บทที่ 2257 อ่อนโยนมากอยู่ดี!
“ใช่แล้ว ก็คนนั้นไง…ตุลาการหญิงเพียงคนเดียวของสภาตุลาการคนนั้น ชื่ออะไรนะ ใช่แล้ว อินหรงหรง คุณรู้จักใช่ไหม!”
“อินเยวี่ยหรง” ซือเยี่ยหานแก้ให้
เยี่ยหวันหวั่นรีบพยักหน้า “อื้อๆ ใช่ เป็นอินเยวี่ยหรง! ชื่อเสียงเลื่องลือมานานแล้ว พี่สาวคนนี้เป็นคนดุร้าย!
ได้ยินว่าเธอรับหน้าที่ลงโทษโดยเฉพาะ ตั้งแต่เธอเข้ารับตำแหน่ง สภาตุลาการชุดนี้ได้กลายเป็นชุดที่เข้มงวดกวดขันที่สุด ทำให้ทั้งสิบสองเขตต้องหวาดผวา ทุกคนตื่นตระหนก กลัวว่าจะถูกสภาตุลาการเชิญไปดื่มน้ำชา!
จุ๊ๆๆ เป็นพี่สาวที่สวยขนาดนี้ แต่ทำไมถึงโหดร้ายแบบนี้!”
เยี่ยหวันหวั่นเรียกพี่สาวคำแล้วคำเล่า สีหน้าของซือเยี่ยหานก็แปลกพิกลอยู่บ้าง สุดท้ายก็ไม่ได้ช่วยแก้ให้เธอ
เยี่ยหวันหวั่นพูดต่อไปว่า “ได้ยินมาว่าเธอลงมือฆ่าสามีที่นอกใจด้วยมือตัวเอง สับสามีเป็นชิ้นๆ ดื่มเลือดกินเนื้อ ถึงขั้นที่แม้แต่ลูกชายแท้ๆ ก็ถูกฆ่าแล้วเอามาต้มกิน! แถมเธอยังเชี่ยวชาญการใช้พิษเป็นพิเศษ มีพิษอยู่ทั่วทั้งตัว ถ้ามีคนไปแตะเธอเข้าสักหน่อยจะต้องตายทั้งหมด ดังนั้น ถึงแม้หน้าตาจะสวยขนาดนี้ แต่กลับไม่มีใครกล้าแหยมกับเธอเลย!”
ก่อนหน้านี้เยี่ยหวันหวั่นสังเกตเห็นว่าคนอื่นๆ ต่างก็ไม่มีใครกล้ายืนใกล้อินเยวี่ยหรงจนเกินไป
เมื่อซือเยี่ยหานได้ฟังคำพูดของเยี่ยหวันหวั่น สีหน้าก็ยากจะบรรยายได้อยู่บ้าง “เธอไปฟังข่าวมาจากไหน”
เยี่ยหวันหวั่นกะพริบตา “ก็แค่ข่าวซุบซิบนินทาน่ะ ดูเหมือนเป่ยโต่วจะไปเอามาจากไหนก็ไม่รู้”
ซือเยี่ยหานไม่พูดอะไรแล้ว…
เยี่ยหวันหวั่นมองอินเยวี่ยหรง มองแวบหนึ่ง แล้วก็มองอีกแวบหนึ่ง สมองพลันแล่นวาบ จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีตรงไหนที่ไม่ถูกต้องอยู่
น่าแปลก ผู้หญิงคนนี้…ทำไมยิ่งมองยิ่งคุ้นตาล่ะ
เยี่ยหวันหวั่นมองไปที่ซือเยี่ยหานตามสัญชาตญาณ ผลลัพธ์ก็คือค้นพบว่า ผู้หญิงคนนี้มีหน้าตาค่อนข้างคล้ายคลึงกับซือเยี่ยหาน!
นี่มันอะไรกันเนี่ย
เยี่ยหวันหวั่นกุมใบหน้าของซือเยี่ยหานไว้ทันที “ที่รัก คุณอย่าอ่อนโยนแบบนี้สิ คุณจริงจังหน่อย มองฉันให้ดุดันกว่านี้หน่อย!”
ซือเยี่ยหานก็ไม่เข้าใจว่าเยี่ยหวันหวั่นคิดจะทำอะไรอีก แต่ยังคงทำตามอยู่ดี แสดงท่าทางเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย
เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้า “ไม่ได้ๆ ดุกว่านี้อีก!”
ซือเยี่ยหานจนปัญญา เม้มริมฝีปากแล้ว
เยี่ยหวันหวั่นถอนหายใจ “ดุกว่านี้ไม่ได้แล้วเหรอ” ยังอ่อนโยนมากอยู่ดี!
ซือเยี่ยหานตอบสั้นๆ “นี่สุดขีดแล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นถอดใจแล้ว “ช่างเถอะๆ…”
ซือเยี่ยหานหลุดยิ้ม พลางมองหญิงสาว “เป็นอะไร”
เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้า “ไม่เป็นไร ทำไมฉันรู้สึกว่าอินเยวี่ยหรงคนนั้นหน้าตาเหมือนคุณอยู่บ้างกันนะ น่าจะหลอนไปเองแล้ว!”
สีหน้าของซือเยี่ยหานตะลึงไปเล็กน้อย จากนั้นก็เอ่ยว่า “น่าจะไม่ได้หลอนหรอก”
เยี่ยหวันหวั่นมึนงง “หา?”
ขณะที่เยี่ยหวันหวั่นคุยกับซือเยี่ยหานอยู่ สายตาที่เมื่อครู่นี้ทำให้เยี่ยหวันหวั่นอึดอัดมากก็พุ่งมาทางเธอ มองสำรวจเธอตามอำเภอใจอย่างไม่หลบเลี่ยงเลยสักนิด
จากนั้น ก็มองเห็นว่าอินเยวี่ยหรงเปิดปากเอ่ยด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “คุณหนูเนี่ยใช่ไหม ถ้าฉันจำไม่ผิด ชื่อเธอยังอยู่ในลำดับแรกของใบสั่งเอาชีวิตเป็นการลับของสภาตุลาการนะ ถึงแม้จะมีเจ้าเก้าปกป้องเธอ แต่เธออย่าเหลิงดีใจเกินไปจะดีที่สุด การปกป้องจากเขาเป็นเพียงเรื่องชั่วคราว ชื่อเธอยังไม่ถูกลบไปจากทำเนียบสั่งฆ่าของสภาตุลาการอย่างถาวรหรอกนะ”
เยี่ยหวันหวั่นถูกสายตาที่ราวกับใบมีดของผู้หญิงคนนั้นทำให้อึดอัดไปทั้งตัว ที่แท้เธอไม่ได้หลอนไปเอง เธอถูกเพ่งเล็งจริงๆ
ปฏิกิริยาต่อมาของเยี่ยหวันหวั่นคือคำที่ผู้หญิงคนนี้เรียกซือเยี่ยหาน “เจ้าเก้าเหรอ”
คำเรียกขานแบบนี้ออกจะสนิทสนมเกินไปไหม
ซือเยี่ยหานที่อยู่ด้านข้างมองหญิงสาวอย่างเยียบเย็น สายตาไม่มีความอบอุ่นเลยสักนิด “ตุลาการอิน การปกป้องของผมไม่ใช่เรื่องชั่วคราว ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคำพูดของคุณ คุณล้ำเส้นแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี