บทที่ 2283 พวกเราไม่คุ้นเคยกัน
เยี่ยหวันหวั่นผงะไปแวบหนึ่ง “มีสิคะ หลักฐานก็อยู่ในมือคุณแล้วไงคะ กระดาษขาวหมึกดำ ยังมีรอยประทับนิ้วมือด้วย”
“โอ้” อี้หลิงจวินสำรวจสัญญาตามสัญชาตญาณ จากนั้นก็หัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ยว่า “แก่แล้ว เธอดูความทรงจำฉันสิ”
ระหว่างที่พูด อี้หลิงจวินได้ฉีกสัญญาออกเป็นชิ้นๆ ต่อหน้าเยี่ยหวันหวั่น จากนั้นก็โยนลงถังขยะที่อยู่ด้านข้าง
“เอ้า เธอดูสิ ตอนนี้ไม่มีหลักฐานแล้ว” อี้หลิงจวินมองเยี่ยหวันหวั่นที่ทึ่มทื่อเหมือนไก่ไม้แล้วเอ่ยขึ้น
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นได้สติกลับมา จึงมองไปที่อี้หลิงจวิน จากนั้นดวงตาก็แดงก่ำทันที
ย่ามันเถอะ นี่มันประธานสภาตุลาการบ้าอะไรกัน ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะฉีกสัญญาของเธอกับสายหลักทิ้ง!
นี่มันปกปิดกันแบบหน้าด้านๆ เป็นอาชญากรรม ไร้ยางอาย!
แม่งเอ้ย ที่เขาฉีกไปไม่ใช่กระดาษ แต่เป็นเงิน เงินของเธอ!
“นาย…ฉันจะสู้ตายกับนาย!”
เยี่ยหวันหวั่นเหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกคนแย่งเหยื่อไป ถลกแขนเสื้อขึ้นมา ทำท่าจะสู้ตายกับอี้หลิงจวิน
จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันจะได้ลงมือ ประตูก็ถูกคนเปิดเข้ามาจากด้านนอกเสียงดัง ‘แอ๊ด’
ผู้ที่มาใหม่เป็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย สวมชุดสีแดง รูปร่างอ้อนแอ้น ดวงตาเปี่ยมด้วยเสน่ห์บางอย่าง เส้นผมราวกับย้อมด้วยน้ำหมึกม้วนเป็นลอน ใบหน้าเจือรอยยิ้มทรงเสน่ห์ ราวกับภูตสาวที่ล่อลวงดูดวิญญาณผู้คน
“ศิษย์น้อง”
หลังจากหญิงสาวมองเห็นเยี่ยหวันหวั่น ก็ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด
“พี่เมดูซ่า?!”
เมื่อเห็นหญิงสาว เยี่ยหวันหวั่นก็แข็งทื่ออยู่ที่เดิม
เมดูซ่า ชาวเมืองเทียนสุ่ย หนึ่งในลูกศิษย์อัจฉริยะของเฮ่อเหลียนเจวี๋ย อาศัยอยู่ในเมืองเทียนสุ่ย มีภูมิหลังที่โดดเด่น
ปีนั้น เยี่ยหวันหวั่นและเมดูซ่าเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องที่รักใคร่กลมเกลียว ไม่ว่ายังไงเยี่ยหวันหวั่นก็ไม่เคยคิดเลยว่าจู่ๆ ตัวเองจะได้เจอกับเมดูซ่าในสถานที่แบบนี้
“พระเจ้า”
เมดูซ่าพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว แล้วกอดเยี่ยหวันหวั่นเอาไว้ “ศิษย์น้อง ศิษย์พี่คิดถึงเธอมากเลย!”
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันได้สติกลับมา เมดูซ่าก็คลายตัวเยี่ยหวันหวั่นออก หันไปมองอี้หลิงจวิน “อาจารย์ คุณหาศิษย์น้องเจอแล้ว ทำไมถึงไม่บอกฉันสักคำล่ะคะ!”
“อะ…อาจารย์”
พอสิ้นเสียงของเมดูซ่า เยี่ยหวันหวั่นก็ตะลึงงันอยู่ที่เดิม มองอี้หลิงจวินด้วยความประหลาดใจ
เวรเอ้ย…
อี้หลิงจวิน ประธานสภาตุลาการ ก็คือเฮ่อเหลียนเจวี๋ยงั้นเหรอ!?
ณ ตอนนี้ เวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นอยากเอาหัวกระแทกให้ตายใจแทบขาดแล้ว สถานการณ์แบบนี้ น่ากระอักกระอวนเกินไปแล้ว…
เธอน่าจะรู้แต่แรกแล้ว อี้หลิงจวินกับชายผมเงินที่ปรากฏตัวขึ้นในจีนหน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะ แต่ต้องบอกเลยว่า บุคลิกของอี้หลิงจวิน กลบภาพลักษณ์เอาไว้อย่างสิ้นเชิง พอได้พูดคุยกันแล้ว ไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าอี้หลิงจวินก็คือเฒ่าประหลาดเฮ่อเหลียนเจวี๋ย!
“เฮอะ รับไม่ไหวหรอก เธอไม่คุ้นเคยกับพวกเรา” เฮ่อเหลียนเจวี๋ยหัวเราะเสียงเย็น จากนั้นก็ส่ายหน้าแล้วเอ่ยออกมา
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกแล้ว
“อาจารย์ เกิดอะไรขึ้นคะ” เมดูซ่ามีสีหน้าแปลกใจ เพราะไม่เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น
เยี่ยหวันหวั่นสาวเท้าเข้าประชิดตัวอี้หลิงจวิน ใบหน้าเจือรอยยิ้มกระอักกระอวน “จริงๆ เลย…ดูคุณเถอะทำไมคุณถึงไม่บอกกันแต่แรก แสดงเก่งเกินไปแล้ว แนบเนียนไร้ช่องโหว่ ฉันเลยนึกว่าเป็นคนละคนกันจริงๆ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี