บทที่ 2065 บนโลกนี้ยังมีคนดีอีกมาก
สมุนพวกนี้เป็นยอดฝีมือของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬ แต่ผลคือถูกผู้หญิงคนนี้จัดการซัดจนร่วงเหมือนหั่นผักในเวลาไม่ถึงสิบนาที
และเขาได้เห็นอย่างชัดเจนว่า กระบวนท่าของอีกฝ่ายโหดเหี้ยมมาก ทำให้คนขนลุกซู่ขึ้นมา
ในเขตนี้ไม่มีใครไม่รู้จักกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬของพวกเขา ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีคนที่ไม่รักชีวิตถึงขนาดนี้ กล้าหาเรื่องแม้แต่พวกเขา
หัวหน้าสาขาตะโกนด้วยความโกรธ “แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันคือเฝิงคุนหัวหน้าสาขาย่อยของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬ! ถ้าแกมีสังกัดก็บอกชื่อมาเลย ข้าจะไปถล่มแก๊งของแกให้ราบคาบแน่!”
เยี่ยหวันหวั่นขำทีหนึ่ง เอ่ยขึ้นว่า “ได้สิ ยินดีต้อนรับตลอดเวลาเลย! ประตูใหญ่ของบ้านพวกเรา เปิดรับทุกคนเสมอ!”
พอเอ่ยประโยคนี้จบ เยี่ยหวันหวั่นก็ค่อยๆ ถอดแว่นตากรอบดำบนใบหน้าออก
ในขณะเดียวกัน ที่คาดผมสีชมพูในเรือนผมก็ถูกเธอโยนทิ้งไป ทรงผมงดงามที่ให้ช่างทำผมจัดแต่งทรงให้เป็นพิเศษคลายตัวลงมา จากนั้น เรือนผมยาวสีดำขลับก็แผ่สยายลงมา เข้าคู่กับดวงตาเย็นชามืดมนของหญิงสาว ภายใต้แสงจันทร์ ทำให้คนอกสั่นขวัญกระเจิงแล้ว!
หญิงสาวใต้แสงจันทร์งดงามมาก แต่ฉากนี้กลับทำให้คนตกใจยิ่งกว่าได้เห็นนางมารร้ายเสียอีก
“ปะ…ปะ…ไป๋…ไป๋เฟิง!!!” หลังจากจำได้แล้วว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเป็นใคร หัวหน้าสาขาก็ถอยกรูดไป ล้มก้นจ้ำเบ้าลงบนพื้นเสียงดังตุบ
เป็นไปได้ยังไง!
สาวน้อยอ่อนหวานคนนี้กลายเป็นแบดเจอร์ไป๋เฟิงไปได้ยังไง!
เฝิงคุนไม่มีทางลืมใบหน้านี้ เมื่อก่อนก็เป็นเพราะไม่รักชีวิตไปมีเรื่องขัดแย้งกับพันธมิตรอู๋เว่ยจนถูกซ้อมอย่างรุนแรงเข้า ดังนั้นจึงคุ้นเคยกับใบหน้านี้ของไป๋เฟิงดี
เพียงแต่การแต่งตัวของเธอก่อนหน้านี้ทำให้พวกเขาจำไม่ได้เลย
เฝิงคุนแทบจะรีบตะเกียกตะกายคลานเข้าไปหาเยี่ยหวันหวั่น แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าเธอเสียงดังตุบ “ท่านปู่! ท่านปู่ผมผิดไปแล้ว! ผู้อาวุโสไป๋! ผมมีตาแต่ไม่มีแวว ไม่คิดเลยว่าคุณจะให้เกียรติมาเยี่ยมเยือนถิ่นโกโรโกโสของพวกเราเป็นการส่วนตัว ขอร้องผู้ยิ่งใหญ่อย่างคุณอย่าได้ถือสาผู้น้อยเลย อย่าเอาเรื่องเอาราวกับผมเลย!”
เวลานี้ เหล่าสมุนคนอื่นๆ ก็ตกใจจนตาค้างไปหมดแล้ว พากันโผเข้ามาโขกศีรษะร้องไห้อ้อนวอน
“ผู้อาวุโสไป๋ไว้ชีวิตด้วย!”
“ไว้ชีวิตด้วยครับ!”
“ไอ้พวกตาบอด ยังไม่คืนของให้ผู้อาวุโสไป๋อีก!” เฝิงคุนยกเท้าถีบไปทีหนึ่ง
ทุกคนถูกขู่จนตกใจกลัวแล้วจึงรีบยื่นของคืนให้อย่างพินอบพิเทา
“อะไรกัน อยากมาเป็นแขกที่พันธมิตรอู๋เว่ยของฉันไม่ใช่เหรอ”
“ไม่ๆๆ! ไม่เอาแล้วครับ!”
คนพวกนี้เห็นนางมารร้ายอย่างเยี่ยหวันหวั่นแล้วยังจะกล้าอวดดีได้ยังไง ตอนนี้มีแต่เสียงคร่ำครวญดังระงม
ใครจะไปคิดกันล่ะว่าพวกเขาจะตาบอดไปชนแบดเจอร์ที่แต่งตัวหวานแหววออกมาเดทกับผู้ชาย แถมยังไปรบกวนความสำราญของคนอื่น ถึงขั้นที่ไปแตะต้องเหยื่อของเธอด้วย นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายหรอกเหรอ!
….
ไม่กี่วันหลังจากนั้น เดิมทีเยี่ยหวันหวั่นเตรียมจะลงมือสั่งสอนกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬอย่างลับๆ สักหน่อย ผลคือ คาดไม่ถึงเลยว่ากลุ่มพยัคฆ์ทมิฬจะไปหาเรื่องใครเข้า จึงถูกถล่มจนราบแล้ว
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างมีความสุข “ที่รัก คุณรู้รึยัง กลุ่มพยัคฆ์ทมิฬที่มาหาเรื่องพวกเราครั้งก่อน ถูกคนถล่มไปแล้ว! ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเป็นผลงานของกลุ่มอำนาจไหน!”
ซือเยี่ยหานตอบด้วยสีหน้านิ่งๆ “งั้นเหรอ?”
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “ก็ใช่น่ะสิ ฉันเพิ่งได้ยินข่าวตอนออกไปข้างนอก ที่รัก ดูเหมือนว่าทำดีจะได้ดี ทำชั่วจะได้ชั่วจริงๆนะ! สุดท้ายธรรมมะย่อมชนะอธรรม!”
ซือเยี่ยหานตอบรับอย่างเรียบเฉย “อืม บนโลกนี้ยังมีคนดีอีกมาก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี