บทที่ 2219 ใช่สวะหมาไหม
เยี่ยหวันหวั่นจ้องชายชุดดำตรงหน้า และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น
พลังของชายชุดดำคนนี้ ลึกเกินหยั่งรู้ได้ มีแค่อี้สุ่ยหานที่รับมือไหว
อย่างไรก็ตาม อี้สุ่ยหานก็เป็นคนของสายหลักเหมือนกัน
เวลานี้ ชายชุดดำใส่แหวนลงในกระเป๋าเสื้อ ไม่เหลียวมองเยี่ยหวันหวั่นเลยสักแวบก็ไปจากที่นี่แล้ว
….
หลังจากผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ผู้อาวุโสสามก็สลัดเชือกที่มัดอยู่บนร่างของตัวเองได้แล้ว หลังจากช่วยแก้มัดให้กับเป่ยโต่ว ทั้งสองก็พุ่งลงมาที่คุกใต้ดินเลย
“พี่เฟิง พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม?!”
เป่ยโต่วมองเยี่ยหวันหวั่นที่ถูกมัดไว้ด้านข้าง พลางเอ่ยถามด้วยความร้อนรน
“อย่ามัวแต่พล่าม! รีบมาแก้มัดให้ฉัน!” เยี่ยหวันหวั่นบอก
ระหว่างที่พูด ผู้อาวุโสสามก็เข้าถึงตัวเยี่ยหวันหวั่นแล้ว และช่วยแก้มัดให้เธอ
“เวรเอ้ย พี่เฟิง เกิดอะไรขึ้น นี่คือสมาชิกจากสายหลักคนนั้นไม่ใช่เหรอ” เป่ยโต่วมองศพที่ปลายเท้า และอดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึง
“ผู้นำครับ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ครับ คนชุดดำคนนั้นล่ะครับ” ผู้อาวุโสสามมองสำรวจรอบข้างอย่างระแวดระวัง
“เขาไปแล้ว คนของสายหลักคนนี้ก็เป็นคนชุดดำที่ฆ่า” เยี่ยหวันหวั่นอธิบายอย่างคร่าวๆ รอบหนึ่ง
เมื่อได้ฟังคำอธิบายจากเยี่ยหวันหวั่น ผู้อาวุโสสามและเป่ยโต่วก็สบตากัน ชายชุดดำคนนั้น ใจคอโหดเหี้ยมจริงๆ คนกันเองก็ยังฆ่าได้…
“ไม่คิดเลยว่าในสายหลักจะยังมีคนแบบนี้อยู่…น่ากลัวเหลือเกิน” ผู้อาวุโสสามอดไม่ได้ที่จะผวาอยู่บ้าง
หากว่าวันนี้ชายชุดดำคนนั้นเห็นด้วย เกรงว่าพวกเขาทั้งหมดคงต้องตายอยู่ที่นี่แล้ว
“ก็ใช่น่ะสิ คิดไม่ถึงเลย แม้แต่พี่เฟิงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา…” เป่ยโต่วผงกหัวรัวๆ
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นได้อ้าปากพูด เป่ยโต่วก็คล้ายจะนึกอะไรขึ้นได้อีกครั้ง จึงเอ่ยด้วยสีหน้าประหลาดใจ “พี่เฟิง ไม่ถูกสิ ทำไมคนของสายหลักถึงรู้ว่าวันนี้พวกเราจะกลับมาที่พันธมิตรอู๋เว่ยล่ะ…หรือว่า จะมีไส้ศึก?!”
พอสิ้นเสียงของเป่ยโต่ว เยี่ยหวันหวั่นก็ปรายตามองเป่ยโต่วแวบหนึ่ง “ไส้ศึกกับตูดสิ”
“อ่า หมายความว่ายังไงเหรอ” เป่ยโต่วสีหน้ามึนงง
“พวกเราจัดวางหูตาไว้ในละแวกสาขาย่อยสองสามแห่งของสายหลัก แล้วสายหลักจะจัดวางหูตาไม่เป็นรึไง นายนึกว่าทุกคนจะเป็นอย่างนายงั้นเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
เป่ยโต่วเงียบไปแล้ว
“ผู้นำครับ ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี”
ผ่านไปครู่หนึ่ง ผู้อาวุโสสามก็มองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยถาม
“จัดการที่นี่ให้หมดจด แล้วกลับกัน” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
….
ประมาณช่วงเย็น พวกเยี่ยหวันหวั่นกลับไปถึงสำนักงานเดธโรสอีกครั้ง
หลังจากพวกผู้อาวุโสใหญ่ทราบเรื่องแล้ว ก็รีบไปที่ห้องทำงานทันที
“เป็นไปไม่ได้น่า…”
ผู้อาวุโสใหญ่นั่งอยู่ด้านข้าง เอ่ยขึ้นอย่างใช้ความคิด “ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าสายหลักมียอดฝีมือระดับนี้อยู่ด้วย แม้แต่ผู้นำก็รับมือคนคนนี้ได้แค่ไม่กี่กระบวนท่า…น่ากลัวเกินไปแล้ว”
“ใช่แค่น่ากลัวเกินไปซะที่ไหนล่ะ นั่นน่ะน่าหวาดหวั่นเลยต่างหาก!” เป่ยโต่วคึกคักขึ้นมาทันที และเล่าต่อไปว่า “พวกนายไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ คนชุดดำจากสายหลักคนนั้น เดี๋ยวเตะเดี๋ยวต่อย ฉันกับผู้อาวุโสสามถูกซัดจนหมอบกองบนพื้น ไม่มีแม้แต่โอกาสได้ตอบโต้เลย มีแค่พี่เฟิงที่ยังพอต้านได้ไม่กี่กระบวนท่า”
“พวกนายว่า ชายชุดดำคนนั้น จะใช่…สวะหมาไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี