แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2291
สรุปบท บทที่ 2291 ซือเยี่ยหานจะสูญเสียความโปรดปรานแล้ว / บทที่ 2292 น่าจะอยากลักพาตัวไปค้ามนุษย์: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปตอน บทที่ 2291 ซือเยี่ยหานจะสูญเสียความโปรดปรานแล้ว / บทที่ 2292 น่าจะอยากลักพาตัวไปค้ามนุษย์ – จากเรื่อง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
ตอน บทที่ 2291 ซือเยี่ยหานจะสูญเสียความโปรดปรานแล้ว / บทที่ 2292 น่าจะอยากลักพาตัวไปค้ามนุษย์ ของนิยายจีนปัจจุบันเรื่องดัง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 2291 ซือเยี่ยหานจะสูญเสียความโปรดปรานแล้ว
ณ ร้านอาหารฝรั่งเศสแห่งหนึ่งในเมืองเทียนสุ่ย
อินเหิงมาก่อนเวลานัดห้านาที ไม่เร็วไม่ช้าจนเกินไป
เวลานี้ เขาสวมชุดงามสง่านั่งอยู่ในตำแหน่งริมหน้าต่าง มีมาดของคุณชายผู้สูงศักดิ์
ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดฉินซีย่วนก็มาถึงโดยที่เลทไปมาก
เพียงแต่อินเหิงกลับไม่มีท่าทางหงุดหงิดเลยสักนิด เมื่อเห็นฉินซีย่วนมาถึง ดวงตาก็พลันส่องประกายขึ้นมา รีบลุกขึ้นแล้วเลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามให้เธอ จากนั้นก็ยื่นดอกกุหลาบสดใหม่ช่อหนึ่งให้เธอ
ฉินซีย่วนรับดอกไม้ จากนั้นก็มองแวบหนึ่งแล้ววางไว้ด้านข้าง “ขอบคุณค่ะ”
อินเหิงลองถามหยั่งเชิงดู “ทำไมคุณหนูฉินถึงดูเหมือนอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยล่ะครับ”
ฉินซีย่วนยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะหยัน “ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่บังเอิญเจอหมาที่ไม่เชื่อฟังตัวหนึ่งน่ะค่ะ”
ดวงตาของอินเหิงกลอกกลิ้งนิดๆ ประกายความยินดีวาบผ่านนัยน์ตา ดูเหมือนว่าซือเยี่ยหานจะสูญเสียความโปรดปรานแล้วสินะ
ตอนแรกเขาใช้ทุกวิถีทางแล้ว ฉินซีย่วนก็ไม่สนใจเลย กลับเอาแต่ไล่ตามก้นของซือเยี่ยหานอยู่แบบนั้น
เพียงแต่อีกฝ่ายเป็นถึงฉินซีย่วน ลูกสาวรองประธานสภา เขาไม่กล้าใช้กลวิธีพิเศษ ไม่อย่างนั้นหากล่วงเกินตระกูลฉินเข้า เขาคงถึงจุดจบแน่
ในขณะที่ไม่อาจทำอะไรได้ นึกไม่ถึงเลยว่าฉินซีย่วนจะเป็นฝ่ายส่งคนมาติดต่อเขา
อินเหิงยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่ง “หมาตัวนั้นไม่ใช่แค่ไม่เชื่อฟังนะครับ ดูเหมือนจะเป็นหมาที่ตาบอดด้วย มาทำให้โฉมงามอย่างคุณหนูฉินโกรธเอาซะได้”
ฉินซีย่วนเงยหน้ามองเขาแวบหนึ่ง เพราะคำหวานของอีกฝ่ายทำให้อารมณ์ดีขึ้นมาเล็กน้อย
ชัดเจนมาก ท่าทางประจบเอาใจของอินเหิงเพียงพอที่จะเติมเต็มจิตใจอันฟุ้งเฟ้อของเธอที่ถูกทำร้ายมาจากซือเยี่ยหานได้
นี่สิถึงจะเป็นท่าทางที่ผู้ชายสมควรปฏิบัติต่อเธอ…
“ได้ยินว่าคุณน้าอินมีความคิดจะยกตระกูลอินให้คุณงั้นเหรอคะ” ฉินซีย่วนถามอย่างไม่ยี่หระ
อินเหิงยิ้มเขินแล้วเอ่ยตอบว่า “คุณแม่วางแผนไว้แบบนี้จริงๆ ครับ แต่ว่า…”
ฉินซีย่วนอยากรู้ “แต่ว่าอะไรคะ”
อินเหิงเอ่ยด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างหม่นหมอง “แต่ว่าตอนนี้ซือเยี่ยหานกลับมาจากเมืองอวิ๋นแล้ว ถึงยังไงเขาก็เป็นลูกชายแท้ๆ ของคุณแม่ ไม่ว่าผมจะทำดีสักแค่ไหน คนที่คุณแม่พอใจที่สุดก็ยังคงเป็นเขาเสมอ…”
ฉินซีย่วนแค่นเสียงเบาๆ “แบบนั้นแล้วยังไงคะ จะเป็นลูกแท้ๆ ไหม ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นหรอก!”
ดวงตาของอินเหิงส่องประกายนิดๆ “ความหมายของคุณหนูฉินคือ…”
ฉินซีย่วนเอ่ยอย่างไม่อนาทรร้อนใจ “งานเลี้ยงในวันมะรืนนี้ คุณไปร่วมงานกับฉันแล้วกัน”
อินเหิงฟังแล้วตะลึงไปแวบหนึ่ง “คุณหนูฉินพูดถึง…งานเลี้ยงเปิดการประชุมสมัชชา…”
ทุกปีก่อนที่จะเปิดการประชุมสมัชชาและหลังจากจบการประชุมสมัชชาแล้ว จะมีการจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำ ผู้ที่เข้าร่วมคือตุลาการและสมาชิกระดับสูงทั้งหมดของสภาตุลาการทั้งหมด
ไม่น่าเชื่อเลยว่าฉินซีย่วนจะต้องการให้เขาเป็นคู่ควงในงานเลี้ยงครั้งนี้ เป็นการให้เกียรติและให้ความสำคัญอย่างยิ่ง
ฉินซีย่วนเลิกคิ้ว “ทำไมเหรอคะ ไม่ยินดีงั้นเหรอ”
อินเหิงสะกดกลั้นความยินดีอย่างบ้าคลั่งในหัวใจ เอ่ยด้วยสีหน้าสุภาพและอ่อนโยน “จะเป็นไปได้ยังไงครับ ได้รับคำเชิญจากคุณหนูฉิน เป็นวาสนาของผมแล้ว”
ฉินซีย่วนจึงรู้สึกพอใจ ชูแก้วขึ้นแล้วเอ่ยว่า “ฮ่า คุณชายอินเป็นคนฉลาดจริงๆ หมดแก้ว!”
อินเหิงตอบรับด้วยความยินดี “เชียร์ส!”
….
หลังจบมื้อค่ำ อินเหิงก็ขับรถไปส่งฉินซีย่วนที่ตระกูลฉินด้วยตัวเอง จากนั้นถึงได้ขับกลับไปที่บ้านตระกูลอิน
หลังจากถึงบ้านแล้ว อินเหิงก็ไปหาอินเยวี่ยหรงทันที
“คุณแม่ครับ!”
อินเยวี่ยหรงเงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ดึกขนาดนี้แล้ว มีเรื่องอะไร”
ตอนแรกแม่บ้านยังอยากพูดอะไรต่อ แต่พอได้ยินประโยคนี้ จึงไม่กล้าพูดมากแล้ว ได้แต่ตอบรับว่า “ค่ะ ดิฉันจะส่งไปเดี๋ยวนี้!”
….
เวลานี้ ณ คฤหาสน์แห่งหนึ่งในเมืองเทียนสุ่ย
เฮ่อเหลียนเจวี๋ยกำลังร้องไห้โวยวายอยู่
“เฮ้อ เสียใจ เสียใจจัง ต่อให้เป็นประธานสภาลูกสาวก็ยังไม่อยากเจอหน้าฉัน แล้วตำแหน่งประธานสภาของฉันจะมีความหมายอะไรล่ะ ไม่สู้ลาออกแล้วกลับบ้านนอกดีกว่า!”
“ฮือๆๆๆ เสี่ยวอู๋โยว ฉันจะบอกเธอไว้นะ อินเยวี่ยหรงผู้หญิงคนนั้นน่ะโรคจิต หล่อนไม่มีทางปล่อยให้สาวน้อยอย่างเธอไปทำลายผลงานที่สุดแสนจะสมบูรณ์แบบของหล่อนหรอก ถ้าเธอไม่มาเป็นลูกสาวฉัน จะต้องเสียใจทีหลังแน่นอน!”
“เสี่ยวอู๋โยว...”
เพื่อเลี่ยงไม่ให้ถูกเฮ่อเหลียนเจวี๋ยพร่ำเพ้อจนตาย เยี่ยหวันหวั่นจึงรีบเผ่นออกจากคฤหาสน์ไป
พอเป่ยโต่วเห็นเยี่ยหวันหวั่นก็ปรี่เข้าไปหาทันที “พี่เฟิง คนของสภาตุลาการนั่นพาพี่ไปเพราะอะไรกันแน่”
เยี่ยหวันหวั่นตอบไปเรื่อย “น่าจะอยากลักพาตัวไปค้ามนุษย์..”
ตัวเองไม่มีลูกสาวเลยจะลักพาตัวเธอไปเป็นลูกสาว…
เป่ยโต่ว “หา”
ฟู่หมิงซี “อะไรนะ”
เยี่ยหวันหวั่นกระแอมไอเบาๆ “ล้อเล่นน่ะ ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ตามตัวฉันไปอธิบายเรื่องปรับแก้ร่างกฎหมายน่ะ”
ขณะที่คุยกันอยู่ ผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสสามก็กลับมาจากการไปสืบข่าวแล้ว
“ผู้นำ! ผู้นำครับ! พวกเรากลับมาแล้ว”
“สืบข่าวมาเป็นยังไงบ้าง” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถามทันที
————————————————————————————-
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี