แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1929
บทที่ 1929 จะต้องเป็นของฉัน
“ถ้าเป็นแบบนี้ เห็นทีจะต้องลงโทษแล้ว!”
เมื่อสิ้นเสียงพูด ก็มีเสียงแหวกทะลุอากาศดังขึ้น เยี่ยหวันหวั่นรีบวิ่งอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด พุ่งตรงไปยังโต๊ะที่มีแหวนวางอยู่
วินาทีที่กำลังมือจะแตะแหวน ชายหนุ่มก็ยกมือขึ้นกันหญิงสาวไว้ ทำให้เธอพลาดแหวนไป
เยี่ยหวันหวั่นเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มด้วยความโกรธสุดขีด จากนั้นก็ซัดฝ่ามือออกมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ภายในระยะเวลาสั้นๆ ทั้งสองก็สู้กันแล้วหลายสิบกระบวนท่า
การเคลื่อนไหวของชายหนุ่มไม่ได้รุนแรง เป็นเพียงท่าง่ายๆ สบายๆ ด้วยซ้ำ แต่สามารถป้องกันการโจมตีของเยี่ยหวันหวั่นได้อย่างแน่นหนา จนเธอไม่สามารถจับต้องแหวนได้สักทาง
“นายแห่งอาชูร่าคะ ฉันขอบังอาจถามสักคำ คุณเป็นถึงชายชาตรี การเก็บแหวนประจำตัวของชายอื่นไว้กับตัว หมายความว่ายังไงกัน”
เยี่ยหวันหวันตะโกนถามอย่างเดือดดาล
การยอมรับว่าตัวเองคือซือเยี่ยหานกับการยอมรับว่าตัวเองกำลังหึงนี่มันยากมากเลยเหรอ?
“ส่วนผู้นำไป๋ล่ะ หมายความว่ายังไง?” ชายหนุ่มจ้องเยี่ยหวันหวั่น และไม่ได้ตอบคำถาม
เยี่ยหวันหวั่นโกรธจนหัวเราะออกมา “แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะคะ? ท่านนายแห่งอาชูร่าฉลาดจะตาย ยังไม่รู้อีกเหรอว่าฉันหมายความว่ายังไง? ผู้หญิงคนหนึ่งอยากได้สิ่งของของผู้ชายคนหนึ่ง จนสามารถทำได้ทุกอย่าง แถมยังเป็นแหวนอีก…”
ชายหนุ่มไม่อยากฟังต่อจึงรีบพูดแทรกขึ้นทันที “เกรงว่าผู้นำไป๋จะต้องผิดหวังแล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นยิ้มเนือยๆ “ดูเหมือนว่าท่านนายแห่งอาชูร่าตั้งใจจะแย่งผู้ชายกับฉันเหรอ?”
แย่งผู้ชายกับเธอ…
ลมหายใจของนายแห่งอาชูร่าหยุดชะงักลงอย่างเห็นได้ชัด ถ้าเป็นคนที่มีความอดทนต่ำ คงจะโกรธเยี่ยหวันหวั่นจนสติแตกไปแล้ว
หลังจากที่เยี่ยหวันหวั่นพูดจบ เธอก็พูดต่อในทันที “ต้องขอโทษจริงๆ ค่ะ แหวนวงนี้ ฉันบอกแล้วว่าเป็นของฉัน ก็จะต้องเป็นของฉันเท่านั้น!”
เมื่อสิ้นเสียงของหญิงสาว ก็เหมือนมีบางอย่างจมดิ่งอยู่ในแววตาของชายหนุ่มอย่างกะทันหัน และตกลงสู่ก้นบึ้งที่ลึกที่สุดไม่เห็นแม้แต่แสงเงา
เยี่ยหวันหวั่นฉวยโอกาสที่ชายหนุ่มกำลังเหม่อลอย รีบยื่นมือออกมาทันที วินาทีต่อมา ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่ได้จับกล่องไว้ให้แน่น จึงทำให้กล่องร่วงหล่นลงจากมือของเขาทันที…
เยี่ยหวันหวั่นย่อมไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือไปแน่นอน จึงรีบเอื้อมมือไปคว้ากล่องแหวนเอาไว้ แต่ยังไม่ทันได้ดีใจ ก็เห็นใบหน้าซีดเผือดของชายหนุ่ม เขายกมือเรียวยาวกุมขมับเอาไว้แน่น ราวกับได้รับความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด…
เยี่ยหวันหวั่นลืมเรื่องแหวนไปเสียสนิท เธอรีบร้อนก้าวไปข้างหน้าเพื่อประคองชายหนุ่มที่ดูไร้เรี่ยวแรง “เฮ้ย คุณ…”
ชายหนุ่มทำหลังแข็งทื่อและผลักหญิงสาวออกไปไกลตัว จากนั้นก็เดินโซซัดโซเซและทรุดตัวลงบนเก้าอี้ที่วางอยู่ด้านหลัง จากนั้นเขาก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ผสมลมหายใจอันเย็นเฉียบเน้นย้ำทีละคำ “ออกไป…”
เขาไล่เธอออกไปอีกแล้ว!
เยี่ยหวันหวั่นข่มใจระงับความโกรธเอาไว้ และรีบถามเขาอย่างร้อนใจ “คุณไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”
“ไม่เกี่ยวกับเธอ” น้ำเสียงของชายหนุ่มไม่มีความอบอุ่นหลงเหลือแม้แต่น้อย
“คุณ…ฉันไปก็ได้!” เยี่ยหวันหวั่นโกรธจนทนไม่ไหว จึงรีบสะบัดก้นออกไปจากที่นั่นทันที
เมื่อมองแผ่นหลังของหญิงสาวที่จากไปอย่างโกรธเคือง ชายหนุ่มก็ทรุดนั่งลงบนโซฟาด้วยใบหน้าเคร่งขรึม รอบตัวเขาดูไร้ชีวิตชีวา เหมือนเขาถูกทิ้งไว้ที่เกาะร้างตัวคนเดียวบนโลก
เยี่ยหวันหวั่นผลักประตูพร้อมเสียง ‘ปั้ง’ ดังสนั่นหวั่นไหว และสาวเท้าก้าวฉับๆ ออกไปอย่างไว “ไปก็ได้! ฉันไปก็ได้! มันจะซักแค่ไหนกันเชียว! พอกันทีกับนิสัยจองหองเย่อหยิ่งแบบนี้ ฉันแม่งทนมามากพอแล้ว…”
หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว สี่ก้าว…
ทนเดินไปได้ไม่ถึงห้าก้าว พอถึงก้าวที่ห้า ขาของเยี่ยหวันหวั่นก็เหมือนกับมีสติขึ้นมา รีบหันหลังเดินกลับไปยังทางที่จากมาทันที
———————————————————-
บทที่ 1930 ซุ่นเหมาหว่านกำลังออนไลน์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี