บทที่ 2163 เป็นเธอเหรอ
เวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นเพ่งมองเงาร่างนั้นที่ดูคุ้นเคยอยู่บ้าง และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วนิดๆ แผ่นหลังนั้นทำไมถึงรู้สึกว่าเหมือนซือเซี่ยกันนะ…
จะเป็นไปได้ยังไง ซือเซี่ยจะมาปรากฏตัวในสถานที่แบบนี้ได้ยังไง
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็สาวเท้าก้าวไปด้านหน้าด้วยความสงสัย
เพียงแต่เมื่อเห็นใบหน้าเปื้อนฝุ่น และผมเผ้าที่รุงรังปรกหน้าของชายหนุ่ม เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่กล้าที่จะแน่ใจไปชั่วขณะ
“ซือเซี่ย...”
เยี่ยหวันหวั่นลองเรียกชายหนุ่มดู
พอเยี่ยหวันหวั่นเปล่งเสียงออกมา ชายหนุ่มที่ถือจอบขุดดินอยู่ก็มีปฏิกิริยาทันที หันไปมองเยี่ยหวันหวั่นตามสัญชาตญาณ
“ธะ ธะ เธอ…เป็นเธอเหรอ?!”
ซือเยี่ยจ้องมองเยี่ยหวันหวั่น ด้วยท่าทางที่ดูแปลกใจยิ่งกว่าเยี่ยหวันหวั่นเสียอีก
เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้างุนงง ซือเซี่ยตกอยู่ในสภาพนี้ได้ยังไง…ไม่สิ พูดให้ชัดคือ ซือเซี่ยมาโผล่ที่รัฐอิสระได้ยังไง แถมยังโดนจับมาไว้ในสถานที่ผีสางแบบนี้ด้วย
ถ้าวิเคราะห์กันตามหลักเหตุผลแล้ว เกาะแห่งนี้เทียบได้กับเรือนจำ ด้านในคุมขังคนมีหน้ามีตาในรัฐอิสระแทบทั้งหมดไว้ แต่ซือเซี่ย...ไม่ได้มีหน้ามีตาในรัฐอิสระ นี่ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเลย
สติของเยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันกลับมา ซือเซี่ยก็ถือจอบวิ่งเหยาะๆ เข้ามาหา แล้วพุ่งเข้าใส่เยี่ยหวันหวั่น
เยี่ยหวันหวั่นแทบจะเคลื่อนไหวไปตามสัญชาตญาณ คว้าจอบของซือเซี่ยไว้ ส่งแรงไปที่ฝ่ามือ แล้วเหวี่ยงจอบพร้อมทั้งตัวซือเซี่ยออกไปทันที
“นายทำอะไรน่ะ”
เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเซี่ย คิ้วขมวดแน่น แต่ไม่กี่วินาทีต่อมา เยี่ยหวันหวั่นก็พอจะเข้าใจแล้ว
ตอนอยู่ที่จีน ซืออู๋เทียนถูกเธอคุมตัวไปที่สถานีตำรวจ เกรงว่าซือเซี่ยคงอยากจะแก้แค้นให้พ่อตัวเอง
“เยี่ยหวันหวั่น เธอบ้าไปแล้วเหรอ เธอโจมตีฉันทำไม?!”
ผ่านไปสักพัก ซือเซี่ยถึงได้ค่อยๆ คลานลุกขึ้นมาจากพื้น
“ซือเซี่ย อันที่จริงแล้วเรื่องพ่อของนาย…”
เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเซี่ย แล้วบอกเล่าต้นสายปลายเหตุอออกมา
สำหรับเรื่องซืออู๋เทียน เยี่ยหวันหวั่นไม่มีทางเลือก ซืออู๋เทียนคิดจะฆ่าตัวเอง เธอไม่สามารถยอมถูกทำร้ายโดยไม่โต้กลับได้ ดังนั้น ทุกอย่างล้วนเป็นเพราะซืออู๋เทียนทำตัวเอง
ถึงจะเป็นแบบนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่ได้ทุบตีซืออู๋เทียน และไม่ได้ด่าทอซืออู๋เทียน แค่แจ้งความจับเท่านั้น เรื่องนี้จะโทษใครได้
“ซือป๋ออี้…”
พอได้ฟังคำอธิบายจากเยี่ยหวันหวั่น ซือเซี่ยก็ยิ้มขื่นๆ พลางส่ายหน้าแล้วเอ่ยว่า “นั่นเป็นเพราะเขาทำตัวเอง เขาทำผิดกฎหมายของจีน ถูกจับก็เป็นเรื่องปกติมาก พูดอะไรไม่ได้อยู่แล้ว”
ซือเซี่ยคิดได้แบบนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็เบาใจแล้ว
“แล้วเมื่อกี้นายฟาดจอบใส่ฉันทำไม” ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ
“ใครจะฟาดจอบใส่เธอกัน จู่ๆ ฉันก็ได้เจอคนรู้จัก เลยตื่นเต้น ผีเท่านั้นที่รู้ว่าฉันถูกขังอยู่ในสถานที่หมาเมินนี่มานานแค่ไหนแล้ว…ฉันแค่ถือจอบจะวิ่งเข้าไปหาเธอ ใครจะไปรู้ว่าจู่ๆ เธอจะเป็นบ้าอะไรขึ้นมา กลับมาโจมตีฉันซะได้”
เยี่ยหวันหวั่นเหวอไปแล้ว…
“ใช่แล้ว นายถูกจับมาอยู่ในสถานที่บ้าๆ นี่ได้ยังไง” เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเซี่ยด้วยความแปลกใจ
พอซือเซี่ยได้ยินจึงถอนหายใจแล้วตอบว่า “ฉันบังเอิญรู้เรื่องของรัฐอิสระเข้า รวมถึงฐานะของตระกูลซือ…พ่อฉันหายตัวไปแล้ว ทีแรกฉันคิดจะมาตามหาเขาที่รัฐอิสระ เพียงแต่…ระหว่างทางเห็นข่าวถึงได้รู้ว่า ที่แท้เขาก็ก่ออาชญากรรมที่จีนเลยถูกจับไปแล้ว…
จากนั้นฉันก็วางแผนจะไปเยี่ยมเยือนต้นตระกูลซือ แต่พวกเขาบอกว่าฉันเป็นลูกคนบาปอะไรประมาณนั้น…”
เยี่ยหวันหวั่นเงียบไปครู่หนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี