บทที่ 2309 อดทนไว้ จะโป๊ะแตกไม่ได้!
“ตุลาการซือ!”
ขณะที่ซือเยี่ยหานกำลังใช้ความคิด อี้หลิงจวินก็ร้องเรียก
ซือเยี่ยหานผงกหัวนิด เดินเข้าไปหาอี้หลิงจวิน อดไม่ได้ที่จะมองหญิงสาวข้างกายอี้หลิงจวินแวบหนึ่ง
“ประธานสภา” ซือเยี่ยหานเรียก
“ตุลาการซือ ความเห็นก่อนหน้านี้ของคุณ ผมทบทวนดูแล้ว คนหนุ่ม อันที่จริงก็สมควรมีความกล้าสักหน่อย หัวคิดก้าวหน้าก็ไม่ใช่เรื่องแย่” อี้หลิงจวินเอ่ยยิ้มๆ
“ขอบคุณประธานสภาที่สนับสนุนครับ” ซือเยี่ยหานกล่าว
“ใช่แล้ว รู้จักกันไว้สิ นี่คืออี้อวิ๋นโม่ลูกสาวฉัน” อี้หลิงจวินชี้ไปยังเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ข้างกาย
เวลานี้ อินเหิงที่อยู่ไม่ไกลเห็นฉากนี้เข้า คิ้วก็ขมวดแน่น ดวงตามืดครึ้ม ประธานอี้คนนี้ ทำไมถึงแนะนำลูกสาวตัวเองให้ซือเยี่ยหานรู้จักกัน?!
ไม่ง่ายเลยกว่าตัวเองจะได้ความชมชอบจากฉินซีย่วน ถ้าซือเยี่ยหานได้อี้อวิ๋นโม่ไป แบบนั้นทุกอย่างก็พังแล้ว
“คุณหนูอี้” ซือเยี่ยหานมองเยี่ยหวันหวั่น ใบหน้าเยือกเย็นที่ราวกับสวมหน้ากากเอาไว้มองไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ บุคลิกสันโดษตัดขาดเรื่องทางโลก
เยี่ยหวันหวั่นเพียงมองซือเยี่ยหานแวบหนึ่ง จากนั้นก็เบือนหน้าหนี ไม่ตอบรับอะไรเลย
แต่ในใจนั้น…
โอ้ย! หล่อมาก!!!
แต่งตัวหล่อขนาดนี้ ทำไมตอนนี้เธอไปถอดไม่ได้นะ!
ไม่ได้! อดทนไว้!
บทบาทของเธอจะโป๊ะไม่ได้!
เมื่อเห็นสถานการณ์ในตอนนี้ อินเหิงที่ก่อนหน้านี้ตึงเครียดอยู่บ้างก็พลันลอบยิ้มเยาะ ในดวงตาเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและดูแคลน อี้อวิ๋นโม่คนนั้น เย็นชาเข้ากระดูก ไม่เห็นใครในสายตา จะใส่ใจซือเยี่ยหานได้ยังไง
ต่อให้ซือเยี่ยหานทั้งมีความสามารถทั้งเลิศเลอแล้วยังไง น่าเสียดาย สายตาตื้นเขินเกินไป ทุกอย่างพังลงเพื่อผู้หญิงคนเดียว
ไม่งั้นถ้าซือเยี่ยหานจับฉินซีย่วนไว้จริงๆ เขาก็คงหมดหนทางจริงๆ
ส่วนอี้อวิ๋นโม่ ถึงแม้การปรากฏตัวขึ้นในคืนนี้จะทำให้คนแปลกใจมาก แต่เห็นได้ชัดว่าอี้อวิ๋นโม่ไม่มีความคิดจะสานสัมพันธ์กับใครหน้าไหนในที่นี้เลย ดังนั้นจึงไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อเรื่องทั้งหมด
สุดท้ายซือเยี่ยหานยังคงจะถูกเขาเหยียบไว้ใต้เท้าอยู่ดี!
อี้หลิงจวินมองเยี่ยหวันหวั่น และอดไม่ได้ที่จะยิ้มแวบหนึ่ง ท่าทางการแสดงนี้ ไม่ต้องเอ่ยถึงเลย เข้าถึงบทบาทจริงๆ ช่างสมกับที่เป็นลูกศิษย์และลูกสาวของเขา มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมได้แบบเขาเลย
เวลานี้ เสียงดนตรีอันรื่นหูก็แว่วดังขึ้น งานเลี้ยงในคืนนี้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว
“คุณหนูฉินซีย่วน ให้เกียรติเต้นรำกับผมได้ไหมครับ”
ไม่นาน ก็มีคนหนุ่มมากหน้าหลายตาของสภาตุลาการ ได้เข้ามาหาฉินซีย่วน อยากเชิญฉินซีย่วนไปเต้นรำด้วยกัน
ถึงแม้ฉินซีย่วนจะควงอินเหิงมา แต่คนส่วนใหญ่กลับยังไม่ถอดใจ
ทางอี้อวิ๋นโม่ หลังจากได้เผชิญหน้ากับอุปสรรคก่อนหน้านี้ ก็เห็นได้ชัดเจนมากว่าแทบทุกคนต่างก็ถอยทัพแล้ว ดังนั้นจึงถอยมารอโอกาสอีกครั้ง
“ไม่ได้หรอกค่ะ ฉันมีคู่เต้นรำแล้ว ขอบคุณ” ใบหน้าของฉินซีย่วนฉาบรอยยิ้ม ปฏิเสธอย่างมีมารยาทมาก
“คู่เต้นรำของคุณหนูฉินซีย่วน เป็นอินเหิงแน่อยู่แล้ว…”
ชั่วขณะนั้น คนในงานก็อดไม่ได้ที่จะมองไปทางฉินซีย่วนและอินเหิง
มุมปากของอินเหิงยกเชิดสูง ผยองอย่างยิ่ง ทั้งสองคนดึงดูดสายตาของผู้คนมากมาย
จากนั้นก็เห็นเพียงว่าอินเหิงยื่นมือออกไปอย่างเป็นสุภาพบุรุษ ยื่นไปหาฉินซีย่วน
ได้เห็นสายตาของฝูงชนกลับมาอยู่ที่ร่างตัวเองอีกครั้ง สีหน้าของฉินซีย่วนถึงได้ดีขึ้นมาบ้าง วางมือของตัวเองลงบนฝ่ามือของอินเหิงอย่างสง่างาม
ฉินซีย่วนได้รับการอบรมสั่งสอนมาเป็นอย่างดีมาตั้งแต่เด็ก สำหรับงานเข้าสังคมแบบนี้ก็เหมือนปล่อยปลาลงน้ำ ทักษะการเต้นวอลซ์ก็ยอดเยี่ยมมาก จับคู่กับอินเหิงแล้วนับว่าเข้าขากันดี ทั้งสองจึงได้รับเสียงปรบมือในทันใด
“หนุ่มหล่อสาวสวย คู่สวรรค์สร้างจริงๆ!”
—————————————————————————————
บทที่ 2310 เป็นฝ่ายรุกก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี