แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1995
บทที่ 1995 ระงับการผลิตน้ำส้มสายชู
เป่ยโต่วมีสีหน้าสับสนงุนงง ไม่เข้าใจเลยว่าเป็นสถานการณ์แบบไหนกัน
แต่พอเห็นเยี่ยหวันหวั่นไม่พูดอะไร จึงทำได้เพียงไปยกเก้าอี้มาให้ด้วยความงุนงง แล้ววางลงข้างๆ เยี่ยหวันหวั่น
หลังจากเนี่ยอู๋หมิงนั่งลงแล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็เปิดปากถามทันที “พี่ไม่มากับคนตระกูลเนี่ย แต่ทำไมพี่ถึงมากับคนของจี้ซิวหร่านล่ะ”
เยี่ยหวันหวั่นไม่อาจเข้าใจได้เลยจริงๆ ดีร้ายยังไงเนี่ยอู๋หมิงก็เป็นคุณชายตระกูลเนี่ยนะ ทำไมกันล่ะ
“เชอะ พวกเขาไม่พาฉันมาด้วยน่ะสิ แล้วฉันจะทำยังไงได้ ฉันก็ทำได้แค่ติดมากับคนของน้องจี้แล้ว” เนี่ยอู๋หมิงพูด
“แล้วพี่มาทำไม” เยี่ยหวันหวั่นอยากรู้อยู่บ้าง
“แน่นอนว่ามาเพื่อสืบหาเบาะแสน้องจี้ของฉันไง ถือโอกาสมาดูด้วยว่ามีธุรกิจอะไรให้ทำ มีกำไรอะไรให้โขกบ้าง” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยยิ้มๆ
เยี่ยหวันหวั่นถึงกับพูดไม่ออก…
สืบหาเบาะแสของจี้ซิวหร่านน่ะโกหกทั้งเพ คิดจะมาทำธุรกิจหาเงินน่ะสิเรื่องจริง
เวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นนึกห่วงจี้ซิวหร่านเหลือเกิน นี่เขาคบเพื่อนแบบไหนเข้ากันเนี่ย?!
“อ่อใช่ น้องสาวคนดี…” เนี่ยอู๋หมิงกอดคอเยี่ยหวันหวั่นอย่างเป็นธรรมชาติยิ่ง พลางเอ่ยกระซิบข้างหู “นั่นน่ะ เรื่องยาถอนพิษเป็นยังไงบ้าง พี่เป็นห่วงเธอจริงๆ นะ กังวลใจกับเธอ…เจ้าคนตายเคยบอกพี่ว่า เวลาของเธอน่ะเหลือไม่มากแล้ว…”
เยี่ยหวันหวั่นนิ่งเงียบ
เหลือเวลาไม่มากับผีอะไร พูดดีๆ ไม่เป็นเหรอไง
ทันทีที่เนี่ยอู๋หมิงกอดคอเยี่ยหวันหวั่น แววตาเยียบเย็นเข้าไปถึงในกระดูกก็พลันเอ่อล้นออกมาจากดวงตาของชายหนุ่มบางคน แล้วจับจ้องไปที่ร่างของเนี่ยอู๋หมิง
เมื่อสัมผัสได้ถึงความเหน็บหนาวอันเย็นยะเยือกนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นนิดๆ
จบเห่แล้ว เถ้าแก่น้ำส้มสายชูเริ่มกลั่นน้ำส้มสายชูอีกแล้ว แต่นี่น่ะพี่ชายแท้ๆ ของเธอนะ…
ด้วยความอับจนหนทาง เยี่ยหวันหวั่นจึงทำได้เพียงคว้ามือของเนี่ยอู๋หมิงแล้ววางกลับไปอย่างเป็นธรรมชาติยิ่ง ถึงได้ทำให้ใครบางคนระงับการผลิตน้ำส้มสายชูแล้ว
ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองหลอนไปเองหรือเปล่า อันที่จริงวันนี้ตั้งแต่ออกจากบ้านมา เยี่ยหวันหวั่นก็รู้สึกแล้วว่าร่างกายตัวเองผิดปกติอยู่บ้าง “สถานที่ห่วยๆ นี่ไม่ได้เปิดแอร์เหรอไง ทำไมฉันรู้สึกร้อนขนาดนี้กันล่ะ”
เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยด้วยสีหน้าแปลกใจ “อากาศหนาวจะตาย ยังจะมาเปิดแอร์อะไรอีก”
เยี่ยหวันหวั่นนิ่งไป
ถ้างั้นทำไมเธอถึงรู้สึกร้อนวูบวาบกันล่ะ โดยเฉพาะ…เวลาที่สบตากับซือเยี่ยหานน่ะ…
อีตาคนนั้นใบหน้าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งอยู่ตลอดชัดๆ
ในขณะนี้เอง เยี่ยหวันหวั่นไม่สังเกตเห็นเลยว่า บนลำคอของตัวเองปรากฏเส้นสายสีแดงจางๆ ขึ้นมาอย่างเลือนรางทีละเส้นๆ แล้ว กำลังคืบคลานแผ่ขยายออกไปอย่างเชื่องช้าเสมือนใยแมงมุม…
ในวินาทีสุดท้ายที่การประชุมจะเริ่มขึ้น ในที่สุดคนของตระกูลเสิ่นก็มาถึงแล้ว
นอกจากตระกูลเสิ่นแล้ว แม้แต่ตระกูลหลิงที่มีลำดับต่ำสุดในสี่ตระกูลใหญ่ ก็ส่งตัวแทนมาด้วยเช่นกัน
ตัวแทนจากตระกูลหลิง เป็นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง หลังจากฝ่ายชายมาถึงแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะเพ่งพินิจเยี่ยหวันหวั่นอยู่หลายครา
เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของชายคนนั้น เยี่ยหวันหวั่นจึงมองตรงไปหาทันที ชายคนนั้นพลันถอนสายตากลับไป และนั่งนิ่งๆ อยู่บนตำแหน่งที่นั่ง
เมื่อเห็นว่าทุกคนมาถึงกันหมดแล้ว เซี่ยเชียนชวนก็สบตากับเจียงหลีเฮิ่นแวบหนึ่ง สุดท้ายจึงประกาศเริ่มการประชุม
“ทุกท่านมากันพร้อมหน้า คุกคนบาปของผมรู้สึกขอบคุณมาก” เซี่ยเชียนชวนเอ่ยขึ้นมาก่อน
“เนื่องมาจากเรื่องที่เกิดขึ้นในระยะนี้ จึงมีความจำเป็นที่จะต้องปรับเปลี่ยนหัวข้อการประชุมในครั้งนี้เล็กน้อย ทุกคนน่าจะทราบกันดีแล้ว ว่าในช่วงที่ผ่านมานี้ ในรัฐอิสระเกิดเรื่องประหลาดขึ้น มิตรสหายกว่าสิบท่านและแม้กระทั่งจี้หวงล้วนหายตัวไปอย่างน่าประหลาด พวกเราเชื่อว่า เรื่องนี้ต้องไม่ชอบมาพากลอย่างแน่นอน…” เจียงหลีเฮิ่นกล่าวต่อ
พอสิ้นเสียง เยี่ยหวันหวั่นก็เหลือบมองเจียงหลีเฮิ่นแวบหนึ่ง ต้องพูดเลยว่า เจียงหลีเฮิ่นคนนี้ช่างพูดจริงๆ มิตรสหายอะไรกัน คาดว่าเขาน่าจะไม่เคยเจอคนพวกนั้นเลยด้วยซ้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี