แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2053
บทที่ 2053 เธอสู้เซาปิ่งชิ้นหนึ่งยังไม่ได้เลย
การที่จู่ๆ ซือเยี่ยหานก็เอาเรื่องสำคัญมาบอก ทำให้เยี่ยหวันหวั่นผู้เปราะบางและไร้เรี่ยวแรงตะลึงไปแวบหนึ่ง
เยี่ยหวันหวั่นไม่เข้าใจอยู่บ้าง “เพราะ…เพราะอะไรถึงช่วยฉันอีกแล้ว”
ซือเยี่ยหานตอบเพียงสั้นๆ “ตอบแทน”
เยี่ยหวันหวั่นอึ้งไปแล้ว เซาปิ่งโง่ๆ ชิ้นนี้มีราคาขนาดนี้เลยเหรอ
ไม่เพียงแลกชีวิตของเธอได้ แต่ยังแลกข้อมูลสำคัญขนาดนี้มาได้อีกเรื่องด้วย!
ไม่! เธอไม่เชื่อหรอก!
ซือเยี่ยหานต้องเกิดรักแรกพบกับเธอแน่นอน ไม่อย่างนั้นในฐานะที่เป็นบอสใหญ่ของอาชูร่า จะบอกข้อมูลของพวกตัวเองให้เธอฟังทำไม
เวลานี้ พอเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ระหว่างการสะกดจิตย้อนความทรงจำมาถึงตรงนี้ ก็เกิดอารมณ์ที่ซับซ้อนมาก การพบกันครั้งแรกระหว่างเธอกับซือเยี่ยหาน ไม่น่าเชื่อเลยว่าทั้งสองฝ่ายจะไม่รู้ถึงฐานะของกันและกัน
เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าเป็นบอสใหญ่ของสองขั้วอำนาจ ทว่าต่างฝ่ายต่างก็นึกว่าอีกคนเป็นแค่ลูกกระจ๊อกของฝ่ายศัตรูงั้นเหรอ
สถานการณ์นี้ ช่างรื่นเริงเกินไปแล้วจริงๆ…
เยี่ยหวันหวั่นในห้วงความทรงจำเห็นอีกฝ่ายบอกข้อมูลให้ตัวเองรู้ ในขณะที่ตกใจดวงตาก็เปล่งประกายแวบหนึ่ง “คุณรู้ได้ยังไง ข่าวเชื่อถือได้แค่ไหน”
ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ก่อนที่ฉันจะได้รับโทษถูกคุมขังไว้ที่นี่ ฉันรับผิดชอบดูแลแผนการโจมตี”
เยี่ยหวันหวั่นถึงบางอ้อแล้ว ที่แท้ซือเยี่ยหานก็คือหัวหน้าสาขาย่อยฝ่ายเหนือ!
เยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ระหว่างการสะกดจิตมองซือเยี่ยหานในห้วงความทรงจำ และหมดคำพูดไปโดยปริยาย ไม่คาดคิดเลยว่า ทักษะการแสดงของซือเยี่ยหาน จะไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเธอเลย…
เยี่ยหวันหวั่นแสร้งถามต่อ “อ่อ เรื่องนี้น่าจะเป็นความลับ คุณเอามาบอกฉันแบบนี้เลยเหรอ”
ซือเยี่ยหานตอบนิ่งๆ “ฉันไม่ชอบติดค้างน้ำใจใคร เธอกลับไปรายงานภารกิจเถอะ”
เยี่ยหวันหวั่นถึงกับพูดไม่ออก
น้ำใจเหรอ! สรุปแล้วมันเป็นน้ำใจบ้าบออะไรกัน! เซาปิ่งโง่ๆ ชิ้นเดียวเนี่ยนะ!
วงจรสมองของซือเยี่ยหานทำให้เธอตกตะลึงแล้ว ว่ากันตามเหตุผล เธอได้รับบาดเจ็บ เขาไม่เพียงแต่ช่วยเหลือตัวเอง แถมยังบอกความลับสำคัญกับเธอด้วย ถึงยังไงก็น่าจะเป็นเธอที่ติดค้างน้ำใจเขาสิถึงจะถูก
แต่ทำไมเขาถึงเป็นฝ่ายที่ตอบแทนล่ะ
เยี่ยหวันหวั่นตกตะลึงกับตรรกะนี้จริงๆ จึงหลุดปากบ่นออกไปว่า “ไม่ใช่แค่ช่วยฉันไว้แถมยังบอกเรื่องสำคัญกับฉัน ก็เพื่อไม่ให้ฉันตอบแทนด้วยร่างกายใช่ไหม หน้าตาฉันน่าเกลียดมากเหรอไง”
พอซือเยี่ยหานได้ยินดังนั้น สีหน้าก็พลันชะงักไปแวบหนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยว่า “ฉันไม่ต้องการให้เธอตอบแทนด้วยร่างกาย”
แต่นายต้องการเซาปิ่งชิ้นหนึ่งเนี่ยนะ?
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกเลยจริงๆ
เอาเถอะ เธอได้ข้อสรุปแล้ว เธอสู้เซาปิ่งชิ้นหนึ่งยังไม่ได้เลย!
….
ฉากความทรงจำของการพบกันครั้งแรกจบลงอย่างรวดเร็ว ระหว่างนั้นยังมีเศษเสี้ยวความทรงจำบางส่วนอยู่ สรุปแล้วพันธมิตรอู๋เว่ยก็ทำตามที่ซือเยี่ยหานเตือนไว้ และหลบหนีจากการซุ่มโจมตีได้สำเร็จ
ต่อมาหลังจากนั้น เยี่ยหวันหวั่นจะวิ่งมาสืบหาข้อมูลที่สำนักงานใหญ่อาชูร่าเป็นระยะๆ และถือโอกาสไปหาซือเยี่ยหานด้วย
ในครั้งที่สองเธอหอบซาลาเปาเนื้อลูกโตๆ มา ครั้งที่สามก็แอบซุกแป้งจี่ย่างไม้หนึ่งมา และครั้งที่สี่ก็เอาอมยิ้มมา…
แทบทุกครั้ง ไม่ว่าเธอจะเอาอะไรมา ต่อให้เป็นวอวอโถว[1]ลูกหนึ่ง ซือเยี่ยหานก็จะตอบแทนเธออย่างล้นเหลือทุกครั้ง
บางครั้งก็เป็นข้อมูลส่วนหนึ่ง บางครั้งก็ช่วยเธอทำการบ้าน
คุณตาจะให้การบ้านเธอทุกวัน ให้เธอแก้กลท่าวรยุทธ์ส่วนหนึ่ง ถึงแม้เธอจะเป็นอัจฉริยะที่น่าตกตะลึง แต่หัวข้อที่คุณตาคิดออกมาก็ยากขึ้นเรื่อยๆ แม้เธอจะมีใจแต่ก็ไร้กำลังขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกัน ถ้าทำไม่ได้ ส่วนใหญ่ก็ต้องถูกลงโทษ
ผลคือ มีอยู่ครั้งหนึ่งเธอหลุดปากเอ่ยถึงแค่ประโยคเดียว ไม่น่าเชื่อเลยว่าซือเยี่ยหานจะช่วยแก้โจทย์ให้เธอได้แบบสบายๆ
เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วว่า คงเป็นเพราะผู้ชายคนนี้ถูกขังไว้นานเกินไป จึงกลายเป็นตัดขาดกับโลกภายนอกไปแล้ว เขารู้บ้างไหมว่าเรื่องพวกนั้นที่เขาตอบแทนเธอมีค่ามากแค่ไหนน่ะ
เธอจึงหน้าด้านหลอกลวงเขาแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว…
——————————————————-
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี