บทที่ 2259 หาที่พึ่งใหญ่ได้แล้ว
ถึงแม้จะไม่ค่อยชอบผู้ชายคนนี้เท่าไร แต่ว่า ครั้งนี้เป็นเขาปกป้องอู๋โยวเอาไว้จริงๆ แถมยังห้ามศึกใหญ่เอาไว้ได้
เพียงแต่ ไม่คิดเลยว่าอินเยวี่ยหรงจะเป็นแม่ของเขา…
อีกทั้งผู้หญิงคนนั้นยังมีท่าทางแบบนี้กับลูกสาวของตัวเองอีก!
ต่อให้ต้องการต่อต้านเรื่องการจับคู่นี้ แต่ด้วยชื่อเสียงสุดฉาวโฉ่ของอินเยวี่ยหรง ก็ควรที่จะเป็นพวกเขาที่เลือกไม่ใช่เหรอ
เวลานี้ รถครอบครัวคันหนึ่งขับใกล้เข้ามาแล้ว
หลินเชวียก้าวลงจากรถ จากนั้นก็เปิดประตูรถ มองเห็นภายในรถตกแต่งไว้อย่างสะดวกสบาย มีเครื่องดื่มน้ำชาของว่างครบครัน
ซือเยี่ยหานเอ่ยกับผู้อาวุโสสองและคุณตาว่า “อาการบาดเจ็บของคุณตารั้งรอไม่ได้ ทุกคนขึ้นรถกันก่อนเถอะครับ”
หัวหน้าตระกูลและนายหญิงตระกูลเนี่ยถึงได้สติกลับมา จากนั้นทั้งสองก็รีบเข้าไปช่วยประคอง
เนี่ยไฮว่หลี่มองซือเยี่ยหาน แล้วเอ่ยด้วยสุ้มเสียงที่สุภาพและมีมารยาท “ไม่รบกวนคุณชายซือหรอก”
จากนั้นก็มองไปที่พ่อตาของตัวเอง “คุณพ่อครับ เป็นพวกเราที่สะเพร่าเอง คุณพ่อรอเดี๋ยวนะครับ ผมจะส่งรถมาเดี๋ยวนี้!”
ชายชราผ่านความตายมาแล้ว ถึงแม้จะปลงตกในเรื่องราวมากมายแล้ว แต่สำหรับลูกเขยคนนี้ สุดท้ายก็ยังปล่อยวางไม่ได้อยู่บ้าง “ไม่ต้องหรอก”
เนี่ยไฮว่หลี่ได้ฟังก็ยืนกระอักกระอ่วนอยู่ตรงนั้น ส่วนนายหญิงเนี่ยก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดี
ชายชรามองซือเยี่ยหาน และพิจารณาเขาด้วยแววตาสงบนิ่งอยู่หลายครั้ง สีหน้าคล้ายจะดีขึ้นมาบ้าง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า “ไปเถอะ”
เมื่อเนี่ยไฮว่หลี่เห็นพ่อตาปฏิบัติกับซือเยี่ยหานแบบนี้ ในใจก็ค่อนข้างอึดอัดอย่างประหลาด แต่ก็พูดอะไรไม่ได้
ซือเยี่ยหานรีบเดินเข้าไปประคองชายชราอย่างระมัดระวัง “คุณตาครับ คุณตาระวังเท้าด้วย”
เยี่ยหวันหวั่นก็รีบเข้าไปช่วยประคองอยู่อีกด้านของชายชรา “คุณตาช้าๆ หน่อยค่ะ”
เมื่อเห็นรถครอบครัวคันนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็แปลกใจมาก ซือเยี่ยหานเล่นลูกไม้แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ถ้าได้รับการยอมรับและคำอนุมัติจากคุณตาแล้ว…ก็ถือว่าหาที่พึ่งใหญ่ได้แล้วสินะ…
….
เยี่ยหวันหวั่นให้เนี่ยอู๋หมิงตามอวี๋เซ่าไปดูหลิงเหมี่ยวก่อน ส่วนตัวเองก็คอยอยู่ดูแลทางคุณตา
ถึงแม้คุณตาจะพูดแบบสบายๆ แต่วิธีการพิเศษนั้นต้องอันตรายมากแน่นอน เกรงว่าจะส่งผลร้ายต่อร่างกายมาก
เยี่ยหวันหวั่นไม่วางใจ จึงซักไซ้หนุ่มภูเขาน้ำแข็งอยู่เนิ่นนาน แต่น่าเสียดาย ที่เจ้าหมอนั่นได้แค่พยักหน้ากับส่ายหน้า ถามอะไรก็ไม่ตอบสักอย่าง เยี่ยหวันหวั่นร้อนใจจนทนไม่ไหวแทบจะง้างปากเขาอยู่แล้ว
“คุณตา เขาเป็นใบ้เหรอคะ” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว
คุณตาถลึงตาใส่เด็กสาวแวบหนึ่ง “จิ่งมู่แค่ไม่ชอบพูด หลานอย่าไปซักไซ้เขานักเลย วิธีนั้นถึงแม้จะอันตรายอยู่บ้าง แต่โชคดีที่ไม่มีอันตราย ตาไม่เป็นไร”
เยี่ยหวันหวั่นมองใบหน้าที่คุ้นเคยของชายชรา นั่งอยู่ตรงหน้าตัวเองแบบตัวเป็นๆ พูดคุยกับเธอได้ และน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างไม่อาจควบคุมได้
เยี่ยหวันหวั่นคุกเข่าลงตรงหน้าคุณตา “คุณตา ขอโทษค่ะ…”
ชายชราประคองหญิงสาวขึ้นมา ด้วยสีหน้าห่วงใย “ไม่โทษหลานหรอก ตอนนั้นตาก็วู่วามมุทะลุเกินไปเหมือนกัน”
เขาเอาความคาดหวังทั้งหมดไปวางไว้ที่ตัวลูกสาว แต่ลูกสาวกลับไปแต่งกับลูกชายของศัตรูตัวฉกาจ หลายปีมานี้ เขาหดหู่และผิดหวังมาตลอด อันที่จริงจิตใจก็มีปัญหามาตั้งนานแล้ว
เขารู้ดีว่า เรื่องของอู๋โยวในตอนนั้น เป็นแค่ชนวนระเบิดเท่านั้น
ชายชรามองซือเยี่ยหานที่อยู่ด้านข้าง “เธอชื่ออะไร”
ซือเยี่ยหานรีบเอ่ยตอบ “ซือเยี่ยหานครับ คุณตาเรียกผมว่าเจ้าเก้าก็ได้ครับ”
ชายชราเอ่ยเสียงขรึม “คนที่อู๋โยวแอบไปมาหาสู่ลับหลังฉันในตอนนั้น ก็คือเธอใช่ไหม”
สีหน้าของซือเยี่ยหานประหม่าอยู่บ้าง “ใช่ครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี