันไม่พ้น!” เป่ยโต่วมองฟู่หมิงซีด้วยสีหน้าประหลาดเกินทน
ฟู่หมิงซีคนนี้ มาถึงก่อนพวกเขาด้วยซ้ำ นี่แม่งเตรียมตัวมาอย่างดี!
“ผู้อาวุโสสอง อยากบอกว่าแกไร้ยางอายไปหน่อยนะ…”
ในขณะนี้ผู้อาวุโสสามมองผู้อาวุโสสองด้วยความไม่พอใจ
“ฉันไร้ยางอายยังไง” ผู้อาวุโสสองก็มีสีหน้าเย็นลง
“นึกไม่ถึงเลยว่าแกจะให้หลานชายของแก…แกคิดจะครอบครองพันธมิตรอู๋เว่ย…” ผู้อาวุโสสามตอบเสียงเย็น
“ฉันขี้เกียจจะสนใจแก” ผู้อาวุโสสองยิ้มเยาะ “เรื่องนี้ ผู้นำได้รับปากไว้ตั้งแต่แรก ถ้าผู้นำกับฟู่หมิงซีอยู่ด้วยกัน ถ้างั้น ต่อไปฟู่หมิงซีก็ต้องช่วยผู้นำแบ่งเบาภาระทั้งภายในภายนอก มีอะไรไม่ถูกต้องงั้นเหรอ?”
“แก…” ผู้อาวุโสสามแทบจะกระอักเลือดออกมา เขาหาเหตุผลที่ดีกว่านี้ไม่ได้แล้วจริงๆ…
“ผู้นำ จริงๆแล้ว…ฉันมีลูกชายหลายคน แต่ละคนก็ไม่เลวเลยนะ…” ผู้อาวุโสสามยิ้มแฉ่งแล้วเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่นทันที
“ผู้นำ…ฉัน…” ตอนนี้ผู้อาวุโสใหญ่ก็เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
“อะไรของแก แกมีลูกชายเหรอ?” ผู้อาวุโสสามเหลือบมองผู้อาวุโสใหญ่
“แกมีหลานชายไหม?” ผู้อาวุโสสองหันไปถามผู้อาวุโสใหญ่
ผู้อาวุโสใหญ่พูดไม่ออก
“พอแล้วๆ” เยี่ยหวันหวั่นโบกไม้โบกมืออย่างจนปัญญา นี่มาทำอะไรกันที่นี่ มาประชุมนัดบอดเหรอ?
“เรื่องงานแต่งงานของฉันเตรียมไว้แล้ว พวกนายไม่ต้องกังวล” เยี่ยหวันหวั่นถอนหายใจอีกรอบ
“ท่านปู่ ผู้นำชอบไอ้หนุ่มหน้าขาว[1]…” ฟู่หมิงซีหันไปพูดกับผู้อาวุโสสอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี