แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1903
บทที่ 1903 ดูว่าเธอชอบไหม
จี้ซิวหร่านก้าวเดินออกมาจากห้องจัดเลี้ยง ในมือของคูกู่ที่อยู่ข้างๆ ถือกล่องยาวกล่องหนึ่ง
“เสี่ยวเฟิง”
เมื่อได้ยินเสียงคนเรียกตัวเอง เยี่ยหวันหวั่นก็หยุดเดินและหันไปมองโดยไม่รู้ตัว “จี้หวง…”
จี้หวงเหลือบมองคูกู่ที่ยืนอยู่ข้างๆเขา คูกู่พยักหน้า จากนั้นจึงยื่นกล่องยาวกล่องหนึ่งให้กับเยี่ยหวันหวั่น
“มันคือ…” เยี่ยหวันหวั่นกล่าวด้วยความไม่เข้าใจ
“ดาบยุคสมัยถังเล่มนี้ ผมยกให้คุณ” จี้ซิวหร่านกล่าว
“ห๊ะ…? ยกให้ฉันเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“อื้ม ดูว่าเธอชอบไหม” จี้ซิวหร่านกล่าวอย่างใจเย็น ราวกับว่านี่เป็นเรื่องทั่วไป
เป่ยโต่วกับชีซิงมองหน้ากัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
นายจี้หวงนี่ยังไงกัน?
ทำไมรู้สึกเหมือนมีท่าทางผิดปกติ?
อีกอย่างความรู้สึกแบบนี้ก็ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก…
เดิมทีพันธมิตรอู๋เว่ยกับจี้หวงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยลงรอยกันอยู่แล้ว แต่ตั้งแต่พี่เฟิงกลับมา ทั้งสองฝ่ายไม่เพียงแต่ไม่ขัดแย้งกัน กลับยังดูใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ชีซิงไม่ว่าจะคิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าทำไมจี้ซิวหร่าน ต้องผูกมิตรกับองค์กรที่แปลกประหลาดอย่างพันธมิตรอู๋เว่ยด้วย…
เมื่อได้ยินดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็ปาดเงื่อ “ไม่ได้ๆ มันแพงเกินไปค่ะ!”
ดาบเล่มนี้เป็นหนึ่งในสิ่งของที่อยู่ในการประมูลรอบสุดท้ายในค่ำคืนนี้ มันจึงมีมูลค่าสูงเสียดฟ้าหลายร้อยล้านหยวน
เมื่อเป่ยโต่วได้ยินดังนั้นก็ตกตะลึง “เชี่ย! นี่มันเป็นดาบที่อดีตประธานสหพันธ์วิทยายุทธ์เคยใช้ไม่ใช่เหรอ? เป็นของที่ผู้ฝึกวิทยายุทธ์ทั่วทั้งรัฐอิสระต้องการเอาไปเก็บสะสมนี่นา!
พี่เฟิง พี่เป็นอะไรไป? ตอนนี้ควรเป็นเวลาที่พี่ต้องหน้าด้านรีบรับไว้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมแค่พออยู่ต่อหน้าจี้หวง พี่กลับทำเป็นสำรวม แสร้งทำเป็นมีคุณธรรมขึ้นมาล่ะ?”
ทำเป็นสำรวมบ้านปู่แกสิ!
“หุบปาก” เยี่ยหวันหวั่นตะโกนออกมา จากนั้นก็มองไปยังจี้ซิวหร่านพร้อมทั้งกล่าวว่า “อื้ม ขอบคุณมากนะคะ แต่ว่ามันแพงเกินไปค่ะ ฉันรับไว้ไม่ได้จริงๆ”
ก็นะ เธอเองก็ยังรู้สึกว่าตัวเอง ‘สำรวมเป็นพิเศษ’ อย่างประหลาดทุกครั้งเมื่ออยู่ต่อหน้าจี้ซิวหร่าน
จี้ซิวหร่านไม่ได้เก็บมาใส่ใจ เขาหัวเราะเบาๆ พร้อมกล่าว่า “งั้นเธอก็เอาไปลองใช้เล่นสักพัก แล้วค่อยเอามาคืนฉันก็ได้”
“อา งั้นเหรอ…” เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองดาบเล่มนั้นด้วยความหวั่นไหวเล็กน้อย
นับตั้งแต่ตอนที่ได้เห็นดาบเล่มนี้เป็นครั้งแรกในห้องจัดเลี้ยง เธอก็รู้สึกกระสับกระส่าย และตอนนี้กลับมีคนให้ยืมเพื่อมาลองใช้พอดี
ในตอนนี้ คูกู่ก็ก้าวขึ้นมาข้างหน้า แล้วนำกล่องยาวยื่นใส่มือของเยี่ยหวันหวั่นโดยตรง
เยี่ยหวันหวั่นรีบรับไว้ด้วยความระมัดระวัง “อื้ม งั้นต้องขอขอบคุณมากเลยค่ะ ฉันจะเก็บรักษามันไว้อย่างดี”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก” จี้ซิวหร่านหัวเราะ แต่สักพักก็กลับยิ้มเจื่อนลงพลางกล่าวว่า “ขอโทษนะ ที่ผมไม่สามารถประมูลของที่ตัวเองบริจาคไปได้ แหวนวงนั้น…”
เมื่อเยี่ยหวันหวั่นได้ยินดังนั้น ความโกรธในใจของเธอก็ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง แต่เธอก็ระงับมันไว้พลางกัดฟันกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ฉันมีวิธีของฉันค่ะ”
เมื่อเยี่ยหวันหวั่นกล่าวจบ เธอก็กลัวว่าจี้ซิวหร่านจะเข้าใจผิดจึงรีบพูดเสริมอย่างรวดเร็ว “อืม คือว่า คุณอย่าเข้าใจผิดนะ ฉันไม่ได้มีความหมายอื่น ที่จริงแล้วฉันต้องการแหวนวงนี้เพื่อแลกกับอะไรบางอย่างที่โรงเรียนชื่อเยี่ยน…”
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดจบ ดวงตาสีซีดของจี้ซิวหร่านก็จับจ้องไปยังใบหน้าของหญิงสาวพร้อมเอ่ยถาม “ไม่ได้มีความหมายอื่นเหรอ?”
เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกเขินอายเล็กน้อยกับรอยยิ้มของจี้ซิวหร่าน ในฐานะของไป๋เฟิง เธอกับจี้ซิวหร่านยังมีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือกันอยู่ ในสายตาของจี้ซิวหร่านแล้ว เขาคงไม่เชื่อว่าเธอจะทำเพื่อคะแนนเกียรติยศเท่านั้น
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันได้คิดว่าจะตอบยังไง เป่ยโต่วที่อยู่ด้านข้างก็เอ่ยขึ้นว่า “ไม่ได้มีความหมายอื่นเหรอ? พี่เฟิง พี่จะหลอกใครอะ?”
เยี่ยหวันหวั่นที่ได้ยินดังนั้นก็โกรธจัดจนเส้นเลือดหน้าผากปูด “เป่ยโต่ว ฉันว่าช่วงนี้แกกวนตีนไปหน่อยไหม?”
เป่ยโต่วรีบหลบไปอีกด้านทันที “เปล่าครับๆ! พี่เฟิง พี่ไม่ได้หมายความเป็นอย่างอื่นเลยจริงๆ พี่ทำเพราะความรักและความถูกต้องทั้งนั้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี