บทที่ 2095 การบ้านที่โรงเรียนเยอะเกินไป
เป่ยโต่วมองเยี่ยหวันหวั่น ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความนับถือ เพียงแต่ความนับถือนี้เด่นชัดเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการประจบประแจง
“พี่เฟิง...นอกจากพันธมิตรอู๋เว่ยของพวกเราแล้ว ผมพบว่าคนของอาชูร่าก็ดูเหมือนจะตรวจสอบเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน!”
ผ่านไปครู่หนึ่ง เป่ยโต่วก็มองเยี่ยหวันหวั่นแล้วเอ่ยออกมา
“รู้แล้ว” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า
คนของอาชูร่าแม้แต่ตำแหน่งเกาะกลางทะเลก็หาเจอแล้ว เขาเพิ่งจะรู้แค่ว่าคนของอาชูร่ากำลังตรวจสอบเรื่องนี้เหมือนกัน
“พี่เฟิง อันที่จริงผมมีไอเดียดีๆ อย่างหนึ่ง”
เป่ยโต่วทำหน้ามีลับลมคมนัย “พี่เฟิง อันที่จริง พวกเราให้คนคอยตามตูดคนของอาชูร่าไว้ก็เรียบร้อยแล้ว แบบนี้ พวกเราจะได้ประหยัดความคิดประหยัดเวลาแถมยังประหยัดแรงด้วยไง?”
พอได้ยินคำพูดของเป่ยโต่ว เยี่ยหวันหวั่นก็ใช้ความคิดแล้ว
ข้อเสนอของเป่ยโต่ว ถือว่าไม่เลวเลยจริงๆ แต่ซือเยี่ยหานกลัวว่าตัวเองจะมีอันตราย ดังนั้นจึงไม่มีทางยอมบอกตำแหน่งของเกาะที่มีคนเฝ้าอยู่กับเธอแน่ ถ้าทางพันธมิตรอู๋เว่ยแอบติดตามการตรวจสอบของอาชูร่า ตำแหน่งที่ตั้งของเกาะก็จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป…
แน่นอนว่า คิดจะตามรอยคนของอาชูร่า ไม่ได้ง่ายดายถึงขนาดนั้น ถ้าให้เป่ยโต่วไปคอยตาม เยี่ยหวันหวั่นกล้าสาบานกับโคมไฟได้เลยว่า ภายในระยะเวลาสองวัน ไอ้หมอนี่ต้องถูกหน่วยสืบค้นของอาชูร่าจับได้แน่นอน
“พี่เฟิง พี่ทำใจให้สบายเถอะ เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม ไม่มีปัญหาแน่นอน ผมจะให้คนเดินเรือออกไป ค้นหาเกาะในละแวกใกล้ๆ ส่วนตัวผมยอดแม่ทัพที่อายุน้อยที่สุดของพันธมิตรอู๋เว่ย จะทุ่มเทกำลัง คอยติดตามทีมสืบค้นของอาชูร่าด้วยตัวเอง พอถึงเวลาไม่ว่าจะมีข่าวมาจากทางไหน สำหรับพวกเราแล้ว ก็มีแต่ได้ไม่มีเสีย! สมบูรณ์แบบเหลือเกิน!” ใบหน้าของเป่ยโต่วเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “พี่เฟิง ผมก็นับเป็นอัจฉริยะด้วยใช่ไหม”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกเลย…
เยี่ยหวันหวั่นชักจะปวดหัวนิดๆ แล้ว จึงใช้สองมือนวดขมับพลางจ้องมองเป่ยโต่ว “ไม่ต้องแล้ว นายไปสืบหาเกาะกลางทะเลที่อยู่ในแถบนี้ด้วยตัวเองเถอะ”
“หา ทำไมล่ะ?!” เป่ยโต่วเผยสีหน้างุนงง เรื่องสะกดรอยตาม…งานถนัดของเขาเลยนะ!
“ทำไมน่ะเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นปรายตามองเป่ยโต่วแวบหนึ่ง “ฉันกลัวว่าพอถึงเวลาจะต้องไปไถ่ตัวนายออกมาจากอาชูร่าไง”
เป่ยโต่วเหวอไปแล้ว…
เป่ยโต่วขอร้องอ้อนวอนอย่างหนัก แต่เยี่ยหวันหวั่นก็ปฏิเสธโดยไม่ลังเลนับครั้งไม่ถ้วน สุดท้าย เป่ยโต่วจึงทำได้เพียงพาลูกน้องออกทะเลไปด้วยอารมณ์ห่อเหี่ยว
ส่วนเรื่องการสะกดรอยตามทีมสืบค้นของอาชูร่า เยี่ยหวันหวั่นมอบหมายให้ผู้อาวุโสใหญ่กับชีซิง
ในพันธมิตรอู๋เว่ย ผู้อาวุโสใหญ่มีสติปัญญามากความสามารถ ส่วนชีซิงก็มีนิสัยสุขุมลุ่มลึก เมื่อสองคนนี้มารวมตัวกัน เยี่ยหวันหวั่นจึงค่อนข้างวางใจ น่าจะไม่เกิดปัญหาใหญ่จนเกินไป
ในช่วงหลายวันมานี้ เยี่ยหวันหวั่นถือโอกาสกลับไปที่บ้านตระกูลเนี่ยรอบหนึ่ง
นายหญิงเนี่ยและหัวหน้าตระกูลสอบถามถึงข่าวคราวของถังถังเป็นระยะๆ ส่วนเยี่ยหวันหวั่นก็ทำได้แค่ตอบกลับไปอย่างระมัดระวัง บอกสองผู้อาวุโสว่า ถังถังเข้าเรียนอยู่ ช่วงนี้การบ้านที่โรงเรียนค่อนข้างเยอะ
แต่โชคยังดี ที่หัวหน้าตระกูลเนี่ยและนายหญิงไม่ได้ซักถามต่อดูเหมือนว่าจะยังไม่นึกสงสัยอะไร
ผ่านไปสองวัน เนี่ยหลิงหลงก็กลับมาที่บ้านตระกูลเนี่ย แถมยังเอ่ยขอโทษเยี่ยหวันหวั่นต่อหน้านายหญิงเนี่ยและหัวหน้าตระกูลอย่างจริงใจมาก
“พี่คะ ขอโทษนะคะ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันถูกตัวปลอมคนนั้นหลอก…พี่ก็คงไม่ต้องทนรับความอยุติธรรมมากมายขนาดนั้น ทั้งหมดเป็นเพราะฉันไม่ดีเอง ทำให้พี่ได้ต้องลำบาก”
ณ ห้องรับแขกตระกูลเนี่ย เนี่ยหลิงหลงมองเยี่ยหวันหวั่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง
พอได้ยินคำพูดแบบนี้ เยี่ยหวันหวั่นจึงยิ้มน้อยๆ แล้วตอบว่า “ใช่ที่ไหนล่ะ เธอก็ถูกคนอื่นเขาหลอก ถึงยังไง เธอก็ไม่ได้ฉลาดขนาดที่มองแวบเดียวก็จับจุดของตัวปลอมได้นี่ ใช่ไหม”
พอได้ยินคำพูดของเยี่ยหวันหวั่น ดวงตาของเนี่ยหลิงหลงก็เต็มไปด้วยความเย็นชา แต่ปากกลับเอ่ยไปว่า “พี่พูดถูกแล้วค่ะ”
————————————————————————–
บทที่ 2096 สะกดรอยตามคนคนหนึ่ง
มุมปากของเยี่ยหวันหวั่นยกเชิดขึ้นนิดๆ สองตาเต็มไปด้วยแววขบขัน
เนี่ยหลิงหลงคนนี้ สรุปแล้วมีเป้าหมายอะไร เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่รู้ แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ในเมื่อเธออยากเล่น ตัวเองก็จะเล่นเป็นเพื่อนเธอ
ตอนนี้ บ้านตระกูลเนี่ยก็ไม่ใช่ที่ที่เนี่ยหลิงหลงกับตัวปลอมคนนั้นจะสามารถใช้มือปิดฟ้า[1]ได้อีกต่อไป เยี่ยหวันหวั่นเข้าครอบครองสิทธิ์แล้ว เพียงแต่ ในระหว่างนี้ จะรีบไล่ต้อนเนี่ยหลิงหลงไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี