แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2311
บทที่ 2311 ประธานจอมเผด็จการตัวจริง หวันหวั่นออนไลน์แล้ว
ไม่ไกลออกไป ใบหน้าของอี้หลิงจวินมืดดำเหมือนก้นหม้อแล้ว “ทนไว้อีกสักหน่อยไม่ได้เลยรึไง”
ในสมองของเมดูซ่าปรากฏฉากวันนั้นที่เยี่ยหวันหวั่นพังโต๊ะขึ้นมา จากนั้นก็กระแอมไอเบาๆ แล้วเอ่ยว่า “จะยังไงก็ทนไว้ได้ตั้งหลายนาทีนะคะ ควบคุมการแสดงออกได้อยู่หมัด ยากมากเลยนะ…”
อี้หลิงจวินนึกในใจ นั่นไม่ง่ายเลยจริงๆ นั่นแหละ!
ท่ามกลางผู้คนที่อยู่ในงาน คนที่ตื่นตูมที่สุดหนีไม่พ้นอินเหิง ดังนั้นเขาจึงเต้นผิดอยู่หลายครั้ง เผลอเหยียบเท้าฉินซีย่วนเข้า
ฉินซีย่วนข่มกลั้นความเจ็บเอาไว้แล้วถลึงตาใส่อินเหิง อินเหิงถึงได้สติกลับมาจากอาการสติหลุด เพียงแต่เห็นได้ชัดว่าสติไม่อยู่กับการเต้นรำตั้งนานแล้ว
จะยังไงเขาก็คิดไม่ถึงว่าอี้อวิ๋นโม่จะไปชวนซือเยี่ยหานคุย…
ถึงขั้นที่…เป็นฝ่ายชวนซือเยี่ยหานเต้นรำก่อน!
สำหรับคำเชิญจากหญิงสาว ซือเยี่ยหานคล้ายจะตะลึงอยู่บ้าง เงียบไปชั่วขณะ แต่ก็ไม่ได้ตอบกลับ
เยี่ยหวันหวั่นเองก็ไม่รีบร้อน รอคอยอยู่แบบนั้นด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น
บนใบหน้าของคนทั้งสองต่างก็มองไม่เห็นอารมณ์หรือจุดบกพร่องใดๆ เลย ผู้คนรอบข้างที่เดิมทีคึกคักจอแจพลันตกอยู่ในความเงียบงันอย่างน่าประหลาด
ผ่านไปสักพัก ในที่สุดซือเยี่ยหานก็เปิดปากพูด “ขอโทษด้วยครับ คุณหนูอี้ วันนี้สุขภาพไม่อำนวย”
ทุกคนตกตะลึง!
ปะ…ปฏิเสธงั้นเหรอ
เขาบ้าไปแล้วใช่ไหม
“ตุลาการซือเขาเอาจริงใช่ไหม ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะปฏิเสธอี้อวิ๋นโม่!”
“ถ้าแม้แต่ลูกสาวประธานสภาก็ยังไม่แลอีก งั้นสายตาของเขาสูงขนาดไหนกันแน่”
“น่ากลัวว่าคนที่จะทำให้เขาต้องตาได้คงเป็นเทพธิดาแล้ว!”
หลังจากเห็นลูกชายปฏิเสธอี้อวิ๋นโม่ อินเยวี่ยหรงก็โกรธจนแทบกระอักเลือดแล้ว
ก่อนหน้านี้ตอนที่ลูกชายบอกตัวเองว่าไม่แยแสฉินซีย่วน เธอยังไม่คิดอะไรนัก รู้สึกว่าเขายังอายุน้อยไม่รู้ความ แต่กลับไม่คิดเลยว่า แม้แต่อี้อวิ๋นโม่ก็ยังไม่เข้าตา
ฝูงชนที่อยู่ด้านข้างพากันทอดถอนใจ
“อี้อวิ๋นโม่นิสัยแบบนี้ มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าหาเรื่องไม่ได้ ฉันว่าอีกเดี๋ยวน่ากลัวว่าซือเยี่ยหานคงมีเรื่องแล้ว!”
“รอดูเรื่องสนุกกันเถอะ!”
อย่าว่าแต่พวกเขาเลย ตอนนี้แม้แต่หลินเชวียและอวี๋เซ่าก็เหงื่อท่วมหัวแล้ว
ถึงแม้จะนึกสงสัยในตัวตนของผู้หญิงคนนี้อยู่บ้าง แต่ไม่ว่ายังไงตอนนี้ฐานะของเธอก็คือลูกสาวของอี้หลิงจวิน ไม่ใช่คนที่รับมือได้ง่ายๆ
อวี๋เซ่าไม่กล้ามองต่อไปแล้ว หลินเชวียก็ทุบอกกระทืบเท้าแล้ว “พี่เก้าเขา…ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะปฏิเสธต่อหน้าผู้คนแบบนี้ เขาฝืนไว้หน้าสักหน่อยไม่ได้รึไง ถึงยังไงซ้อเก้าก็ไม่เห็น ไม่รับรู้สักหน่อย!”
ขณะที่ทุกคนกำลังรอให้อี้อวิ๋นโม่แผลงฤทธิ์ออกมา สร้างความลำบากให้ซือเยี่ยหานอยู่นั้น อี้อวิ๋นโม่กลับคล้ายว่าจะไม่มีความโกรธเคืองต่อคำปฏิเสธของซือเยี่ยหานเลย แค่พยักหน้าสื่อว่าเข้าใจแล้ว จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า “ไม่ถือใช่ไหมถ้าฉันจะนั่งตรงนี้”
ซือเยี่ยหานตอบ “แน่นอน”
ต่อมาเยี่ยหวันหวั่นก็ยกมือขึ้น บริกรที่อยู่ด้านข้างรีบวิ่งเหยาะๆ เข้ามา และสอบถามอย่างระมัดระวัง “คุณหนูอี้ คุณหนูมีอะไรจะสั่งการเหรอครับ”
จบสิ้นแล้ว คุณหนูอี้จะแผลงฤทธิ์แล้ว!
เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองไวน์แดงที่อยู่ตรงหน้าซือเยี่ยหาน “เอาไวน์แก้วนี้ของตุลาการซือไปซะ”
บริกรมีสีหน้าไม่เข้าใจ “เอ่อ ความหมายของคุณหนูอี้คือ…”
เอาแก้วไวน์แดงของซือเยี่ยหานไป หมายความว่ายังไง
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยน้ำเสียงเผด็จการไม่รับฟังคำปฏิเสธ “เปลี่ยนเป็นน้ำแกงโสมบำรุงประสาท”
บริกรนิ่งไปแวบหนึ่ง…
ขณะที่บริกรมีสีหน้าตะลึงงัน เยี่ยหวันหวั่นก็มุ่นคิ้วนิดๆ แล้วเอ่ยเสริมอีกประโยค “แอร์เย็นเกินไปแล้ว ตุลาการซือไม่ค่อยสบาย ไปหยิบผ้าคลุมมาด้วย”
บริกรทึ่มทื่อไปแล้ว…
ซือเยี่ยหานนิ่งเงียบ…
ทุกคนที่อยู่ในงานต่างก็ไม่เข้าใจ…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี