แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2187
บทที่ 2187 เรื่องราวในอดีต
ซือเซี่ยมองเยี่ยหวันหวั่นอย่างลุ่มลึกและมีนัยแฝง มุมปากฉาบรอยยิ้มอันน่าพิศวงเอาไว้ ทำให้คนมองรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง
“ทำไมฉันต้องไล่ล่าเธอน่ะเหรอ…อยากให้ฉันบอกเธอเองกับปากรึไง” ซือเซี่ยเอ่ยยิ้มๆ
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นทันพูดอะไร ซือเซี่ยก็เอ่ยต่อไปว่า “อันที่จริง ฉันสามารถแถลงไขเรื่องอย่างอื่นให้ได้นะ”
“เรื่องอย่างอื่นเหรอ…” เยี่ยหวันหวั่นมุ่นคิ้วนิดๆ
ซือเซี่ยหลับตาลงเล็กน้อย ฉากในอดีตก็ปรากฏขึ้นในสมอง
ตอนยังเด็ก ซือป๋ออี้ผู้เป็นพ่อถูกขับไล่ออกจากรัฐอิสระ นิสัยจึงเปลี่ยนไปมาก
ภายหลังซือป๋ออี้ได้กลับไปที่ตระกูลซือในจีน ก่อร่างตั้งต้นใหม่
เขาถือกำเนิดขึ้นที่จีน เติบโตขึ้นในตระกูลซือสาขาจีน เดิมทีชีวิตก็ไม่ได้ซับซ้อนมากมายขนาดนั้น โลกนี้ช่างดูสวยงาม
จากนั้น นับตั้งแต่เขาเริ่มจำความได้ ซือป๋ออี้ก็เข้มงวดกับเขาขึ้นเรื่อยๆ เย็นชาห่างเหินขึ้นเรื่อยๆ ฝึกฝนเขาอย่างโหดร้ายไร้มนุษยธรรมอยู่แทบทุกวัน
เขาเคยถามซือป๋ออี้ว่าทำไมต้องทำแบบนี้ แต่คำตอบที่รับจากซือป๋ออี้คือ ซือเซี่ยเป็นความหวังในการหวนกลับสู่รัฐอิสระ หวนกลับสู่สายตระกูลซืออันเก่าแก่ของเขา
ในที่สุด ช่วงเวลานั้น ซือเซี่ยได้รู้จักรัฐอิสระแล้ว รู้ว่ายังมีโลกใบอื่นนอกเหนือจากโลกใบนี้อยู่
เพียงแต่ ตัวเขาในช่วงเวลานั้น ไม่อยากไปที่รัฐอิสระ และไม่อยากเป็นความคาดหวังของใคร ความปรารถนาสูงสุดคือได้ฝึกฝนน้อยลง เป็นเหมือนกับคนที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน และมีโลกใบน้อยเป็นของตัวเอง
ทว่า สำหรับเขาแล้วทุกอย่างต่างก็เป็นความปรารถนาที่มากเกินไป
จำได้ว่าในปีนั้น ซือป๋ออี้ผู้เป็นพ่อพาเขามาที่รัฐอิสระ สถานที่ประหลาดที่มีความคล้ายคลึงกับจีน แต่ก็ไม่ได้เหมือนกันมากนัก
เขายังจำได้ว่า ซือป๋ออี้ที่เปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง พาเขาไปที่ตระกูลซือ บอกคนของตระกูลซือว่า ลูกชายของเขาคืออัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์ หวังว่าตระกูลซือจะไม่ถือสาเรื่องในอดีต เห็นแก่ที่เขาพาอัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์คนหนึ่งกลับมา ให้เขาหวนกลับสู่ตระกูลซือได้อีกครั้ง
และหลังจากนั้น ตระกูลซือทดสอบซือเซี่ยสารพัด
ครอบคลุมไปถึงสติปัญญาและพรสวรรค์ด้านวรยุทธ์ต่างๆ
เพียงแต่ซือเซี่ยในช่วงเวลานั้น ในใจมีความชิงชังขุ่นเคืองต่อซือป๋ออี้ผู้เป็นพ่อมานานแล้ว ในช่วงที่ทำการทดสอบจึงจงใจไม่ให้ความร่วมมือในทุกทาง
และผลจากการทดสอบคือ สติปัญญาของซือเซี่ยไม่ผ่านเกณฑ์ ทักษะวรยุทธ์ไม่เข้าขั้น ตระกูลซือจึงไล่ซือป๋ออี้ไปจากตระกูลซืออีกครั้ง
ปีนั้นเป็นช่วงฤดูใบไม้ร่วง รัฐอิสระมีหิมะปกคลุมอยู่ก่อนแล้ว ซือป๋ออี๋ที่ตกอยู่ในความโกรธเกรี้ยว จึงได้ทิ้งซือเซี่ยไว้บนภูเขาแห่งหนึ่ง ให้เขามีชีวิตตามยถากรรม
พอได้ฟังคำบอกเล่าของซือเซี่ย ในที่สุดเยี่ยหวันหวั่นก็เข้าใจแล้ว มิน่าล่ะปีนั้นถึงได้พบกับซือเซี่ยบนภูเขาหิมะด้วยความบังเอิญ แล้วขอให้คุณตาช่วยซือเซี่ยกลับมาด้วย
“ซือเซี่ย...นายมันหมาป่าเนรคุณจริงๆ”
เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเซี่ย พลางหัวเราะหยัน “ปีนั้น บนภูเขาหิมะฉันกับคุณตา ช่วยเหลือนายจากปากของหมาป่าแท้ๆ แต่นายกลับไม่สำนึกบุญคุณ กลับทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้”
สายตาของซือเซี่ยเคลื่อนไปที่ร่างของเยี่ยหวันหวั่น หัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ยว่า “อย่าเพิ่งรีบร้อนสิ เรื่องของฉันยังเล่าไม่จบเลย”
….
ต่อมาซือเซี่ยถึงได้รู้ว่าชายชราที่ช่วยเหลือเขา คือผู้นำของกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้น เป็นหลานสาวของผู้นำ
ทุกวันเขาจะติดตามอยู่ข้างกายชายชรา และถึงแม้ชายชราจะเข้มงวดกับเขามาก แต่กลับไม่ได้เป็นแบบซือป๋ออี้พ่อของเขา ความเข้มงวดแบบนี้ กลับทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น
ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหน เขานับถือผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์เป็นปู่แท้ๆ ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้น ก็นับถือเป็นพี่สาวแท้ๆ ไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี