แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1893
บทที่ 1893 ไม่อยากสร้างเรื่อง
ปกติทุกคนจะใช้ของที่ค่อนข้างมีค่าหรือไม่ก็มีความหมายเพื่อแสดงความจริงใจ เยี่ยหวันหวั่นย่อมไม่พูดตามตรงว่าเป็นของที่เธอเพิ่งไปซื้อมาตอนเวลาจวนเจียน แล้วก็ไม่พูดถึงรายละเอียดด้วย
ไม่นานงานประมูลก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ สินค้าการกุศลก็เริ่มทยอยนำออกมาประมูล
ของที่ทุกคนบริจาคมีหลากหลายชนิด มีทั้งของอนุรักษนิยมอย่างพวกเพชรนิลจินดา คนดังบางคนก็บริจาคชุดที่เคยสวมใส่ในโอกาสพิเศษของตัวเอง ไม่ก็ปากกาหมึกซึมที่เคยใช้ หรือของจำพวกอาวุธ
ที่ว่ามาโดยปกติเป็นเพียงของอุ่นเครื่อง แต่ไคลแมกซ์ของคืนนี้คือสมบัติสามชิ้น
ชิ้นแรกคือแก้วเก้ามังกรที่หัวหน้าตระกูลเสิ่นบริจาค ตัวมันเองมีราคาสูงมาก เป็นสมบัติที่ยากจะพบเห็น ผู้ประมูลไม่เพียงจะได้ทำการกุศลแต่ยังจะได้สมบัติชิ้นนี้ไปครอบครอง เรียกได้ว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ไม่ขาดทุนแม้แต่น้อย
ชิ้นที่สองคือดาบในยุคสมัยถังที่สหพันธ์วิทยายุทธ์บริจาค ว่ากันว่าเป็นอาวุธที่ประธานสหพันธ์วิทยายุทธ์รุ่นก่อนเคยใช้ มีมูลค่าในการสะสมสูงมาก โดยเฉพาะกับคนที่คุ้นเคยกับการใช้อาวุธ สิ่งนี้ก็เป็นที่ปรารถนาของผู้คนไม่น้อยในคืนนี้
ชิ้นที่สามก็คือแหวนวงนั้นของจี้หวงนั่นเอง แหวนที่จี้หวงสวมติดตัวมานานหลายปีย่อมต้องเป็นสมบัติที่ยากจะพบเห็น
การประมูลดำเนินไปอย่างครึกครื้น ผู้ติดตามต่างรออยู่ที่แถวหลัง สายตาของชีซิงจับจ้องไปที่เยี่ยหวันหวั่นโดยไม่ละสายตาสักวินาทีเดียวเพราะกลัวว่าเธอจะก่อเรื่อง
จุดประสงค์ในคืนนี้ของเยี่ยหวันหวั่นนั้นชัดเจนมาก เธอเล็งแหวน เล็งคะแนนเกียรติยศของเธอนั่นเอง ทุกอย่างรอหลังจากเธอได้คะแนนเกียรติยศมาไว้ในมือค่อยว่ากัน ดังนั้นเธอจึงไม่ได้เตรียมตัวมาก่อเรื่องแม้แต่น้อย ชีซิงกังวลเกินเหตุไปหน่อยจริงๆ
ในความเป็นจริง คืนนี้เยี่ยหวันหวั่นสงบเสงี่ยมเสียจนไม่มีเหตุผล นั่งอย่างว่าง่ายไม่ทำอะไรเลย
เพราะไคลแมกซ์ทั้งหมดอยู่ในการประมูลช่วงสุดท้าย พริบตาเดียวก็ผ่านไปชั่วโมงกว่าแล้ว เยี่ยหวันหวั่นเอียงคอหาว ชายหนุ่มสองคนที่อยู่ด้านข้างนิ่งเงียบมาก จี้หวงมองการประมูลอย่างจริงจังตลอดเวลา ส่วนนายแห่งอาชูร่าก็ไม่มองด้านข้างเช่นกัน
เยี่ยหวันหวั่นรอจนรู้สึกเบื่อหน่ายเล็กน้อยแล้วจริงๆ มองซ้ายทีขวาที เท้าศีรษะด้านหนึ่งจากนั้นก็เอียงคอมองไปทางนายแห่งอาชูร่า แล้วเอ่ยถามพลางกะพริบตาปริบๆ “เฮ้ ท่านนายแห่งอาชูร่าบริจาคอะไรเหรอ”
หญิงสาวพลันเอียงศีรษะเข้ามาใกล้ ลมหายใจอุ่นร้อนรดที่ข้างลำคอของเขาโดยไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มจึงขมวดคิ้วอย่างยากที่จะสังเกต แต่ก็ไม่ได้เอ่ยตอบ
“โอ้ งั้นฉันลองเดานะ อัญมณี?” เยี่ยหวันหวั่นพูดต่อ
ที่ด้านหลัง สายตามองไปเห็นผู้นำของตัวเองเอาแต่เข้าใกล้นายแห่งอาชูร่า เส้นเลือดที่หน้าผากของชีซิงก็เต้นตุบๆ จนเกือบจะทนไม่ไหวพุ่งเข้าไปหาแล้ว
นี่เพิ่งจะสงบเสงี่ยมไม่ถึงสองชั่วโมงเอง!
เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่พูดจา เยี่ยหวันหวั่นก็คาดเดาต่อ “เอ๊ ไม่ใช่เหรอ งั้นเป็นปากกาหมึกซึม หรือว่าเนกไท?”
เยี่ยหวันหวั่นไม่อยากก่อเรื่องก็จริง แต่นี่มันจะน่าเบื่อเกินไปแล้วนะ!
เยี่ยหวันหวั่นพูดที่ข้างหูตลอด พูดทีลมหายใจอุ่นร้อนกับกลิ่นอายหอมหวนก็บุกรุกมาทางเขา…
“ไม่ใช่เลยเหรอ งั้นก็ถุงมือ?”
สุดท้ายชายหนุ่มก็ทนไม่ไหว เอ่ยตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำและเย็นชา “กระดุมข้อมือ”
“ไอ้หยา ที่แท้ก็กระดุมข้อมือนี่เอง!” ในที่สุดเยี่ยหวันหวั่นก็ได้คำตอบ แต่เธอกลับยังคงไม่ปล่อยเขาไป ยังคงรักษาท่าวางมือข้างหนึ่งไว้บนหลังพนักเก้าอี้ของชายหนุ่ม
นายแห่งอาชูร่านิ่งเงียบ
เวลานี้จี้ซิวหร่านพลันเอ่ยขึ้นที่ข้างหูของเยี่ยหวันหวั่น “ผู้นำไป๋”
“อะไรเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นหันไปมองจี้ซิวหร่านโดยไม่รู้ตัว
จี้ซิวหร่านเอ่ย “ถึงตาของบริจาคของคุณแล้วครับ”
“โอ้ๆ เร็วขนาดนี้เชียวเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นค่อยๆ นั่งตัวตรงในที่สุด เรียกสติเล็กน้อย แล้วมองไปยังเวทีประมูล
———————————————————
บทที่ 1894 ได้ ตามใจคุณ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี