บทที่ 2281 นึกถึงใครคนหนึ่ง
อีกอย่าง อี้หลิงจวินดูจะใส่ใจคนรู้จักคนนี้ของเธอเกินไปหน่อยแล้วรึเปล่า
ขณะที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังคาดเดาอยู่ อี้หลิงจวินก็มีสีหน้าปกติแล้ว ราวกับเมื่อครู่นี้เธอแค่หลอนไปเอง
“ได้ยินคุณหนูเนี่ยบอกว่ามีคนที่หน้าตาเหมือนฉันขนาดนี้ ทำให้อยากรู้อยู่บ้าง ก็เลยถามเยอะไปหน่อยน่ะ คุณหนูเนี่ยไม่ถือสาหรอกใช่ไหม”
“ไม่ถือสาค่ะไม่ถือสาเลย อันที่จริงโลกกว้างใหญ่ขนาดนี้ จะมีคนที่หน้าตาคล้ายกันมากอยู่บ้างก็ไม่ใช่เรื่องแปลก” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
“เพียงแต่…ฟังจากที่คุณหนูเนี่ยบรรยายถึงก่อนหน้านี้ ฉันกลับนึกถึงใครคนหนึ่งขึ้นมา” อี้หลิงจวินกล่าว
เยี่ยหวันหวั่นสงสัย “ใครกันคะ”
“เฮ่อเหลียนเจวี๋ย ไม่รู้ว่าคุณหนูเนี่ยเคยได้ยินชื่อนี้บ้างไหม” อี้หลิงจวินเอ่ยขึ้นมา
“เอ่อ…” เยี่ยหวันหวั่นผงะไปแวบหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าอี้หลิงจวินจะเดาได้ แต่ตัวเองก็บอกไปชัดเจนมากจริงๆ
ดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นจึงเกาหัว ไม่ปิดบังแล้วเช่นกัน “ที่ฉันพูดถึง…ก็คือคนคนนี้แหละค่ะ…”
อี้หลิงจวินส่ายหน้า หัวเราะเบาๆ แล้วกล่าวไปว่า “คิดว่าคุณหนูเนี่ยน่าจะทราบดี ในรัฐอิสระชื่อเสียงของเฮ่อเหลียนเจวี๋ยนั้นเลวร้ายมาก มีภาษิตว่าใกล้ชาดเปื้อนแดงใกล้หมึกเปื้อนดำ หวังว่าคุณหนูเนี่ยจะอยู่ให้ห่างจากคนแบบนี้ ไม่เข้าไปคลุกคลีใกล้ชิด”
ลือกันว่าเฮ่อเหลียนเจวี๋ยเคยต่อสู้กับอี้หลิงจวิน ประกอบกับวิถียุทธ์ที่ทั้งสองคนนับถือนั้นแตกต่างกัน ผู้กล้าพบคนพาล ย่อมเป็นได้เพียงศัตรู
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินแล้วแววตาก็วูบไหวนิดๆ จากนั้นก็โบกมือรัวๆ “ไม่ใกล้ค่ะไม่ใกล้ เมื่อกี้พูดไปแล้วไงคะ ฉันกับเฮ่อเหลียนเจวี๋ยไม่คุ้นเคยกัน เอ๋…ดูความทรงจำของฉันสิ…เฒ่าประหลาดคนนั้นชื่อเฮ่อเหลียนอะไรกันนะ…จู่ๆ ฉันก็จำไม่ได้แล้ว!”
อี้หลิงจวินจ้องเยี่ยหวันหวั่น มุมปากกระตุกนิดๆ “งั้นเหรอ แต่จากที่ผู้เฒ่าอย่างฉันได้ยินมา คุณหนูเนี่ยกับเฮ่อเหลียนเจวี๋ยมีสายสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด ขึ้นชื่อว่าเป็นศิษย์อาจารย์กัน”
พออี้หลิงจวินพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที จึงรีบตอบว่า “ข่าวลือค่ะ!”
เวรเอ้ย! เรื่องที่เฮ่อเหลียนเจวี๋ยอยากรับเธอเป็นศิษย์มีน้อยคนที่จะรู้ แต่อี้หลิงจวินรู้ได้ยังไง
แต่ว่าคนอื่นเขามีหูตาอยู่ทั่ว จะรู้เรื่องก็ไม่แปลก
“เป็นแบบนี้จริงๆ น่ะเหรอ” อี้หลิงจวินสีหน้าเรียบเฉย
“จริงยิ่งกว่าจริงเลยค่ะ!” เยี่ยหวันหวั่นยืนยันหนักแน่น “ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้นกับเฮ่อเหลียนเจวี๋ยแน่นอนค่ะ ไปตรวจสอบได้เลย!”
คำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่นก็นับว่าไม่ใช่คำโกหก ตอนนั้นเฮ่อเหลียนเจวี๋ยตั้งมั่นจะรับเธอเป็นศิษย์สายตรงให้ได้ แถมยังต้องการให้เธอไปตัดขาดกับอาจารย์คนอื่นๆ ให้หมดด้วย ไม่สามารถไปเรียนวรยุทธ์จากคนอื่นได้อีก แม้แต่คุณตาก็ไม่ได้
คิดดูเถอะเธอไม่สามารถยอมรับได้หรอกนะ!
อยู่ในรัฐอิสระเฮ่อเหลียนเจวี๋ยก็ไม่ต่างไปจากอาชญากรเลย แถมยังเป็นศัตรูตัวฉกาจของประธานสภาตุลาการอีก แบบนี้ถ้าถูกอี้หลิงจวินทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเฮ่อเหลียนเจวี๋ยเข้า แบบนั้นคงไม่ได้การแล้ว
“อืม งั้นก็ดีแล้ว” ผ่านไปพักหนึ่ง อี้หลิงจวินก็ยิ้มนิดๆ
“ใช่แล้ว…ประธานอี้คะ วันนี้ได้พบคุณพอดี ไหนๆ ฉันก็มาแล้ว มีเรื่องที่จะขอให้ประธานอี้ช่วยตัดสินให้ทีค่ะ” หลังจากเยี่ยหวันหวั่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยขึ้นมา
“ว่ามาสิ” อี้หลิงจวินจ้องเยี่ยหวันหวั่น
“ประธานอี้คะ เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ คิดว่าคุณเองก็น่าจะทราบ ทางเขตนั้นของพวกเรา เมื่อไม่นานมานี้สายหลักและสายรองเปิดศึกกัน และหลายปีมานี้ฉันได้ก่อตั้งกลุ่มอำนาจแห่งหนึ่งชื่อพันธมิตรอู๋เว่ย ช่วงที่สายหลักและสายรองเตรียมเปิดศึกกัน พันธมิตรอู๋เว่ยของพวกเราได้ลงนามในหนังสือร่วมศึกกับสายหลัก ตกลงว่าจะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี