บทที่ 2017 เป็นเขาจริงๆ
“เวรเอ๊ย หน้าตาไม่เลวเลย มีรสนิยมอยู่นี่” หลังจากมองเห็นชายหนุ่มแล้ว เป่ยโต่วก็ส่งเสียงกระซิบนินทา “เหล่าชี นายดูสิ พี่เฟิงของพวกเราใช้ได้เลย ถึงแม้จะเด็กดอกไม้ริมทางไปเรื่อย ดึงดูดผีเสื้อหมู่ภมร แต่กลับมีคุณภาพใช้ได้เลยนะ”
พอชีซิงได้ยินดังนั้นก็ไม่พูดไม่จา ลากตัวเป่ยโต่วออกไปข้างนอก
เป่ยโต่วเอ่ยว่า “ใช่ๆๆ พวกเราไปกันเถอะ ให้พี่เฟิงได้มีเวลาส่วนตัวบ้าง ถ้าพวกเราอยู่จะไม่สะดวกเท่าไร”
ชีซิงหมดคำจะพูดแล้วจริงๆ…
“เยี่ย...เยี่ย...” เวลานี้ ชายหนุ่มมองไปที่เยี่ยหวันหวั่น ใบหน้าประดับรอยยิ้มไว้เล็กน้อย
“มาเถอะ มาคุยกันตามปกติ พูดแบบธรรมดาได้แล้ว” เยี่ยหวันหวั่นถลึงตาใส่ชายหนุ่มแวบหนึ่ง
ถ้านี่ไม่ใช่เฟิงเสวียนอี้ แล้วจะเป็นใครได้อีก
“คุณ…คุณหนูเยี่ย คุณลืม…ลืมไปแล้วเหรอครับ ผมตะ…ติดอ่าง…” เฟิงเสวียนอี้เอ่ยยิ้มๆ
“ใครก็ได้ เอาเจ้าติดอ่างคนนี้ไปโยนให้หมากินให้ฉันที” เยี่ยหวันหวั่นตะโกนออกไปนอกประตู
พอได้ยินประโยคนี้ของเยี่ยหวันหวั่น สีหน้าของเฟิงเสวียนอี้ก็พลันแปรเปลี่ยน ที่นี่คือพันธมิตรอู๋เว่ย เยี่ยหวันหวั่นมีฐานะเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย แค่พูดประโยคเดียว อาจจะมีคนโง่วิ่งเข้ามา แล้วลากเขาไปโยนให้หมากินจริงๆ
“อย่าๆๆ…คุณหนูเยี่ย มีอะไรคุยกันดีๆ เถอะครับ คุณนี่ก็ไร้เมตตาเกินไปแล้ว ดีร้ายยังไงตอนนั้นผมก็ช่วยชีวิตคุณไว้นะ” เฟิงเสวียนอี้เอ่ยกลั้วหัวเราะ
“ไม่ติดอ่างแล้วเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นเพ่งพินิจเฟิงเสวียนอี้อยู่สองสามครั้ง น่าเสียดายเหลือเกินที่ตาคนนี้ไม่ไปเป็นนักแสดง ถ้าไปเป็นนักแสดงล่ะก็ อยากเป็นราชาจอเงินก็ไม่ใช่ปัญหาแน่นอน แสดงบทแกล้งติดอ่างได้ดีเหมือนเคยติดอ่างมาจริงๆ
“คุณหนูเยี่ย ผมติดอ่างจริงๆ ไม่ได้หลอกคุณนะครับ” เฟิงเสวียนอี้เอ่ยออกมาด้วยความจนปัญญายิ่งนัก “เมื่อก่อนผมพูดติดอ่าง แต่ภายหลังรักษาจนหายดีแล้วก็เท่านั้น”
“ดูเหมือนฉันจะปรักปรำนายไปสินะ” เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองเฟิงเสวียนอี้แล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ใช่ครับ” พอได้ยินดังนั้น เฟิงเสวียนอี้ก็พยักหน้ารัวๆ
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกเลย คนคนนี้ไหลเก่งจริงๆ!
“พูดเหลวไหลให้มันน้อยหน่อย บอกความจริงฉันมาซะ” เยี่ยหวันหวั่นมองเฟิงเสวียนอี้ พลางมุ่นคิ้วนิดๆ
“บอกความจริงงั้นเหรอครับ” พอได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น เฟิงเสวียนอี้ก็ผงะไปเล็กน้อย บอกอะไรล่ะ
“นายปะปนเข้าไปในตระกูลซือ มีเป้าหมายอะไร” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถามด้วยสีหน้าจริงจัง
เธอไม่ใช่คนโง่ เฟิงเสวียนอี้คนนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นชาวรัฐอิสระ จะเป็นเจ้าติดอ่างที่ดูใสซื่อในคราแรกนั้นไปได้ยังไง
“ในเมื่อเรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว งั้นผมจะพูดให้ชัดเจนเลยแล้วกัน” เฟิงเสวียนอี้จ้องมองเยี่ยหวันหวั่น หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง จึงกล่าวออกมาว่า “ความจริงแล้ว ตอนแรกหัวหน้าพาพวกเรามุ่งหน้าไปที่ประเทศจีน ไปตามหาเนี่ยอู๋โยวน้องสาวของหัวหน้า เรื่องนี้ ผมเชื่อว่าคุณหนูเยี่ยก็น่าจะทราบแล้ว”
พอเฟิงเสวียนอี้พูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็พลันกระจ่างแจ้ง เฟิงเสวียนอี้คนนี้ คิดอยู่ตั้งนาน ที่แท้ก็เป็นคนในสังกัดของเนี่ยอู๋หมิง
ก่อนหน้านี้เยี่ยหวันหวั่นคิดมาตลอดว่าทีมของเนี่ยอู๋หมิงมีห้าคน ที่แท้ยังมีเฟิงเสวียนอี้ด้วยอีกคน เป็นทีมหกคนสิถึงจะถูก…
แต่อย่างไรก็ตาม เยี่ยหวันหวั่นก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่บ้าง เนี่ยอู๋หมิงจะตามหาน้องสาว แล้วให้เฟิงเสวียนอี้ปะปนเข้าไปในตระกูลซือทำไม หรือว่า เนี่ยอู๋หมิงจะจำตัวเองได้ตั้งแต่แรกแล้ว ถึงได้ตั้งใจส่งเฟิงเสวียนอี้ปะปนเข้าไปในตระกูลซือเพื่อสืบค้น
แน่นอนว่า ความคิดนี้โผล่เข้ามาแค่แวบเดียวเท่านั้น แล้วสลายตัวไปให้ทันที ด้วยสติปัญญาของเนี่ยอู๋หมิง หากว่าเขาจดจำตัวเองได้ จากนั้นก็คิดจะส่งเฟิงเสวียนอี้เข้าไปปะปนในตระกูลซือ แล้วเขาจะยังปล่อยให้ตัวปลอมคนนั้นกลายเป็นผู้สืบทอดตระกูลเนี่ยไปได้ยังไง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี