บทที่ 1941 คนงามทารุณเป็นร้อยเป็นพันครั้ง
“เยี่ยมมาก” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า จากนั้นจึงมอบกล่องไม้ที่บรรจุเส้นผมของซือเยี่ยหานให้ผู้อาวุโสใหญ่
“เอาสิ่งนี้กับของที่ฉันเอากลับมาครั้งก่อนไปตรวจสอบดูหน่อย ถ้าผลออกแล้วมารายงานฉันด้วย” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
เมื่อได้ฟังจบ ผู้อาวุโสใหญ่ก็พยักหน้ารับ จากนั้นก็หันหลังเดินออกไปจากบริเวณนี้
ครั้งนี้ ในใจของเยี่ยหวันหวั่นกลับค่อนข้างประหม่าอย่างไม่ทราบสาเหตุ ถังถังน่าจะเป็นลูกที่เกิดจากตัวเองและซือเยี่ยหาน จะต้องไม่ผิดพลาดอย่างแน่นอน…
การพิสูจน์ดีเอ็นเอพ่อลูกต้องใช้เวลาหลายวัน เยี่ยหวันหวั่นจึงไม่ได้รั้งอยู่ที่พันธมิตรอู๋เว่ย แต่กลับไปที่โรงเรียนชื่อเยี่ยน
….
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นกลับมาที่โรงเรียนแล้ว ก็ไม่ได้รีบร้อนไปส่งมอบเส้นผมของซือเยี่ยหาน เธอต้องสืบให้ชัดเจนก่อนว่าสรุปแล้วเป็นใครกันแน่ที่ออกใบสั่งภารกิจนี้ แล้วคนออกใบสั่งจะเอาเส้นผมของซือเยี่ยหานไปทำอะไร
หากตัวเองให้เส้นผมของซือเยี่ยหานไปโดยไม่รู้เรื่องรู้ราวแบบนี้ แล้วส่งผลร้ายกับซือเยี่ยหานจะทำยังไง
อย่างไรก็ตาม ข้อมูลของผู้ออกใบสั่งแทบจะเป็นความลับทั้งหมด เป็นความลับของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ถ้าอยากสืบหาข้อมูลของผู้ออกใบสั่งนั้นยากเย็นระดับสิบ มีแค่ผู้อำนวยการของโรงเรียนชื่อเยี่ยนหรือไม่ก็บุคคลระดับสูงของโรงเรียนพวกนั้นที่รู้ข้อมูลของผู้ออกใบสั่ง ส่วนนักเรียนกับครูฝึกไม่มีทางรู้เรื่องพวกนี้เลย
ด้วยความอับจนหนทาง เยี่ยนหวันหวั่นจึงทำได้แค่โอบอุ้มความคิดที่จะรักษาม้าตายดั่งม้าเป็นแล้วมายังที่บ้านพักอาจารย์ของผู้อาวุโสกง
หากผู้อาวุโสกงไม่ยอมช่วยตรวจสอบให้ตน ถ้าอย่างนั้นภารกิจนี้คงทำได้แค่สละทิ้งแล้ว เส้นผมของซือเยี่ยหาน เยี่ยหวันหวั่นจะไม่มีทางไปส่งมอบ
“ได้ยินว่าเธอรับภารกิจรวดเดียวสามงานเลย ระดับ S สองงาน S+ หนึ่งงานสินะ”
ในห้องรับแขก ผู้อาวุโสกงชงชาไว้หนึ่งกาแล้ว
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นรินให้ผู้อาวุโสกงถ้วยหนึ่งแล้ว ผู้อาวุโสพลันมองไปที่เยี่ยหวันหวั่น แล้วเอ่ยปากถาม
เมื่อได้ยินประโยคนี้จากผู้อาวุโสกง เยี่ยหวันหวั่นจึงหยักหน้ารับ “ใช่ค่ะ อาจารย์…”
“งั้นเธอก็สุดยอดจริงๆ ในโรงเรียนชื่อเยี่ยน ยังไม่เคยมีใครกล้ารับภารกิจระดับ S รวดเดียวสามงานมาก่อน แล้วยังมีภารกิจระดับ S+ อีกหนึ่งงานด้วย” ผู้อาวุโสกงกล่าวออกมา
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นได้อ้าปากพูด ผู้อาวุโสกงก็พูดต่อไปอีกว่า “เธอเพิ่งจะรับภารกิจไปเมื่อไม่กี่วันก่อน กลับมาแบบนี้ เสร็จภารกิจแล้วเหรอไง”
ดูเหมือนผู้อาวุโสกงจะสนใจเรื่องที่เยี่ยหวันหวั่นทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้วมาก
พอได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสกง สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็ปรากฏความอับอายอยู่บ้าง เธอจะบอกได้ยังไง ว่าแหวนของจี้หวงถูกผู้ชายของตัวเองฉกไปแล้ว ส่วนภารกิจคุ้มกันระดับ S+ สินค้าก็ถูกผู้ชายของตัวเองปล้นไปแล้วเหมือนกัน…
มีแค่ภารกิจเส้นผมอย่างเดียวที่พอจะทำสำเร็จได้ แต่ตัวเองยังคงพะวงถึงความปลอดภัยของเขา
พอคิดๆ ดูให้ละเอียดแล้ว นี่มันเป็นความจริงเหรอเนี่ย ซือเยี่ยหานทารุณเธอเป็นร้อยเป็นพันครั้ง แต่ตัวเองกลับหลงรักตั้งแต่แรกพบ นี่มันกลับตาลปัตรแล้ว
“เรื่องนั้น…อาจารย์คะ ที่มาในครั้งนี้ อันที่จริง มีเรื่องอยากรบกวนอาจารย์น่ะค่ะ…” เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองผู้อาวุโสกง เปิดปากพูดอย่างใจฝ่ออยู่บ้าง
ถึงยังไงเรื่องที่เธอจะถามก็คือข้อมูลของผู้ออกใบสั่งภารกิจระดับ S ซึ่งข้อมูลภารกิจแบบนี้ล้วนเป็นความลับที่เข้มงวดยิ่งของโรงเรียนทหารรับจ้างทุกแห่ง
ลองคิดดูสิ หากข้อมูลของผู้ออกใบสั่งภารกิจ ถูกคนล่วงรู้เข้าอย่างง่ายดาย แบบนั้นใครจะยังกล้ามาออกใบสั่งภารกิจกับโรงเรียนทหารรับจ้างสามสถาบันใหญ่อีกล่ะ
หากคนใหญ่คนโตคนไหนถูกลอบสังหารเข้าล่ะ
แค่สืบดูนิดหน่อย แต่กลับสืบพบข้อมูลของผู้ออกใบสั่ง จะน่าสยองซักแค่ไหน?!
ก็ด้วยเหตุนี้เอง ในรัฐอิสระ ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนทหารรับจ้างสามสถาบันใหญ่ หรือโรงเรียนทหารรับจ้างเล็กๆ แต่ละแห่ง ล้วนยึดถือการปกป้องข้อมูลของผู้ออกใบสั่งมาเป็นอันดับหนึ่งเสมอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี