บทที่ 2255 ภารกิจลุล่วงแล้ว
“’งั้นก็ลองดู!” แววตาของซือเซี่ยพลันแข็งกร้าว แล้วยกมือขึ้นมาทันที จากนั้นปากกระบอกปืนสีดำขลับนับไม่ถ้วนก็จ่อเล็งไปที่ฝูงชนทันที
ชาวรัฐอิสระมองอาวุธสงครามเหล่านั้นแล้วหน้าเปลี่ยนสีกันหมด
เวรเอ้ย! ซือเซี่ยคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆ! อาวุธพวกนี้เพียงพอจะกวาดล้างรัฐอิสระทั้งรัฐได้เลย
ภายใต้สภาพแวดล้อมที่ถูกควบคุมอย่างเข็มงวดไม่น่าเชื่อเลยว่าจะขนอาวุธสงครามมากมายขนาดนี้เข้ามาได้ เห็นได้ชัดเลยว่าคงเตรียมการไว้นานมากแล้ว
ถ้าสู้กันขึ้นมาจริงๆ พวกเขาทั้งหมดจะต้องตายอยู่ที่นี่
ซือเซี่ยมองสภาตุลาการรวมถึงกลุ่มอำนาจของรัฐอิสระอย่างเย็นชา “ฉันจะให้โอกาสพวกแกเป็นครั้งสุดท้าย ยอมสยบต่อฉันซะ ไม่งั้นตาย!”
ชาวรัฐอิสระมองหน้ากัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง
“บัดซบ! ไอ้บ้านี่! ถ้าไม่ฟังเขา กลัวว่าเขาจะระเบิดทุกคนทิ้งจริงๆ!”
“ต่อให้เป็นสภาตุลาการก็สู้กับปืนพวกนี้ไม่ไหวหรอก!”
“ทำไงดีจะทำยังไงดี...”
….
ซือเซี่ยยกปืนในมือขึ้นมา ค่อยๆ จ่อเล็งไปทางตุลาการร่างท้วมที่เป็นผู้นำทีมสภาตุลาการคนนั้น พลางยกยิ้มอย่างบ้าคลั่ง “ดูฉันไว้ให้ดีล่ะ ในอนาคต ฉันก็คือกฎของรัฐอิสระแห่งนี้!”
พอพูดจบ ก็เหนี่ยวไกปืน
“อา…”
หลังสิ้นเสียงอุทาน ที่เกิดเหตุก็พลันเงียบสงัด ทุกคนต่างก็ถูกเมฆหมอกมรณะเข้าปกคลุม
แม้แต่คนของสภาตุลาการก็กล้าฆ่า ผู้ชายคนนี้ บ้าไปแล้วจริงๆ
“ซือเซี่ย...” เยี่ยหวันหวั่นร้องเรียกด้วยความตระหนก
หลังจากยิงนัดนี้ออกไป ซือเซี่ยก็หันหลังกลับไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
ทุกคนต่างก็หันมองไปทางตุลาการร่างท้วมคนนั้นด้วยความหวาดผวา
ทว่า วินาทีต่อมา ฉากนองเลือดที่ทุกคนจินตนาการไว้กลับไม่เกิดขึ้น
ตุลาการร่างท้วมคนนั้นยังยืนอยู่ที่ตรงนั้นเหมือนเดิม กระสุนที่ยิงออกไปไม่ได้ทำอันตรายใดๆ ต่อเขาเลย
ซือเซี่ยจ้องกระบอกปืนอย่างไม่อยากจะเชื่อ เหนี่ยวไกปืนต่อเนื่องกันหลายครั้ง ผลคือปืนกระบอกนี้ราวกับของเล่นชิ้นหนึ่ง กระสุนที่ยิงเข้าใส่ไม่เกิดอันตรายต่อร่างกายคนเลยสักนิด
ดวงตาของซือเซี่ยสาดประกายหนาวยะเยือกจนถึงขีดสุด โยนปืนในมือทิ้ง คว้าปืนในมือของลูกน้องที่อยู่ด้านข้างมา กราดยิงใส่ฝูงชนอย่างบ้าคลั่ง แต่ผลคือกระสุนทุกนัดที่ยิงออกไปไม่สร้างอันตรายต่อผู้คนเลย…
กระสุน…ถูกคนสับเปลี่ยน…
กระสุนพวกนี้เป็นของปลอม ไม่มีพลังทำลายล้างใดๆ
“เป็นไปได้ยังไง…เป็นไปไม่ได้…นี่มันเป็นไปไม่ได้…” ซือเซี่ยโยนปืนในมือทิ้ง จากนั้นก็กดโทรออกอย่างรวดเร็วด้วยความโกรธเกรี้ยว ตะคอกใส่ปลายสายเหมือนคนบ้า “อวี๋เซ่า แกไสหัวมาหาฉันเดี๋ยวนี้! ปืนพวกนี้ กระสุนพวกนี้มันยังไงกันแน่!”
อวี๋เซ่าคือรองผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ ได้รับความไว้วางใจจากซือเซี่ยเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้ อาวุธกลับมีปัญหา นี่หมายความว่า…
อวี๋เซ่าทรยศเขา!
ตอนนี้ ตุลาการร่างท้วมคนนั้นยกยิ้มแล้วเอ่ยว่า “ฉันบอกแต่แรกแล้วไง พ่อหนุ่ม อย่าพูดจาจองหองเกินไปจะดีกว่า!”
ในเวลานี้ ท่ามกลางฝูงชน ชายชุดสูทขาว สวมหน้ากากสีเงินคนหนึ่ง ค่อยๆ ก้าวออกมา ภายใต้สายตาที่แทบจะอยากบีบคอเขาให้ตายของซือเซี่ย
ซือเซี่ยจ้องชายสวมหน้ากากเขม็ง “แกเป็นคนของสภาตุลาการสินะ?!”
ไม่ว่ายังไงซือเซี่ยก็คิดไม่ถึงเลยว่า ผู้ช่วยคนสนิทมากความสามารถที่ตัวเองไว้ใจที่สุด จะเป็นไส้ศึกของสภาตุลาการ
“ขอโทษด้วย ผู้นำสหพันธ์” ชายสวมหน้ากากเอ่ยเบาๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี