แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2319
บทที่ 2319 เธอไม่มีเสน่ห์แล้วงั้นเหรอ
เยี่ยหวันหวั่นถูกอี้หลิงจวินสกัดจนพูดไม่ออกเลย พลันเกิดความรู้สึกซับซ้อนขึ้นมา!
ถ้ามองจากมุมของเนี่ยอู๋โยว ซือเยี่ยหานไม่มา เธอสมควรจะดีใจสิถึงจะถูก แต่ว่าถ้ามองในมุมของอี้อวิ๋นโม่ก็น่าโมโหอยู่บ้าง
โถ่เอ๊ย ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร เธอก็ต้องสานสัมพันธ์กับเขาให้ได้!
เยี่ยหวันหวั่นมองไปทางปากประตูเป็นระยะๆ ไม่เคยปรากฏเงาร่างของซือเยี่ยหานเลย แต่ผู้คนที่เข้ามาทักทายชวนคุย กลับหมุนเวียนเปลี่ยนกันมาระลอกแล้วระลอกเล่า
ในมุมหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกล
ตุลาการที่พาลูกชายเข้ามาหาด้วยความกระตือรือร้นในครั้งก่อน แต่ลงเอยด้วยการที่ลูกชายเผ่นหนีไปวันนี้ก็มาด้วยเช่นกัน
“ซวี่หยาง วันนี้ถ้าแกกล้าหนีไปกลางคันแบบครั้งที่แล้วอีก แกคอยดูเถอะว่าฉันจะจัดการแกยังไง!”
“พ่อ…หรือที่พ่อไปรับผมกลับมา ก็เพื่อจะให้ผมทำเรื่องแบบนี้ใช่ไหม ไปยั่วยวนผู้หญิงคนหนึ่ง” สองตาของหนุ่มน้อยแดงก่ำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
ตุลาการร้องเฮอะทีหนึ่ง “ไม่งั้นแกคิดว่ายังไงล่ะ ด้วยคุณสมบัติทางวรยุทธ์ของแก เท่ากับตัวไร้ค่าตัวหนึ่งเท่านั้น! นอกจากหน้าตาที่พอดูได้ แกยังมีประโยชน์อะไรกับตระกูลซวี่ของพวกเราอีก”
“พ่อ…” ใบหน้าของหนุ่มน้อยเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“ถ้าครั้งนี้แกกล้าพยศอีก แกก็ไสหัวออกไปตระกูลซวี่ของฉันซะ ไม่ต้องเป็นคนในตระกูลซวี่ของฉันอีก!” ตุลาการพูดพลางยื่นคีย์การ์ดห้องพักใบหนึ่งให้เขา “เรื่องทุกอย่างฉันจัดการไว้แล้ว ตอนนี้แกไสหัวเข้าไปอยู่ในห้องนี้ให้ฉันเดี๋ยวนี้ซะ ขอแค่แกทำให้คุณหนูอี้พอใจได้ เรื่องการรับแม่แกกลับมารัฐอิสระ ฉันจะทบทวนดูก็ได้!”
หนุ่มน้อยกำคีย์การ์ดใบนั้นไว้แน่น แววตาค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นจำนนคล้อยตาม
….
ตอนนี้ความสนใจของเยี่ยหวันหวั่นอยู่ที่ประตูทั้งหมด ไม่รับรู้เรื่องราวเหล่านี้ที่เกิดขึ้นในมุมมืดเลย
ปาร์ตี้ดำเนินไปเกินครึ่งทางแล้ว คนที่ควรมาก็ยังไม่มา
ความอดทนของเยี่ยหวันหวั่นหมดลง เตรียมจะออกจากงานไปแล้ว ถึงยังไงตอนนี้เธอก็ขายภาพลักษณ์คนจองหองเย็นชาอยู่
แต่ผลคือขณะที่เตรียมจะเผ่นหนี ก็มองเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นบริเวณประตู ตามหลังมาด้วยหลินเชวียและอวี๋เซ่า
เนื่องจากงานเลี้ยงในวันนี้ค่อนข้างสบายๆ ไม่ได้เป็นทางการขนาดนั้น ซือเยี่ยหานจึงแต่งกายสบายๆ สวมชุดลำลองตัวหลวม ทับด้วยเสื้อโค้ทตัวนอก ใบหน้าซีดขาวนิดๆ ทำให้ความดุดันลดลงไปหลายส่วน แถมยังเพิ่มความไร้พิษภัยขึ้นมาหลายส่วนด้วย ยิ่งทำให้คนละสายตาไปไม่ได้
เวรเอ้ย! ในที่สุดก็มาสักที!
เยี่ยหวันหวั่นรอเก้อมาค่อนคืนแล้ว หดหู่มาก
“ตุลาการซือ ยินดีต้อนรับ!” อี้หลิงจวินยิ้มน้อยๆ ถือแก้วไวน์เดินเข้าไปทักทาย จากนั้นก็เอ่ยถามอย่างใส่ใจ “อันที่จริงถ้าสุขภาพไม่ดีไม่ต้องมาก็ได้นะ”
พอมาลูกสาวก็ไม่มีเวลามาสนใจพ่ออย่างเขาแล้ว
ซือเยี่ยหานตอบด้วยความมีมารยาท “แค่ป่วยเล็กน้อยเท่านั้น ประธานสภาเชิญทั้งที จะไม่มาได้ยังไงครับ อีกอย่างเกี่ยวกับเรื่องร่างกฎหมายในครั้งก่อน อยากจะหารือรายละเอียดกับท่านเล็กน้อยด้วยครับ”
เยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ด้านข้างไม่ไกล พอได้ยินประโยคนี้ก็หน้าครึ้มลงแล้ว
เขากล้ามาโดยไม่สนใจอาการเจ็บป่วย ก็เพื่ออี้หลิงจวินงั้นเหรอ
อี้หลิงจวินมองเยี่ยหวันหวั่นแวบหนึ่ง สายตานั้นยินดีในเรื่องซวยของคนอื่นมาก รีบต้อนรับซือเยี่ยหานอย่างกระตือรือร้น “ดีๆๆ พวกเรามาคุยกันทางนี้เถอะ!”
ว่าแล้วก็พาซือเยี่ยหานเดินไปเลย
เยี่ยหวันหวั่นที่ถูกเมินอย่างสมบูรณ์ก็ได้แต่ยืนนิ่งงัน…
เมดูซ่าเดินเข้ามา แล้วเอ่ยขึ้นข้างหูเยี่ยหวันหวั่นว่า “ศิษย์น้อง ดูเหมือนซือเยี่ยหานจะไม่มีทีท่าว่าสนใจเธอเลยจริงๆ นะ!”
เยี่ยหวันหวั่นเงียบงัน
หรือว่าเธอจะไม่มีเสน่ห์แล้วจริงๆ
ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะทำให้เขาหวั่นไหวไม่ได้…
—————————————————————————————
บทที่ 2320 บังคับฝืนใจตรงๆ
การมาของซือเยี่ยหานทำให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นในงานไม่น้อยเลย
ถึงยังไงก็มีคนในสภาตุลาการมาร่วมงานไม่น้อย เรื่องในคืนเมื่อวานก็ถูกแพร่ออกไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี