บทที่ 2119 อ่อนโยนและมีเมตตา
ได้ยินหญิงสาวบ่นพึมพำถึงอนาคตของพวกเขา พูดถึงลูกชายของพวกเขา ได้สัมผัสถึงอุณหภูมิจากตัวเธอจริงๆ ชายหนุ่มก็สูดหายใจเข้าออกอย่างมั่นคง และก้มหน้าลงจูบหญิงสาวเต็มแรง
เมื่อสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร้อนผ่าวที่จู่ๆ ก็เพิ่มเข้ามา เยี่ยหวันหวั่นจึงกะพริบตาปริบๆ อย่างแปลกใจอยู่บ้าง
เอ๋ วันนี้กระตือรือร้นขนาดนี้เชียวเหรอ
กระตือรือร้นเกินไปหน่อยไหม ไม่ให้เธอได้ตั้งตัวบ้างเลย…!
เดิมทีเธอเตรียมการจะพูดคุยพลางดื่มด้วยกันสักหน่อย!
ฝ่ามือใหญ่ของชายหนุ่มก็ลูบไล้ผ่านผิวอันเนียนนุ่มของหญิงสาว ควบคุมร่างกายของหญิงสาวกดไว้แนบอกตน
ประสาทสัมผัสอันเฉียบไวของเยี่ยหวันหวั่นรับรู้ถึงความแปรปรวนที่ซ่อนอยู่ในอารมณ์ของชายหนุ่ม จึงยื่นมือน้อยๆ ออกไปลูบไล้เส้นผมของเขาตามสัญชาตญาณ
แผ่นหลังของซือเยี่ยหานแข็งทื่อทันที จากนั้นความเคลื่อนไหวทั้งหมดก็หยุดนิ่งลง
เยี่ยหวันหวั่นหอมปลายคางซือเยี่ยหานเบาๆ “ที่รัก เป็นอะไรไป เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ”
ไม่รู้ว่าเงียบอยู่นานแค่ไหน ในที่สุดซือเยี่ยหานก็เปิดปากพูด “หวันหวั่น…เธอคิดดีแล้วใช่ไหม”
ตั้งแต่รู้ชาติกำเนิดของถังถัง หลายวันมานี้ เขามีความรู้สึกอันแรงกล้าอย่างหนึ่งมาโดยตลอดว่าคงไม่ใช่ความจริง ราวกับถูกแขวนเอาไว้กลางอากาศอยู่ตลอด
เยี่ยหวันหวั่นไม่เข้าใจ “คิดดีเรื่องไหนล่ะ”
ซือเยี่ยหานตอบสั้นๆ “เรื่องอยู่กับฉัน”
เยี่ยหวันหวั่นกลอกตาใส่เขาทีหนึ่ง “เหลวไหลน่ะ แน่อยู่แล้วสิ นี่ยังต้องคิดอีกเหรอ”
ซือเยี่ยหานมุ่นคิ้ว แล้วลุกขึ้นด้วยสีหน้าบึ้งตึง นั่งเงียบๆ อยู่ที่ขอบเตียง หว่างคิ้วเต็มไปด้วยไอทะมึนที่ไม่เลือนหายไป
ผ่านไปพักหนึ่ง ชายหนุ่มก็ทอดสายตาออกไปไกลเหม่อมองความว่างเปล่า แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “คนในใจเธอคนนั้น…เป็นเจ้าชายสง่างาม ได้รับความนับถือ แต่ฉัน เป็นแค่มังกรชั่วร้าย ”
“ไร้สาระ”
ได้ยินซือเยี่ยหานว่าตัวเองแบบนี้ สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็พลันแปรเปลี่ยน
หลายครั้งระหว่างที่เข้ารับการสะกดจิต เธอจำอดีตของซือเยี่ยหานได้แล้ว จากการซึมซับผ่านความทรงจำและเศษเสี้ยวความทรงจำ เธอมั่นใจมากว่า ซือเยี่ยหานไม่ใช่คนอย่างที่ตัวเขาพูดออกมาแน่นอน
ธาตุแท้ของเขา มีเมตตายิ่งกว่าใคร บริสุทธิ์ยิ่งกว่าใคร
เพียงแต่…
เมื่อต่อกรกับมังกรร้ายมาเนิ่นนาน ตัวตนจึงแปรเปลี่ยนเป็นมังกรร้าย เฝ้ามองขุมนรกมาเนิ่นนาน ขุมนรกจึงย้อนเข้าครอบงำ
บนโลกใบนี้ นอกจากมังกรร้ายเองแล้ว ก็ไม่มีสิ่งชีวิตหน้าไหนสามารถต่อกรกับมังกรร้ายได้ ถึงแม้เขาจะเอาชนะมังกรร้ายได้ แต่ตัวเองก็กลายเป็นมังกรร้ายแบบที่ตัวเองรังเกียจชิงชังที่สุดด้วยเหมือนกัน
ซือเยี่ยหานพูดต่อไปว่า “หวันหวั่น อย่าหลอกตัวเองหลอกคนอื่นเลย ไม่มีใครรู้จักฉันดีกว่าตัวฉันเองหรอก”
สิ่งที่เขากลัวที่สุดไม่ใช่การเสียเธอไป แต่เป็นสักวันหนึ่งเธออาจเสียใจภายหลัง
เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองซือเยี่ยหานด้วยสีหน้าจริงจัง “จี้ซิวหร่านเป็นคนดีมาก เขาทั้งหล่อทั้งงามสง่า เขาได้รับความนับหน้าถือตา เขาเป็นที่รักของทุกคน รวมถึงตัวฉันในอดีตด้วย…”
ซือเยี่ยหานได้ยินทุกคำพูด แววตาจึงหม่นหมองลงกว่าเดิม
เยี่ยหวันหวั่นก็พูดต่อไปว่า “ส่วนคุณ คุณคือมังกรร้าย เป็นจอมมารในสายตาของทุกคน ที่ทุกคนต่างหวาดกลัว รังเกียจคุณ แต่ว่า แบบนั้นแล้วยังไงล่ะ ต่อหน้าฉัน คุณหุบเขี้ยวเก็บเล็บไว้ตลอด อ่อนโยนมีเมตตาเสมอมา สำหรับฉันแล้ว คุณคือคนที่ดีที่สุด”
“เธอ…” ทุกคำพูดของหญิงสาว ทำให้ระลอกอารมณ์ในดวงตาของซือเยี่ยหานท่วมท้นขึ้นมาทันที ราวกับโลกที่เดิมทีแตกสลายพังทลายลง ก่อตัวขึ้นใหม่เพียงเพราะคำพูดของหญิงสาว
ทุกครั้งที่เยี่ยหวันหวั่นบอกว่าเขาอ่อนโยน บอกว่าเขาใจดี ในใจของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจตัวเองอย่างรุนแรงสุดๆ
แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า เธอจะเอ่ยถ้อยคำแบบนี้ออกมาได้
———————————————————————-
บทที่ 2120 ฉันจัดการได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี