แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 229

แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี – บทที่ 229 คนนอก / บทที่ 230 เลี้ยงคนว่างงาน
บทที่ 229 คนนอก / บทที่ 230 เลี้ยงคนว่างงาน
โดย
Ink Stone_Romance
บทที่ 229 คนนอก

แม่กำลังซักผ้าให้คนทั้งบ้านของน้าชายงั้นเหรอ?

เยี่ยหวันหวั่นกำลังย่นคิ้วขมวด เวลานี้ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น

เห็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดหรู เดินออกมาจากในบ้านร้อนลนดั่งคลื่นใหญ่ซัดซาด ในมือถือกระโปรงสีกุหลาบแดงชิ้นหนึ่ง เดินมาหาแม่ด้วยสีหน้าไม่พอใจ พลางเอ่ย “พี่คะ ทำไมทำชุดฉันกลายเป็นแบบนี้ไปได้?”

คุณแม่หันไปมองผู้หญิงทีหน่ึ่ง แล้วมองดูกระโปรงในมือของเขา หน้าตกใจ “นี่…ไหมหลุดได้อย่างไร?”

“พี่ใช้เครื่องซักผ้าซักใช่ไหม?” ฟางซิ่วหมิ่นน้าหญิงถามขึ้นด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

“ตอนนั้นฉันถามเธอแล้ว เธอก็บอกว่าใช้เครื่องซักได้ ฉันก็เลยใส่ลงเครื่องปั่นไป…”

ฟางซิ่วหมิ่นพลันอุทานด้วยความตกใจ “ใช้เครื่องซักได้อย่างไร นี่เป็นไหมแท้นะ! ตอนนั้นฉันคงกำลังสอนการบ้านให้หานหานอยู่ เลยไม่ทันตั้งใจฟังเผลอปากตอบรับคำไป แต่ว่าคุณพี่ไม่ว่าจะอย่างไรพี่ก็เคยใส่เสื้อผ้าดีๆ มาก่อน ทำไมยังแยกผ้าไม่ออกอีกล่ะ?”

เหลียงหวั่นจวินมีสีหน้าอับอายอยู่บ้าง “ขอโทษที ช่วงนี้เร่งทำงานฝีมือส่งลูกค้าจนดึก เวลามองอะไรก็จะเบลอๆ ไปบ้าง…เธอบอกฉันมาว่าราคาเท่าไร ฉันจะชดใช้ให้แล้วกันนะ!”

ฟางซิ่วหมิ่นมองชุดในมือด้วยความสงสาร ได้ยินแบบนี้ก็พูดเสียดสีขึ้น “หมื่นกว่าหยวนเลยนะ พี่จะเอาอะไรมาใช้คืน? พี่ทำของเล่นราคาถูกพวกนั้น เป็นร้อยอันก็ยังไม่พอซื้อเสื้อผ้าชุดนี้เลย!”

“ตอนนี้ในมือฉันกับเส่าถิงไม่มีเงินมากขนาดนั้น รอมู่ฝานกลับมา…”

ฟางซิ่วหมิ่นหน้าตาหงุดหงิดเป็นที่สุด นัยน์ตาเผยแววตาดูถูก โบกมือปฏิเสธอย่างเสียไม่ได้ กล่าวด้วยท่าทางใจกว้างไม่ติดใจเอาความ “ช่างเถอะ เงินเดือนน้อยนิดของเขา ลำพังทุกเดือนใช้คนเดียวก็ยังจะไม่พอเลยล่ะมั้ง? พี่ไม่ต้องชดใช้ค่าเสื้อผ้าชุดนี้แล้ว เดี๋ยวเจียหาวกลับมาจะหาว่าฉันทำให้พี่ต้องลำบากอีก!”

เวลานี้เอง หญิงสาวรูปร่างงดงาม สวมกระโปรงกุลสตรีเดินออกมาจากในบ้าน กวาดสายตาหยิ่งยโสไปทางเหลียงหวั่นจวิน “คุณป้า ต่อไปเสื้อผ้าทั้งหมดให้ใช้มือซักเถอะค่ะ จะได้ไม่ทำให้เสื้อผ้าเสียหายอีก แล้วก็เครื่องซักผ้ามันเสียงดังด้วย หนวกหูจะตาย หนูไม่ต้องทบทวนบทเรียนกันพอดี”

ฟางซิ่วหมิ่นเห็นลูกสาวสุดที่รัก ก็รีบเดินไปด้วยความตื่นเต้น “ลูกรัก ลูกออกมาทำอะไร ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือตั้งใจทบทวนหนังสือนะ!”

ฟางซิ่วหมิ่นพูดจบ ก็มองคุณแม่อย่างรู้สึกเสียใจ เอ่ยพลางเผยสีหน้ารู้สึกผิด “คุณพี่ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ หานหานใกล้จะสอบเอนทรานซ์แล้ว เสียงรบกวนนิดหน่อยก็จะให้ได้ยินไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะเสียสมาธิ ต้องรบกวนให้พี่ซักมือไปก่อนนะ

เดิมทีหากที่บ้านยังมีแม่บ้านอยู่ คงไม่ต้องรบกวนให้พี่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่ด้วยความที่ตอนนี้คนในบ้านเยอะขึ้น ค่าใช้จ่ายเยอะเกินไปแล้ว ฉันจึงต้องให้แม่บ้านออกไปก่อน ส่วนฉันก็ต้องคอยดูแลเรื่องการเรียนของหานหาน เจียดเวลาไม่ได้จริงๆ ต้องลำบากพี่แล้ว พี่คงไม่ถือสาใช่ไหม?”

เหลียงหวั่นจวินเม้มริมฝีปาก “ไม่เป็นไร ฉันซักได้…”

เดิมทีเธอก็ไม่ได้อยากอยู่ฟรีกินฟรี เรื่องซักผ้าทำกับข้าวไม่เหนือบ่ากว่าแรงพวกนี้ ก็เป็นเรื่องที่เธอยินดีจะช่วยทำอยู่แล้ว

เหลียงซือหานที่ยืนอยู่ด้านข้างย่นคิ้วอย่างไม่พอใจ “แม่ ทำไมต้องไปเกรงใจเขาขนาดนี้ด้วย พวกเขากินข้าวบ้านเรา อยู่บ้านเรา ใช้ของบ้านเรา ก็แค่ให้เขาซักผ้าไม่กี่ตัวจะเป็นอะไรไป? เกลียดที่มีคนนอกมาอยู่ในบ้าน น่ารำคาญชะมัด!”

ฟางซิ่วหมิ่นรีบกล่าวปลอบ “ลูกรักเด็กดี แม่จะให้ป้าเขาอยู่ห่างๆ ลูก ไม่มีอะไรจะไม่ออกมารบกวนลูก ลูกไปตั้งใจเตรียมตัวเถอะ อย่าให้เสียสมาธิ อย่าทำตัวเหมือนพี่สาวลูกพี่ลูกน้องของลูกก็พอ!”

เหลียงซือหานทำหน้าเหยียดขึ้นทันที “แม่ กำลังล้อเล่นใช่ไหม? เอาเยี่ยหวันหวั่นมาเทียบกับหนูได้อย่างไร!”

…………………………………

บทที่ 230 เลี้ยงคนว่างงาน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี