แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1945
บทที่ 1945 เยี่ยหวันหวั่นเป็นปีศาจหรือเปล่า
“สินค้าจัดส่งไปถึงแล้วเหรอ?”
เมื่อสิ้นเสียงครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็ปรากฏแววสับสน นี่มันเรื่องอะไรกัน สินค้าล็อตนั้นไม่ได้ถูกซือเยี่ยหานปล้นไปทั้งหมดแล้วเหรอ…
หรือว่า?
ซือเยี่ยหานสั่งให้คนนำของที่ปล้นมา ส่งของกลับไปยังเส้นทางเดิมแล้วงั้นเหรอ?!
แค่หายใจเข้าออกสองสามเฮือก เยี่ยหวันหวั่นก็มั่นใจในทันที ว่าเรื่องราวต้องเป็นแบบนี้แน่นอน
ดูเหมือนว่าความต้องการเอาตัวรอดของซือเยี่ยหานยังคงแข็งแกร่งมาก…ในตอนแรกตัวเองยังวางแผนไว้ว่า ให้พ้นช่วงเวลานี้ไปก่อนแล้วค่อยไปคิดบัญชีกับเขา
“เหอะๆ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าเธอส่งสินค้าผ่านอาณาเขตของอาชูร่าอย่างเงียบๆ ไปได้ยังไง…” ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยนเอ่ยถาม
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก คนของอาชูร่าเป็นคนส่งสินค้าให้ด้วยตัวเอง ของส่งไปไม่ถึงปลายทางสิถึงจะแปลก?
แน่นอนว่าแม้ในใจจะคิดเช่นนี้ แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับไม่ได้เอ่ยปากสักแอะ ได้แต่ยิ้มเจื่อนอย่างพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
“แม่เจ้า…”
“ทำภารกิจคุ้มกันระดับ S+ สำเร็จแล้วเหรอ?!”
เมื่อสิ้นเสียงของครูฝึกอาวุโสโรงเรียนชื่อเยี่ยน นักเรียนคนอื่นๆ ของโรงเรียนชื่อเยี่ยนต่างก็เผยสีหน้าประหลาดใจ ไม่อยากจะเชื่อ
เยี่ยหวันหวั่นคนนี้เป็นใครมาจากไหน ภารกิจระดับนี้เธอก็ทำสำเร็จ? ที่น่ากลัวอีกอย่างก็คือเธอทำภารกิจสำเร็จได้ในเวลาอันสั้น ถ้าเปลี่ยนให้ทหารรับจ้างระดับสูงของโรงเรียนไปทำ ก็ไม่มีวันทำสำเร็จอย่างแน่นอน!
“เยี่ยหวันหวั่นเธอยอดเยี่ยมจริงๆ เธอทำภารกิจคุ้มกันระดับ S+ ขนสินค้าเข้าไปยังเขตแดนของอาชูร่า ทั้งยังดึงเส้นผมของนายแห่งอาชูร่ามาได้อีก” ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยนกล่าว พลางจ้องมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความชื่นชม
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก ดึงเส้นผมของนายแห่งอาชูร่าเหรอ? ไม่ใช่ว่าซือเยี่ยหานดึงให้เองกับมือหรอกเหรอ ไม่สิ…ครูฝึกคนนี้รู้ได้ยังไง?
“เหอะๆ คนข้างนอกเขาลือกันให้แซ่ด ว่านายแห่งอาชูร่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ คนใกล้ตัวของนายแห่งอาชูร่าบอกว่า มีคนแอบลอบเข้าไปยังสำนักงานใหญ่ของอาชูร่าตอนกลางดึก แล้วประกาศสงครามกับนายแห่งอาชูร่า แต่ยังไม่ทันได้ลงมือ ก็รีบฉวยโอกาสตอนนายแห่งอาชูร่าเผลอ ดึงผมของนายแห่งอาชูร่าไม่กี่เส้น แล้วหลบหนีไป คนๆ นั้นจะต้องเป็นเธออย่างแน่นอน” ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยนกล่าวพลางจ้องเขม็งไปทางเยี่ยหวันหวั่น
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก ใช่ เป็นฉันเอง ฉันเป็นคนทำทั้งหมด
“ตอนแรกฉันตั้งใจแค่ทำงานให้เสร็จอย่างเงียบๆ แต่คิดไม่ถึงว่า…” เยี่ยหวันหวั่นถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เธอคิดไม่ถึงว่าผู้ชายของตัวเองจะไม่ยอม เขาอยากให้เธอคุยโวเกินจริง เธอเองก็ไม่รู้จะทำยังไง
ในตอนนี้ กลุ่มนักเรียนชื่อเยี่ยนที่อยู่ในบริเวณนั้น ต่างก็พากันจ้องมองเยี่ยหวันหวั่นอย่างตะลึงงัน
หากพวกเขาไม่ได้ยินเรื่องนี้จากปากของครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ต่อให้อมพระมาพูดก็จะไม่เชื่ออย่างเด็ดขาด ว่าในเวลาเพียงไม่กี่วัน เยี่ยหวันหวั่นจะทำภารกิจระดับ S+ ขนส่งคุ้มกันสินค้าจากอาณาเขตของอาชูร่าแล้วกลับออกมาได้ นอกจากนั้นยังไปท้าดวลกับอาชูร่า และฉวยโอกาสตอนที่นายแห่งอาชูร่าไม่ทันตั้งตัว ดึงเส้นผมของเขาแล้วหนีออกมาได้อีก…
ผู้หญิงคนนี้ยังเป็นมนุษย์อยู่ไหม หรือว่าเป็นปีศาจ?!
ต้องใจกล้าหน้าด้านถึงขนาดไหน ถึงได้กล้าไปท้าทายนายแห่งอาชูร่า!
แม้ว่าการท้าดวลจะเป็นเรื่องโกหก และการไปดึงเส้นผมมาจะเป็นเรื่องจริง แต่…โชคยังดีที่เยี่ยหวันหวั่นสามารถหลบหนีออกมาจากสำนักงานใหญ่ของอาชูร่าได้ เรื่องนี้ต่อให้ใช้ทหารรับจ้างระดับสูง ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าหลังจากได้เส้นผมของอาชูร่ามาแล้ว จะสามารถหลบหนีออกมาได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ แค่เกรงว่าคงไม่มีใครกล้าไปท้าดวลกับนายแห่งอาชูร่าถึงสำนักงานใหญ่ของอาชูร่าหรอก!
“ร้ายกาจ เยี่ยหวันหวั่น เธอใช้เวลาแค่ไม่กี่วันก็สามารถทำภารกิจระดับ S และภารกิจระดับ S+ สำเร็จ ทั้งสองภารกิจนี้ล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้องกับอาชูร่าทั้งสิ้น แม้กระทั่งไปประจันหน้ากับนายแห่งอาชูร่าด้วย…ความยากของภารกิจนี้ ไม่ใช่ทหารรับจ้างระดับ S จะสามารถทำได้แล้ว
———————————————————
บทที่ 1946 เผลอทุบสถิติได้อีกแล้ว
ไม่เสียแรงที่เป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสกง วีรบุรุษวัยรุ่นแท้ๆ!” ครูฝึกอาวุโสของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ยกนิ้วโป้งให้เยี่ยหวันหวั่น
เยี่ยหวันหวั่นยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี