แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 201
บทที่ 201 เรียกพี่ชายแล้วจะสอนเธอให้ / บทที่ 202 กลัวเธอแล้วจริงๆ
โดย
Ink Stone_Romance
บทที่ 201 เรียกพี่ชายแล้วจะสอนเธอให้
เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น ในห้องเรียนจึงได้เงียบสงบลง
โดยพื้นฐานแล้วอาจารย์ทุกวิชาจะต้องถามว่าเธอเป็นใคร ทั้งยังสงสัยว่าเธอมาเข้าเรียนแทนเยี่ยหวันหวั่น
ขอร้องล่ะเธอจะโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ? จะหาคนมาเรียนแทนก็ต้องหาคนที่หน้าตาเหมือนกันหน่อยสิ…
เพียงพริบตาเวลาก็ผ่านมาถึงช่วงบ่ายแล้ว ระหว่างนี้เยี่ยหวันหวั่นนอกจากจะต้องตอบข้อซักถามจากอาจารย์ทุกวิชา ยังต้องถูกคนมุงดูทุกคาบอีก
แทบจะทุกระดับชั้นต่างมาดูหน้าเธอรอบหนึ่ง ราวกับมาดูสิ่งมหัศจรรย์อะไร
เยี่ยหวันหวั่นเท้าคางบ่นพึมพำ “หากยังมีคนมาดูอีกฉันจะเก็บค่าชมแล้วนะ!”
ซือเซี่ยที่อยู่ด้านข้างกระพริบตาให้เธอทันที “ด้วยกันเถอะ! ฉันคิดว่าพวกเราสองคนร่วมมือกันต้องรวยแน่!”
เยี่ยหวันหวั่น “…”
เยี่ยหวันหวั่นมองไปยังท้องฟ้าด้านนอกที่เริ่มมืดครึ้มลงไป “ทำไมอยู่ดีๆ ก็หนาวแบบนี้?”
“ผลกระทบจากพายุใต้ฝุ่น วันนี้อุณหภูมิจะลดลงอย่างมาก เธอไม่รู้เหรอ?” ซือเซี่ยเอ่ย
“ไม่คิดเลยว่านายจะมีนิสัยชอบดูพยากรณ์อากาศด้วย!” เยี่ยหวันหวั่นแสดงออกถึงความประหลาดใจ
“เปล่า!”
“แล้วนายรู้ได้อย่างไร?”
ซือเซี่ยล้วงหยิบมือถือแล้วโยนให้เธอ เยี่ยหวันหวั่นยื่นหน้าไปมอง ก็เห็นข้อความรูปหัวใจเป็นชุดเตือนให้เขาระวังสุขภาพเพราะอากาศเปลี่ยนแปลง
เยี่ยหวันหวั่นนิ่งไป
ก็ได้ เขามีแฟนคลับสาวๆ จำนวนนับไม่ถ้วนช่วยเขาดู!
เป็นตามคาด ไม่นานด้านนอกก็มีฝนตกพรำ อุณหภูมิเย็นลงเรื่อยๆ
เพียงแต่โดยทั่วไปแล้วทุกคนก็เหมือนกับเธอที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้ามากมาย อย่างไรแล้วเมื่อวานอากาศยังร้อนเหมือนฤดูร้อนอยู่เลย เมื่อเช้าก็ไม่มีสัญญาณสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง
ตอนนี้เธอใส่แค่กระโปรงตัวเดียว เสื้อผ้าที่หอพักก็มีแต่เสื้อผ้าหน้าร้อน แม้แต่เสื้อโค้ทหนาๆ สักตัวก็ไม่มี
ซือเซี่ยชำเลืองเธอไปที “หนาวเหรอ?”
เยี่ยหวันหวั่นไร้คำจะพูด “ไร้สาระ!”
ซือเซี่ยถอนหายใจ “หนาวก็ช่วยไม่ได้ ฉันใส่มาแค่ตัวเดียว หากจะถอดให้เธอ ฉันอาจจะเสียความบริสุทธิ์ไปได้”
เยี่ยหวันหวั่น “เหอเหอ ขอบใจแต่ไม่ต้องหรอก!”
ซือเซี่ยพูดพลางเหลือบมองไปทางหน้าประตู “เพียงแต่ อีกไม่นานกองทัพส่งเสื้อผ้าให้เธอน่าจะใกล้มาถึงแล้ว!”
กองทัพส่งเสื้อผ้าอะไรกัน?
ซือเซี่ยเพิ่งจะพูดจบ ที่หน้าประตูก็มีรุ่นน้องชายลักษณะขาวผุดผ่องยืนอยู่ มองมาทางเยี่ยหวันหวั่นพูดจาตะกุกตะกัก “สะ…สวัสดีครับรุ่นพี่ ผมชื่อจางรุ้ยชั้น ม.5 ห้อง A ครับ อากาศเย็นขนาดนี้ วันนี้พี่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าหนาๆ มา แบบนี้จะไม่สบายได้นะครับ! พี่ใส่เสื้อตัวนี้ของผมได้นะครับ?”
“แม่เจ้า! เด็กน้อยจากที่ไหนเนี่ย! มาแย่งสาวถึงถิ่นของพวกเราเลย! พี่น้องเราถอด! ปล่อยให้รุ่นน้องแย่งดาวโรงเรียนไปได้จะขายหน้าขนาดไหน!” นักเรียนชายห้อง F พลันหยุดทันที
และแล้ว…
เพียงครู่เดียว ตรงหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็ได้รับเสื้อผ้ากองหนึ่ง…
“ไม่ต้องหรอก ขอบใจนะ ฉันไม่หนาว”
“จะไม่หนาวได้อย่างไร รุ่นพี่จามขนาดนี้แล้ว!”
“ฉันกลับไปหยิบเสื้อที่หอพักสักตัวก็พอแล้ว”
“ได้อย่างไรกัน ตอนนี้ข้างนอกฝนตกอยู่นะ!”
“ไม่ต้องจริงๆ…”
“ต้องเอาๆ!”
ขณะที่ทางนี้เยี่ยหวันหวั่นกำลังปฏิเสธไปทีละคน กองทัพส่งเสื้อผ้าของซือเซี่ยอีกด้านหนึ่งก็มาถึง
ตรงหน้ามีสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งในมือมีเสื้อโค้ทผู้ชายสีดำอยู่ตัวหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น “ซือเซี่ย ทำไมนายถึงใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นแบบนี้ล่ะ! ก่อนหน้านี้นายเพิ่งจะป่วยมา จะปล่อยให้เป็นหวัดไม่ได้นะ! หากไม่รังเกียจล่ะก็ นายใส่เสื้อตัวนี้ได้นะ! เมื่อครู่ฉันไปยืมจากพี่ชายห้องข้างๆ มาให้น่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี