บทที่ 2217 ไม่ใช่คนของสายหลัก
“รนหาที่ตาย!”
ยอดฝีมือของสายหลักเห็นสถานการณ์ก็พลันปราดเข้ามาขวางอยู่ข้างกายคนชุดดำ ซัดหมัดใส่เยี่ยหวันหวั่นเช่นกัน
‘ตึง!’
สองหมัดปะทะกัน เกิดเสียงดังสนั่นราวกับระเบิด
มองเห็นเพียงว่ายอดฝีมือของสายหลักคนนั้นราวกับว่าวสายป่านขาด ถูกเยี่ยหวันหวั่นชกกระเด็นออกไป
“เชี่ยเอ้ย พี่เฟิงโคตรเจ๋ง! อัดเขาให้ตายเลย เล่นเขาเลย!”
เป่ยโต่วร้องเชียร์อยู่ด้านข้าง
“เป็นแกที่ทำร้ายพี่ชายฉัน…” เยี่ยหวันหวั่นจ้องคนชุดดำที่อยู่ห่างแค่คืบ ราวกับผีร้ายที่คืบคลานออกมาจากนรกภูมิใต้ดิน “ฉันจะฆ่าแก!”
ระหว่างที่พูด เยี่ยหวันหวั่นราวกับสัตว์ร้าย พุ่งเข้าใส่คนชุดดำในชั่วพริบตา
ทว่าคนชุดดำกลับยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่ครึ่งก้าว
‘ตูม!’
เยี่ยหวันหวั่นทุ่มแรงชกหมัดออกไป ภายใต้สายตาของทุกคน คนชุดดำกลับใช้ฝ่ามือรับไว้อย่างชิลๆ
เยี่ยหวันหวั่นทุ่มสุดพลัง ถึงได้สลัดพ้นจากฝ่ามือของคนชุดดำ
ในเวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นมองไปที่คนชุดดำ พลางขมวดคิ้วจนกดลึก คนคนนี้…
คนชุดดำค่อยๆ ย่างเท้าเข้าหาเยี่ยหวันหวั่น
‘ฟุบ!’
ฝ่ามือซัดออกไป ความเร็วของคนชุดดำนั้นเร็วสุดขีด จึงยากที่จะมองเห็นด้วยตาเปล่าได้ ฝ่ายเยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันเห็นร่องรอยฝ่ามือนี้ของคนชุดดำชัดๆ เลย
เยี่ยหวันหวั่นยกสองแขนขึ้นกันไว้ด้านหน้าตามสัญชาตญาณแทบจะทันที รับฝ่ามือของคนชุดดำไว้เต็มๆ ตัวคนเซถอยหลังไปหลายก้าว
เพียงแต่ เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งจะหยัดร่างยืนได้มั่นคง กระบวนท่าของคนชุดดำก็โจมตีเข้ามาอีก จนถึงกระบวนท่าที่สี่ เยี่ยหวันหวั่นก็ถูกคนชุดดำควบคุมไว้แล้ว และสลัดให้หลุดไม่ได้เลย
“เวรเอ้ย!”
สถานการณ์ในตอนนี้ ทำให้เป่ยโต่วกับผู้อาวุโสสามมองตาค้าง
ความแข็งแกร่งของผู้นำของพวกเขา ทั้งสองต่างรู้อยู่แก่ใจดี ผู้นำในปัจจุบันนี้ หากเทียบกับพลังยุทธ์ในอดีตได้ก้าวล้ำไปไกลมากแล้ว เรียกว่าเป็นยอดฝีมือชั้นแนวหน้าของรัฐอิสระ นั่นก็ยังเบาไป ทำไม…ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ถึงรับมือคนชุดดำจากสายหลักแค่ไม่กี่บวนท่าไม่ได้ล่ะ?!
“ผู้อาวุโสสาม จัด…การเขา เล่นงานเขา!”
เป่ยโต่วมองผู้อาวุโสสามที่อยู่ด้านข้าง พลางเอ่ยออกมา
“เป่ยโต่ว เร็วเข้า ช่วยผู้นำกัน!” ผู้อาวุโสสามเอ่ยด้วยความร้อนรน
“เวรเอ้ย…พวกเราเข้าไปพร้อมกันเถอะ”
“ได้!”
ระหว่างที่พูด ผู้อาวุโสสามและเป่ยโต่วก็พุ่งเข้าใส่คนชุดดำทันที
ทว่า ผลลัพธ์ก็เป็นไปตามคาด ผู้อาวุโสสามและเป่ยโต่ว แค่กระบวนท่าเดียว ก็ถูกคนชุดดำซัดลงไปกองกับพื้นแล้ว
“ฉันมาที่พันธมิตรอู๋เว่ยของเธอ เพราะอยากได้ของอย่างหนึ่งเท่านั้น” เสียงแหบพร่าของคนชุดดำแว่วดังขึ้น
ในตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นถึงได้มั่นใจแล้วว่า คนคนนี้เป็นผู้ชายจริงๆ…
“ให้ๆๆ โต๊ะตัวนั้นยกให้นายไปเลย…” เป่ยโต่วรีบเอ่ยขึ้น
พอชายชุดดำได้ยินก็เหลือบมองโต๊ะแวบหนึ่ง แล้วถอนสายตากลับไปอย่างรวดเร็ว
“ที่ผู้เฒ่าเซวียโมโหจนล้มป่วย ไม่เกี่ยวกับพวกเราเลยนะ พวกเราก็เป็นคนของสายหลักเหมือนกัน พวกเราลงนามในหนังสือร่วมศึกกับสายหลักแล้ว นายอยากขึ้นศาลสภาตุลาการรึไง” นัยน์ตาของผู้อาวุโสสามกลอกกลิ้งแวบหนึ่ง มองไปที่ชายชุดดำแล้วพูดออกมา
ผู้ชายคนนี้ น่าหวาดหวั่นเกินไปแล้ว ไม่สามารถอาศัยพลังยุทธ์เพื่อเอาชนะเขาได้เลย
“ฉันไม่ใช่คนของสายหลัก” ชายชุดดำเปล่งน้ำเสียงอันเฉยเมยออกมา
“ไม่ใช่คนของสายหลักงั้นเหรอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี