บทที่ 2189 ใครกันแน่ที่เป็นปีศาจตัวจริง
พอสิ้นเสียงของซือเซี่ย สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็ปกคลุมด้วยสีขาวซีดทันที
“อู๋โยว”
ทันใดนั้น ไห่ถังที่อยู่ด้านหลังเยี่ยหวันหวั่นก็พลันก้าวเข้ามา แล้วเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่นว่า “ถ้าเธอไม่มีความทรงจำในส่วนนี้ ก็ไม่ต้องเชื่อเขาหรอก”
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นมีโอกาสพูด ไห่ถังก็เอ่ยต่อไปว่า “อู๋โยว มิตรภาพระหว่างพวกเราถึงขั้นไหนกันแล้ว ต่างฝ่ายต่างรู้จักกันดี ถ้าเธอทำอย่างที่เขาว่าจริงๆ ฆ่าคุณตาของเธอด้วยตัวเอง เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะไม่มีข่าวลือแพร่ออกไปเลย อย่าไปเชื่อเขา!”
พอได้ยินคำพูดของไห่ถัง สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นถึงได้ดีขึ้นมาเล็กน้อย
ก็จริง ตอนนี้เธอไม่มีความทรงจำในส่วนนี้เลย สรุปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็ยังคงอ้างอิงจากปากซือเซี่ยไปทั้งหมดไม่ได้
ซือเซี่ยบอกว่าตัวเองฆ่าคุณตา แบบนั้นก็ต้องเป็นตัวเองที่ฆ่างั้นเหรอ นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน!
“นายไม่ได้พูดความจริง ถูกไหม” เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเซี่ยด้วยสายตาเย็นเยียบ
“เฮอะ เนี่ยอู๋โยว เธอมีใจทะเยอทะยานมากเกินไปจริงๆ เธออยากปกครองรัฐอิสระทั้งรัฐ…เธออยากให้ทุกอย่างสยบอยู่ใต้เท้าของตัวเอง แต่ผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์คุณตาของเธอ เขาขัดขวาง…แต่เธอกลับสูญเสียมนุษยธรรมขั้นพื้นฐานไปแล้ว ลงมือฆ่าคุณตาของเธอด้วยตัวเอง ใช่ไหมล่ะ” ซือเซี่ยยิ้มเยาะพลางเอ่ยออกมา
“พูดเหลวไหลที่นี่ให้น้อยๆ หน่อยเถอะ!”
ไห่ถังมองซือเซี่ย แล้วตวาดใส่ด้วยความโกรธ
ไห่ถังรู้จักเนี่ยอู๋โยวดี ถ้าเนี่ยอู๋โยวมีใจทะเยอทะยานจริง ปีนั้น เธอคงจะอยู่ในกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ รอรับช่วงต่อตำแหน่งผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ในอีกไม่ช้า แล้วทำไมต้องออกไปก่อตั้งพันธมิตรอู๋เว่ยด้วย
หรือจะบอกว่า อำนาจของผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ ยิ่งใหญ่สู้ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยไม่ได้กันล่ะ?!
“ซือเซี่ย นายพูดโกหกได้เต็มปากจริงๆ” เยี่ยหวันหวั่นไม่นึกใส่ใจคำพูดของซือเซี่ยเลย
เธอมีใจทะเยอทะยานมากงั้นเหรอ
มากจนฆ่าคุณตาแท้ๆ ของตัวเองได้โดยไม่นึกเสียใจ ต้องการเหยียบย่ำรัฐอิสระเอาไว้ใต้เท้าตัวเองงั้นเหรอ?!
ไปดูสมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยสิ เป่ยโต่ว ผู้อาวุโสสาม ยังมีพวกผู้อาวุโสใหญ่กับหัวหน้าสาขาหลายคนนั้นอีก มีคนไหนบ้างที่ได้เรื่องได้ราวพึ่งพาได้บ้าง ครอบครองรัฐอิสระงั้นเหรอ…จะใช้อะไรล่ะ ใช้แค่พันธมิตรอู๋เว่ยรึไง
อีกอย่าง ในความทรงจำที่กลับคืนมาของเยี่ยหวันหวั่น ก็ไม่ปรากฏรายละเอียดใดๆ ของความทรงจำในส่วนนี้เลยว่าเธอมีความต้องการจะครอบครองรัฐอิสระ
ทั้งหมดที่ซือเซี่ยพูด ไม่มีมูลเลยทั้งเพ เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นล้วนๆ!
“โอ้…ที่แท้เธอไม่ได้คิดจะครอบครองรัฐอิสระงั้นเหรอ งั้นฉันก็สงสัยมากจริงๆ ว่าสรุปแล้วเธอฆ่าคุณตาทำไมกัน…หรือว่า เป็นเพราะคุณตาขัดขวางไม่ให้เธออยู่กับซือเยี่ยหาน ในใจเธอก็เลยเกิดความเกลียดแค้น ดังนั้นเลยฆ่าเขาสินะ” ซือเซี่ยยิ้มนิดๆ แล้วพูดออกมา
“อู๋โยว เธอฟังเอาเถอะ เขาก็แค่พูดเหลวไหลอยู่ ตอนนี้เขากำลังก่อกวนความรู้สึกนึกคิดของเธออยู่อย่าหลงกลนะ” ไห่ถังมองไปที่เยี่ยหวันหวั่นแล้วเอ่ยขึ้น
“พี่ไห่ถัง ฉันรู้ค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้าให้ไห่ถังเล็กน้อย
“ซือเซี่ย นายพล่ามเรื่องนี้ให้มันน้อยๆ หน่อย ถ้าวันนี้นายไม่พูดความจริงออกมา ก็อย่าฝันว่าจะออกไปได้!” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยพร้อมกับชี้หน้าซือเซี่ย
ในมุมมองของเยี่ยหวันหวั่น น่าจะเป็นซือเซี่ยที่ทรยศคุณตาของตัวเอง เข้ายึดอำนาจ กลายเป็นผู้ยืนอยู่ในจุดสูงสุดของรัฐอิสระ ต่อมาก็คิดจะตัดรากถอนโคน ดังนั้นถึงได้ตามฆ่าตัวเอง
หากว่าเป็นแบบนี้จริงๆ งั้นทุกอย่างก็มีคำอธิบายที่สมบูรณ์แบบแล้ว
“ฮ่าๆ …เนี่ยอู๋โยว เธอละเอียดรอบคอบนักไม่ใช่เหรอความสามารถในการอนุมานก็เก่งมาก ในเมื่อเป็นแบบนี้ เธอก็คิดดูให้ละเอียดสิ ในช่วงเวลานี้สรุปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้น…เธอไม่มีความทรงจำในส่วนนี้ จริงๆ แล้วเป็นเพราะเธอจำไม่ได้ หรือว่าเธอไม่อยากจำกันแน่…ใครกันแน่ที่เป็นปีศาจตัวจริง เธอเองรึเปล่า”
——————————————————————–
บทที่ 2190 สงบนิ่งเกินไปแล้ว
“ดูเหมือนว่า นายไม่คิดจะพูดความจริงสินะ” เยี่ยหวันหวั่นมองไปที่ซือเซี่ย
พอได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ซือเซี่ยกลับยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่ง “เนี่ยอู๋โยว เธอคิดจริงๆ เหรอว่าเธอจะสามารถช่วยคนบนเกาะนี้ออกไปได้…เธอกำลังจะช่วยคน หรือกำลังจะฆ่าคนกันแน่”
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นได้พูดอะไร ซือเซี่ยกลับไหวกายเล็กน้อย พุ่งทะยานเข้าไปในความมืดมิด เพียงพริบตาเดียว ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี