บทที่ 2265 ใช้เด็กผูกมัดลูก
มีเสียงฝีเท้าแว่วมาจากด้านหลัง อินเยวี่ยหรงในชุดสีดำเดินออกมาอย่างไม่เร็วไม่ช้า “ในที่สุดก็ยอมกลับมาแล้วสินะ”
“ว่ายังไง คิดดีแล้วใช่ไหม” อินเยวี่ยหรงเอ่ยช้าๆ พลางจิบน้ำชาหนึ่งอึก
ซือเยี่ยหานมองผู้หญิงคนนั้นแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “แค่จะมาแจ้งให้คุณทราบ เดือนหน้าผมกับอู๋โยวจะแต่งงานกัน”
วินาทีต่อมา ก็เกิดเสียงแตกดัง ‘เพล้ง’ อินเยวี่ยหรงปาแก้วลงบนพื้นทันที
เศษแก้วกระเด็นไปทางซือเยี่ยหาน มีรอยเลือดซึมออกมาจากลำคอเขา
“ดังนั้น แกตั้งใจจะต่อต้านฉัน เพื่อผู้หญิงคนนั้นกับไอ้พันทางตัวหนึ่งสินะ” สีหน้าของอินเยวี่ยหรงค่อยๆ ดุร้ายขึ้น
ทันทีที่คำว่า ‘พันทาง’ สองคำนี้หลุดออกมา แววตาของซือเยี่ยหานก็พลันระเบิดไอหนาวยะเยือก “ระวังคำพูดของคุณด้วย”
อินเยวี่ยหรงหัวเราะเบาๆ ใบหน้างดงามบิดเบี้ยวเพราะความโกรธสุดขีด “ลูกเก้า แม่เคยบอกแล้ว อย่าบังคับแม่ แม่ไม่อยากให้ลูกต้องแต่งงานกับศพหรอกนะ”
หลินเชวียประสาทเฉียบไวจับสังเกตได้ว่า ถึงสีหน้าของซือเยี่ยหานคล้ายจะไม่แปรเปลี่ยน แต่แก้วที่อยู่ในมือเริ่มเกิดรอยร้าวแล้ว
ใบหน้าของซือเยี่ยหานเต็มไปด้วยความเยียบเย็น “คุณก็ลองดูสิ”
อินเยวี่ยหรงหัวเราะเบาๆ “ฮ่า ปีกกล้าขาแข็งแล้วจริงๆ…ลูกเก้า เมื่อก่อน ลูกไม่เคยขัดคำสั่งแม่เลยนะ ตอนนั้นลูกยังเล็กขนาดนั้น เป็นเด็กดีขนาดนั้น ต่อให้แม่สั่งให้ลูกดื่มยาพิษทะลวงลำไส้เข้าไป ลูกก็เชื่อฟัง…”
แต่ว่า ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นเริ่มปรากฏตัวขึ้น ลูกชายคนนี้ก็ค่อยๆ หลุดออกจากการควบคุมของเธอทีละก้าวๆ
ตอนนี้ยังหักหลังเธอก้าวเข้าสู่สภาตุลาการ เพื่อปกป้องผู้หญิงคนนั้น ถึงขั้นแอบสั่นคลอนอำนาจของเธอลับหลัง…
พอฟังมาถึงตรงนี้หลินเชวียที่อยู่ด้านข้างพยายามทำให้การมีตัวตนของตัวเองลดลงอย่างเต็มที่ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบบ่นกับตัวเอง ดูคำพูดนี้เถอะ แม่ปกติที่ไหนเขาจะให้ลูกแท้ๆ กินพิษทะลวงลำไส้เข้าไปกัน
พี่เก้าเองก็แปลกคน เชื่อฟังอินเยวี่ยหรงสุดๆ ต่อให้รู้ว่ายาพิษจะทำให้เจ็บปวดเจียนตาย ให้เขาดื่มอีกเป็นครั้งที่สอง ครั้งที่สาม ครั้งที่สี่ เขาก็ยังคงดื่มเข้าไปอย่างว่าง่าย
เพียงเพราะเธอคือแม่ของตัวเอง
อินเหิงที่อยู่ด้านข้างมองท่าทางตึงเครียดของสองแม่ลูกด้วยสีหน้าเรียบเฉย “พี่ใหญ่ คุณแม่หวังดีกับพี่นะครับ…”
ไม่รอให้อินเหิงได้อ้าปากพูดต่อ สายตาเยียบเย็นเข้าไปถึงในกระดูกก็พุ่งเข้ามาหาทันที ทำให้เขาราวกับถูกบีบคอไว้ พูดต่อไม่ออกเลยสักคำ
ซือเยี่ยหานถอนสายตากลับมาจากอินเหิง “คุณมีผู้สืบทอดแล้ว จะให้ผมกลับมาอีกทำไม”
อินเยวี่ยหรงแย้มยิ้มอย่างอ่อนโยน “แน่นอนว่ามันต่างกัน ลูกคือผลงานที่สมบูรณ์แบบที่สุดของแม่”
พอได้ยินคำพูดนี้ แววตาของอินเหิงที่ยืนอยู่ด้านข้างก็พลันวูบไหวอย่างยากจะสังเกตเห็นได้
มุมปากของซือเยี่ยหานหยักขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยันเย็นชา “งั้นเหรอ ชมเกินไปแล้ว”
“ลูกเก้า ลูกชายคนดีของแม่ ประสบการณ์ด้านความรักของลูกยังน้อยเกินไป ไร้เดียงสาต่อเรื่องระหว่างชายหญิงเหลือเกิน เลยถูกผู้หญิงคนนั้นหลอกเอา ลูกเพิ่งเคยเจอผู้หญิงแค่ไม่กี่คน จะต้องเป็นเธอเท่านั้นรึไง” อินเยวี่ยหรงแค่นเสียงอย่างเย็นชา “เฮอะ เนี่ยอู๋โยวคนนั้น ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะใช้เด็กมาผูกมัดลูกไว้แบบไม่ลังเลเลย ลูกตกหลุมพรางโง่ๆ แบบนี้ได้ยังไง”
คงคิดจะใช้ไม้อ่อนเข้าตะล่อม อินเยวี่ยหรงจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอีกครั้ง “ลูกเก้า รองฉินกับแม่มีสายสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยม ตั้งแต่จะเกี่ยวดองกับบ้านเรา ฉินซีย่วนลูกสาวของรองฉินนั้นวรยุทธ์โดดเด่นเป็นเลิศ แถมยังเป็นโฉมงามอันดับหนึ่งของเมืองเทียนสุ่ย ฐานะชาติตระกูลอยู่ในระดับสูงของสภาตุลาการ ตรงไหนบ้างล่ะที่ไม่เหนือกว่าแม่เด็กบ้านป่าจากเขตชายขอบเล็กๆ นั่น”
—————————————————————————————
บทที่ 2266 เธอดีที่สุด
“ขอแค่ลูกแต่งกับคุณหนูฉิน จะเป็นก้าวเดียวถึงเมฆา เดินขึ้นสู่จุดสูงสุดของรัฐอิสระ ในอนาคต ลูกที่ถือกำเนิดจากคุณหนูฉินจะเป็นทายาทที่มีพันธุกรรมสมบูรณ์แบบที่สุด! มีแค่เด็กที่เกิดจากลูกกับคุณหนูฉิน ถึงจะมีคุณสมบัติได้ครอบครองดีเอ็นเอของลูก!
ลูกเก้า ทำไมลูกไม่เข้าใจความหวังดีของแม่บ้าง ความรักเป็นสิ่งที่ยุ่งยากและไร้ประโยชน์ที่สุด มีแค่อำนาจเท่านั้นที่ลูกสมควรที่จะไขว่คว้า!”
พอเอ่ยว่าถึงช่วงหลัง ดวงตาของอินเยวี่ยหรงได้แฝงความกระตือรือร้นจนแทบเข้าขั้นบ้าคลั่งเอาไว้ ทำให้คนสั่นสะท้านได้แม้จะไม่หนาว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี