บทที่ 2015 พูดคุยเรื่องบทกวีและปรัชญาชีวิต
“ทุกท่านสงบใจไว้เถอะ! ถ้านายของพวกเราคิดจะทำอะไร ก็ไม่จำเป็นต้องทำให้ยุ่งยากขนาดนี้หรอก!”
“แต่นายแห่งอาชูร่าของพวกคุณรับปากไว้เองว่าจะยืมตัวไปวันเดียวจริงๆ นี่! ตอนนี้ผ่านไปนานแล้วนะ!”
“ถ้าหากเป็นผู้นำของพวกคุณเองที่ไม่ยอมจากมาล่ะ!”
“เวรเอ้ย! ใส่ร้ายกันให้มันน้อยๆ หน่อย…เอ่อ ไม่ถูกสิ ดูเหมือนที่เขาพูดมาก็มีเหตุผลอยู่นะ…”
….
ขณะที่คนทั้งกลุ่มกำลังทะเลาะเบาะแว้งเสียงดังเจี๊ยวจ๊าว ในเวลานี้ ไม่รู้ว่าเป็นใครที่จู่ๆ ก็มองไปทางด้านหลังแล้วอุทานออกมาว่า “ผู้นำ!”
เหตุการณ์พลันสงบลงในทันใด ทุกคนต่างก็มองไปทางประตู
“อะไรนะ พี่เฟิงเหรอ”
“พี่เฟิงกลับมาแล้วเหรอ”
มองเห็นรถยนต์สีดำคันหนึ่งที่ไม่รู้ว่าขับเข้ามาตั้งแต่ตอนไหน ประตูรถเปิดออกมา คนที่กำลังก้าวลงมาจากด้านในรถยนต์ ถ้าไม่ใช่ผู้นำของพวกเขาแล้วจะเป็นใครได้!
“ผู้นำครับ!”
“พี่เฟิง!”
“พี่เฟิง พี่กลับมาแล้ว! พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม!” เป่ยโต่วร้องตะโกนแล้วพุ่งเข้าไปหา
ผลคือ เพิ่งวิ่งเข้าไปได้ครึ่งทาง ก็ต้องรีบหยุดฝีเท้า ชาวพันธมิตรอู๋เว่ยต่างก็ชะงักเท้าเช่นกัน ไม่กล้าก้าวเข้าไปอีก
นายแห่งอาชูร่าก้าวตามลงมาจากในรถด้วย
รัฐอิสระเย็นลงในช่วงสองวันที่ผ่านมา สภาพอากาศหนาวเย็นมาก หลังจากที่เยี่ยหวันหวั่นก้าวลงจากรถก็โดนลมหนาวเข้าปะทะ จึงจามออกมาอย่างแรง
“ฮัดชิ่ว...”
ชายหนุ่มทางด้านหลังที่เพิ่งก้าวขาเรียวยาวลงมาจากรถ มองไปที่หญิงสาวแวบหนึ่ง พลางขมวดคิ้วนิดๆ
จากนั้น ก็ได้เห็นชายหนุ่มแกะดุมเสื้อสูทออก ถอดเสื้อนอกออกมา ก้าวเข้าไปแล้วคลุมลงบนไหล่ของหญิงสาว
เยี่ยหวันหวั่นพลันหันกลับไปซุกซบอย่างชิดใกล้แล้วเอ่ยว่า “มือก็เย็นนะ!”
ซือเยี่ยหานมองเธอแวบหนึ่ง แล้วกอบกุมมือน้อยๆ ของหญิงสาวไว้ในฝ่ามือ
ชาวพันธมิตรอู๋เว่ยข้างหลังที่เป็นกังวลกันมาหนึ่งวันหนึ่งคืน ต่างก็มองดูผู้นำที่ทำตัวราวกับวิหคน้อยอิงแอบคนด้วยสีหน้าไร้เดียงสา…
ผู้นำของพวกเขากลับมาจากข้างนอกรอบเดียวก็ถูกเปลี่ยนแกนร่างไปแล้วเหรอ
หลินเชวียดีใจสุดขีดจนแทบหลั่งน้ำตา “เจ้านายของผม ในที่สุดพี่ก็พาคนมาส่งได้สักที!”
ยังคงเป็นชีซิงที่ค่อนข้างพึ่งพาได้ สิ่งแรกที่ทำคือให้ความสนใจกับเรื่องสำคัญก่อน “พี่เฟิง พิษกู่ในตัวพี่…”
เยี่ยหวันหวั่นตอบด้วยใบหน้าสงบผ่อนคลาย “วางใจเถอะ ฉันไม่เป็นไร กู่พิศวาสถูกกำจัดไปแล้ว”
โอ้…
กู่พิศวาสของผู้นำถูกกำจัดไปแล้วงั้นเหรอ
สายตาของทุกคนมองไปทางนายแห่งอาชูร่าตามจิตใต้สำนึก
หลังจากผู้นำของตัวเองหายไปกับนายแห่งอาชูร่าหนึ่งวันหนึ่งคืน ก็กำจัดกู่พิศวาสตัวนี้ได้ ผนวกกับท่าทางสนิทสนมกันของทั้งคู่ ข้อสันนิษฐานที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงตาค้างก็พลันผุดขึ้นมาในสมองของทุกคน
ถึงยังไงด้วยสถานการณ์ในตอนนั้น เมื่อไม่มียาถอนพิษ งั้นก็เหลือวิธีกำจัดกู่แค่วิธีเดียว
ตอนนี้หลินเชวียก็คาดเดาอยู่เช่นกัน เนื่องจากเขารู้ว่าพี่เก้ามียาถอนพิษเตรียมไว้
ดังนั้น สรุปแล้วพี่เก้าใช้ยาถอนพิษกำจัดพิษกู่ หรือว่า…
“เป็นไปไม่ได้! เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!” เป่ยโต่วส่ายหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ “ฉันว่าสายตาของนายแห่งอาชูร่าก็ยังดีอยู่นะ…จะมาต้องตาพี่เฟิงของพวกเราได้ยังไง…อุ้บ...”
เป่ยโต่วยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเยี่ยหวันหวั่นถีบเข้าให้ทีหนึ่ง
ชีซิงคิดหาคำพูดอยู่นาน ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดี “พี่กับนายแห่งอาชูร่า…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี