บทที่ 2155 ไปเถลไถลที่ไหนมา
เมื่อเห็นเยี่ยหวันหวั่นกลับมา บอดี้การ์ดหลายคนของตระกูลเนี่ยก็ยืดตัวตรง ค้อมหัวให้เยี่ยหวันหวั่น
เรื่องของเนี่ยหลิงหลง คนตระกูลเนี่ยรู้กันหมดแล้ว ตอนนี้ หัวหน้าตระกูลเนี่ยจึงกลายเป็นเนี่ยอู๋โยวแล้ว
หลังจากกลับถึงบ้านตระกูลเนี่ย ผู้อาวุโสใหญ่ก็เข้ามาหาเป็นคนแรก
“อู๋โยว ทางเนี่ยหลิงหลง สรุปแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ผู้อาวุโสใหญ่จ้องมองเยี่ยหวันหวั่น พลางขมวดคิ้วแน่น
ก่อนหน้านี้เขาก็รู้สึกผิดปกติอยู่บ้าง ผู้อาวุโสหลายคนในตระกูลเนี่ยโยกย้ายอำนาจบัญชาการกองกำลังบางส่วนไปให้เนี่ยหลิงหลง แต่กลับไม่มาแจ้งให้ตัวเองรับรู้
“ปู่รองคะ เนี่ยหลิงหลงพาคนไปล้อมสังหารหนูกับพี่ชาย” เยี่ยหวันหวั่นมองผู้อาวุโสใหญ่แล้วเล่าออกมา
ในเวลานี้ ทั่วทั้งตระกูลเนี่ย เพียงคนเดียวที่เยี่ยหวันหวั่นสามารถไว้ใจได้ นอกเหนือจากพี่ชายที่ไม่ได้เรื่องคนนั้นของตัวเองแล้ว ก็มีแค่ปู่รองที่เหลืออยู่คนนี้ ดังนั้น จึงบอกเล่าต้นสายปลายเหตุกับผู้อาวุโสใหญ่
หลังจากได้ยินคำอธิบายของเยี่ยหวันหวั่น ผู้อาวุโสใหญ่ก็ตะลึงงันไปชั่วขณะหนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
“นังเดรัจฉานเนี่ยหลิงหลงคนนั้น ไม่น่าเชื่อว่าจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้!” ผู้อาวุโสใหญ่เอ่ยด้วยความโกรธแค้น
โชคดีที่เยี่ยหวันหวั่นกับเนี่ยอู๋หมิงปลอดภัยทั้งคู่…
“ตอนนี้ เนี่ยหลิงหลงถูกคุมตัวไว้ที่อาชูร่าแล้วค่ะ แค่ต้องรอไต่สวนหาข้อมูลของคนที่บงการอยู่เบื้องหลัง” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
“ดี แบบนั้นปู่รองก็วางใจแล้ว ยังมีอีก พวกระดับสูงทั้งหมดที่เข้าร่วมปิดล้อมสังหารเธอในครั้งนี้ ต้องจัดการให้หมด” หลังจากผู้อาวุโสใหญ่ก็ใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดขึ้น
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า เรื่องนี้แน่นอนอยู่แล้ว ระดับสูงของตระกูลเนี่ยพวกนั้น จะต้องถูกจัดการ แต่ก็อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้ ต้องรอให้พวกเขาส่งมอบอำนาจในมือออกมาก่อน ไม่งั้น ตระกูลเนี่ยจะวุ่นวาย
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็หารือเรื่องแผนรับมือกับผู้อาวุโสใหญ่
หลังจากกำหนดแผนการเสร็จ ก็ตกเย็นแล้ว
“เอาละ อู๋โยว ปู่รองจะดำเนินตามแผนการที่วางไว้ก่อน ยังมีอีกนะ ระยะนี้ ส่งคนออกไปสืบหาข่าวของพ่อแม่หลานให้มากหน่อยจะดีที่สุด…ยังมีเนี่ยหลิงหลงอีก ปู่ว่าเธอน่าสงสัยมาก” ผู้อาวุโสใหญ่เอ่ย
ข้อนี้ ไม่ต้องให้ผู้อาวุโสใหญ่เตือน เยี่ยหวันหวั่นก็รู้อยู่แก่ใจดี ทางเนี่ยหลิงหลงนั้น เธอจะไม่ละเลยแน่
ทันทีที่ผู้อาวุโสใหญ่จากไป เนี่ยอู๋หมิงก็เปิดประตูแล้วเดินเข้ามา
“ไปเถลไถลที่ไหนมา”
เมื่อเยี่ยหวันหวั่นมองเห็นเนี่ยอู๋หมิง ก็เอ่ยถาม
“บอกแกไปแล้วไม่ใช่เหรอ ไปทำธุรกิจไง” เนี่ยอู๋หมิงมองเยี่ยหวันหวั่นแวบหนึ่ง “แก่แล้วขี้ลืมสินะ”
เยี่ยหวันหวั่นคิดในใจ เขาอยากมีเรื่องกับเธอใช่ไหม
“ฉันกลับมาตั้งนานแล้ว ยุ่งวุ่นวายอยู่ในครัวตั้งครึ่งค่อนวัน ฉันทำมื้อเย็นเสร็จแล้ว รีบไปกินกันเถอะ” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ย
ในความทรงจำ เนี่ยอู๋หมิงทำกับข้าวเป็นจริงๆ แถมรสชาติก็ไม่เลวเลยด้วย
“งั้นฉันมีลาภปากแล้ว”
ระหว่างที่พูด เยี่ยหวันหวั่นก็เดินตามหลังเนี่ยอู๋หมิง มุ่งหน้าไปที่ห้องรับแขกของบ้านตระกูลเนี่ย
ภายในห้องรับแขก เจ้าคนตายกับพวกอี้จือฮวาก็อยู่ด้วย
บนโต๊ะอาหาร เนี่ยอู๋หมิงคีบกับข้าวให้เยี่ยหวันหวั่นไม่หยุด “นี่เป็นอาหารที่แกชอบกินทั้งนั้น ยังจำได้ไหม ตอนเด็กๆ แกชอบกินซี่โครงหมูเปรี้ยวหวานที่ฉันทำที่สุด กินเยอะๆ หน่อย”
“อร่อยใช้ได้เลย” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยชม
กับข้าวที่เนี่ยอู๋หมิงทำไว้เต็มโต๊ะ ถูกพวกหนุ่มกรรมกรต่างชาติกินไปกว่าครึ่ง เยี่ยหวันหวั่นจัดการไปแค่ส่วนเล็กๆ
“ใช่แล้ว น้องสาว ฉันเพิ่งรับภารกิจใหญ่งานหนึ่งมา ต้องใช้เวลาสักระยะกว่าจะได้กลับมา ไม่มีฉันอยู่ข้างๆ แล้ว แกต้องระวังตัวหน่อยนะ แกจำคำพูดของฉันไว้ อย่าสนใจเรื่องหยุมหยิมพวกนั้นมากไป อะไรก็ไม่สำคัญเท่าชีวิตตัวเอง” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยกำชับเยี่ยหวันหวั่นอย่างมีนัยยะ
“ได้เลยๆ ฉันเข้าใจแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกจนปัญญาอยู่บ้าง วันนี้ฟังเขาจ้ำจี้จ้ำไชมาทั้งวันแล้ว ใครบ้างจะไม่รู้ว่าชีวิตสำคัญที่สุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี