บทที่ 2165 จี้หวงหนีไปแล้วงั้นเหรอ
“ใช่แล้ว หลายปีมานี้ผู้นำไป๋เปลี่ยนไปมากเลย ดูดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะ”
“ลงไพ่สิลงไพ่ พูดไร้สาระอะไรอยู่ได้…เดี๋ยวนะ นายลงอะไร” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยออกมา
“เจ็ดคู่”
“ฉันบอมบ์!” เยี่ยหวันหวั่นโยน ‘ระเบิด’ ออกไป
“ไป๋เฟิง เธอบ้าไปแล้ว เราพวกเดียวกัน เธอบอมบ์ฉันทำซากอะไร?!” ชายวัยกลางคนมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าแปลกใจ
“หยุดพล่ามได้แล้ว จะเอาไหม” เยี่ยหวันหวั่นถาม
“ไม่เอา”
“เจ้ามือเอาไหม” เยี่ยหวันหวั่นถามต่อ
“ไม่เอา”
“อีจื่อซาน” เยี่ยหวันหวั่นยกยิ้มแวบหนึ่ง
“ไป๋เฟิง...เธอนี่นะ รับปากมา ที่พวกเราพนันกันไว้ว่าจะรินชาเสิร์ฟน้ำเป็นเวลาหนึ่งเดือน…ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม” ชายวัยกลางคนถลึงตาใส่เยี่ยหวันหวั่นแวบหนึ่ง
ท้ายที่สุด ชายวัยกลางคนก็ได้ค้นพบว่า ในมือเยี่ยหวันหวั่นมีไพ่ธรรมดาแค่ใบเดียว ที่เหลือเป็นระเบิดทั้งหมด โจมตีเจ้ามือจนกลายเป็นยาจกไปแล้ว
“ไป๋เฟิง เพิ่งเจอหน้ากันก็มอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้ฉันซะแล้ว ฉันจะรินชาเสิร์ฟน้ำให้พวกนายหนึ่งเดือน โอเคไหม” ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น
“นับถือๆ แค่โชคดีเท่านั้นแหละ”
เยี่ยหวันหวั่นนั่งไขว่ห้าง ด้วยสีหน้าลำพอง
“เห็นเธอมีท่าทางกวนโมโหแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุ้นเคยกับเธอดี ฉันต้องซัดหน้าเธอแน่นอน” ชายหนุ่มถอนหายใจด้วยความจนปัญญา
ในอดีตก่อนหน้านี้ ในรัฐอิสระ กลุ่มอำนาจของเขาและพันธมิตรอู๋เว่ยเป็นพันธมิตรกัน ระหว่างตัวเองกับไป๋เฟิงก็มีไมตรีที่ดีต่อกัน
“ใช่แล้ว ไป๋เฟิง...ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้เธอหายตัวไปไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมตอนนี้ถึงถูกจับมาไว้ในสถานที่ผีสางแบบนี้เหมือนกันล่ะ”
พอได้ยินคำถามนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็ยักไหล่ทีหนึ่ง “เล่าไปก็ยาว งั้นไม่เล่าแล้วกัน ถึงยังไงก็ถูกจับมาแล้ว มีอะไรน่าพูดอีกล่ะ”
“ก็จริง เพียงแต่ว่า ได้มาเจอเธอที่นี่ ไม่รู้เหมือนกันว่าควรดีหรือควรเสียใจกันแน่”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกแล้ว…
“ใช่แล้ว”
จู่ๆ เยี่ยหวันหวั่นก็มองดูฝูงชน แล้วเอ่ยถามออกมา “ไห่ถังบอสของเทียนเซียว ยังมีจี้หวงด้วย…พวกนายรู้จักใช่ไหม”
“ไร้สาระ ใครบ้างจะไม่รู้จักไห่ถังกับจี้หวง”
ขาใหญ่ท่านหนึ่งที่ยืนมองพวกเยี่ยหวันหวั่นเล่นโต้วตี้จู่อยู่ด้านข้างเอ่ยออกมา
“ไห่ถังน่ะ อยู่ไม่ไกลจากเขตของพวกเราหรอก อยู่เขตเอ ส่วนที่นี่คือเขตบี ฉันจำได้ว่าจี้หวงก็อยู่ที่เขตเอเหมือนกัน เพียงแต่ ระยะนี้เหมือนจะไม่ได้ยินข่าวของจี้หวงเลย”
“ไม่ใช่แล้ว ทำไมฉันได้ยินมาว่า จี้หวงหนีไปแล้วล่ะ”
“จี้หวงหนีไปแล้วเหรอ?!”
พอสิ้นเสียง ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
เกาะแห่งนี้เกรงว่าจะอยู่ห่างจากแผ่นดินกว่าหนึ่งแสนแปดพันไมล์ ใครจะหนีออกไปได้กัน จี้หวงหนีไปแล้วงั้นเหรอ ล้อกันเล่นแล้ว เขาว่ายน้ำกลับไปรึไง
“ครั้งก่อนฉันจำได้ว่ามีไอ้ทึ่มคนหนึ่ง คิดจะหลบหนีออกจากเกาะ ใจกล้าไม่เลว คิดจะว่ายข้ามทะเลกลับไปตรงๆ แต่ผลคือว่ายไปได้ไม่เท่าไร เขาก็ว่ายกลับมาแล้ว แถมยังค้นพบคลังจัดเก็บทรัพยากรของกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ด้วย…”
“ไอ้ทึ่มคนไหนกันที่ท้าทายสวรรค์ขนาดนั้น” เยี่ยหวันหวั่นถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“ดูเหมือนจะชื่อซือ…เซี่ยเทียนหรือชิวเทียนนี่แหละ ไม่แน่ใจเท่าไร…”
เยี่ยหวันหวั่นหมดคำพูดแล้ว…
“ถ้างั้น สำหรับไพ่ที่พวกเราเล่นอยู่ ก็หาเจอในคลังทรัพยากรงั้นเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นถามด้วยความอยากรู้
“ก็ใช่น่ะสิ พวกเราถูกจับมาขังนะ ยังจะมีใครบังเอิญทำไพ่หล่นไว้ให้พวกเราเล่นอีกรึไง”
“นอกจากสำรับไพ่แล้ว ยังมีตัวยามากมาย ของกระจุกกระจิกหลายอย่าง ไอ้หนุ่มคนนั้นก็นับว่ามีความดีความชอบแล้ว”
ตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นเริ่มใช้ความคิดแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี