แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2321
สรุปบท บทที่ 2321 สีหน้าที่ว่างเปล่า / บทที่ 2322 ดีไปหมดทุกอย่าง: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปเนื้อหา บทที่ 2321 สีหน้าที่ว่างเปล่า / บทที่ 2322 ดีไปหมดทุกอย่าง – แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บท บทที่ 2321 สีหน้าที่ว่างเปล่า / บทที่ 2322 ดีไปหมดทุกอย่าง ของ แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ในหมวดนิยายจีนปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 2321 สีหน้าที่ว่างเปล่า
ในเวลานี้ แขกเหรื่อเหล่านั้นที่อยู่ด้านข้างดูเผินๆ เหมือนยังพูดคุยครื้นเครงกันอยู่ แต่ความจริงแล้วสายตาทุกคู่ต่างก็เหล่มองเข้ามา หลินเชวียและอวี๋เซ่าที่อยู่ด้านข้างอยู่ค่อนข้างใกล้ มองเห็นการเผชิญหน้าของคนทั้งสอง บรรยากาศฟาดฟัน ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงๆ เลย
เดิมทีฉินซีย่วนยังนึกสงสัยในตัวตนของอี้อวิ๋นโม่อยู่ตลอด จนตอนนี้ พอเห็นท่าทางของซือเยี่ยหาน ก็ชักไม่แน่ใจขึ้นมาอีกครั้ง
หลินเชวียยิ่งคิดก็ยิ่งกลัดกลุ้ม คิดหาวิธีไม่ออกเลยจริงๆ จึงหลบไปอยู่ด้านข้างจุดบุหรี่มวนหนึ่ง อัดควันเข้าปวด
ควันบุหรี่ลอยไปตามลม และลอยไปทางซือเยี่ยหานพอดี
ตอนแรกเยี่ยหวันหวั่นกำลังรอคอยคำตอบจากซือเยี่ยหานอยู่ แต่ในเวลานี้สายตาที่คมกริบราวกับมีดได้พุ่งไปที่หลินเชวีย “ดับควันซะ”
หลินเชวียคาบบุหรี่ไว้ในปาก ด้วยสีหน้าที่ว่างเปล่า “เอ่อ…หา”
เยี่ยหวันหวั่นยื่นมือไปโบกควันสายนั้นที่อยู่ตรงหน้าซือเยี่ยหานเบาๆ แล้วเอ่ยซ้ำ “ดับบุหรี่ซะ”
หลินเชวียมองเยี่ยหวันหวั่น จากนั้นก็มองซือเยี่ยหาน สุดท้ายจึงค่อยได้สติกลับมา ปากไม่พูด แต่กลับบ่นอยู่ในใจ
เข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่า พี่เก้าเป็นผู้ชายนะ ถูกรมควันนิดหน่อยเท่านั้น จะวุ่นวายขนาดนี้ทำไม
หลินเชวียเหลือบมองพี่เก้าของตัวเองตาละห้อย จากนั้นก็ดับบุหรี่อย่างว่าง่าย
แน่นอนว่าซือเยี่ยหานได้รับสายตาหม่นหมองจากหลินเชวียแล้ว แต่บนใบหน้ากลับไม่มีสีหน้าอารมณ์ที่ผิดแผกไปใดๆ เลย ใช้ท้องนิ้วเคาะโต๊ะกระจกเบาๆ นัยน์ตาอันลุ่มลึกเหมือนทางช้างเผือกมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างสงบ
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ตุลาการซือ มาเถอะ”
ภายใต้สายตามากมาย เยี่ยหวันหวั่นก็ยื่นมือออกไปหาซือเยี่ยหาน
ซือเยี่ยหานเหลือบมองฝ่ามือนุ่มนิ่มของหญิงสาวแวบหนึ่ง แล้วค่อยๆ ลุกขึ้น ใช้มือใหญ่กุมมือน้อยข้างนั้นไว้กลางฝ่ามือ
เสียงเปียโนแว่วบรรเลงขึ้น ทั้งสองเดินเข้าสู่ฟลอร์เต้นรำ
ภายในฟลอร์เต้นรำ คนแทบทั้งหมดต่างหยุดการเคลื่อนไหวแล้วถอยไปอยู่ด้านข้างตามสัญชาตญาณ
สองคนนี้สะดุดตาเกินไปแล้วจริงๆ ท่วงท่าการเต้นรำและสเต็ปฝีเท้าดูเนิบนาบเชื่องช้า แต่กลับเข้าคู่กันได้ดีราวกับเป็นคู่รัก
ทุกคนต่างทอดถอนใจ มองทางไปฉินซีย่วนและอินเหิงที่อยู่อีกด้านตามสัญชาตญาณ
ในตอนแรกทุกคนต่างทอดถอนใจว่านี่คือคู่กิ่งทองใบหยก แต่ผลคือ พอมาเทียบกับคู่ที่อยู่กลางฟลอร์ตอนนี้แล้ว กลายเป็นว่าไม่ดีเด่อะไรไปเลย
“จิ๊ๆ ร้ายกาจจริงๆ ยังคงเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลซือคนนี้ที่เยี่ยมยอด…”
“ฉันยอมแพ้แล้ว! สรุปแล้วฉินซีย่วนขี้โม้จริงๆ สินะ”
“ฉันว่านะ คงไม่ใช่ว่าคุณหนูฉินถูกปฏิเสธเลยอับอายจนพาลโกรธถึงได้ไปคบกับอินเหิงใช่ไหม”
“มีความเป็นไปได้แปดสิบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เลย! อินเหิงมีความสามารถที่ไหนกัน หลายปีมานี้ก็แค่ดูแลจัดการเรื่องในตระกูลอินเท่านั้น ด้วยความสามารถอันน้อยนิดของเขา ก็ทำได้แค่คอยเก็บของเหลือที่ซือเยี่ยหานไม่ต้องการแล้วเท่านั้น!”
….
เมื่อได้ฟังคำพูดจากรอบข้างไม่น่าฟังขึ้นเรื่อยๆ ฉินซีย่วนก็มองอินเหิงที่อยู่ข้างๆ แล้วรู้สึกขัดตาขึ้นเรื่อยๆ จึงผลักเขาออก กระแทกส้นสูงเดินออกไปด้วยความโมโห
ตอนแรกที่เธอมาคบกับอินเหิงก็เพื่อจะทำให้ซือเยี่ยหานนึกเสียใจ ทำให้เขาดูแย่ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเขาถูกลูกสาวประธานสภาหมายตาเข้า ทำให้เธอกลายเป็นตัวตลก
อินเหิงถูกผลักจนเซ แต่สายตายังคงจ้องทั้งสองคนที่อยู่กลางฟลอร์เขม็ง สีหน้ามืดครึ้มเป็นอย่างมาก
เดิมทีการได้รับความเอ็นดูจากลูกสาวของรองประธานสภาฉินเป็นเกียรติอย่าเหลือล้น แต่ตอนนี้ เกียรติยศกลายเป็นความอัปยศอดสู เขาถูกลิขิตให้กลายเป็นตัวตลกข้ามไม้คาน!
กลางฟลอร์เต้นรำ ซือเยี่ยหานเพียงใช้มือข้างหนึ่งจับมือของหญิงสาวไว้ ส่วนอีกข้างก็ป้องบริเวณเอวเธอ ไม่ได้แตะต้องเธอเลย เรียกได้ว่าเป็นสุภาพบุรุษมาก
—————————————————————————————
บทที่ 2322 ดีไปหมดทุกอย่าง
เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองปลายคางที่เย็นชาห่างเหินของใครบางคน พลางลอบกัดฟัน แล้วกล่าวอย่างหนังยิ้มเนื้อไม่ยิ้ม “ตุลาการซือช่างเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ”
ซือเยี่ยหานตอบสั้นๆ “คุณหนูอี้ชมเกินไปแล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างมีนัยยะ “ได้ยินว่าตุลาการซือมีคู่หมั้นแล้ว สามารถทำให้ตุลาการซือถนอมตัวดั่งหยกแบบนี้เอง น่าจะเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบมากสินะคะ”
ซือเยี่ยหานมองเธอแวบหนึ่ง “ตรงกันข้ามเลยครับ”
เยี่ยหวันหวั่นผงะไป “ตรงกันข้าม…”
หมายความว่ายังไง ซือเยี่ยหานจะบอกว่าเธอไม่สมบูรณ์แบบงั้นเหรอ
“ใช่แล้วๆ เหมือนเทพธิดาเลยครับ!”
….
ซือเยี่ยหานเอ่ยขึ้นมา “คุณหนูอี้ ภารกิจรัดตัว ขอตัวก่อนแล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นหยิบแก้วไวน์แดงมาจากถาดในมือของบริกรที่อยู่ด้านข้าง พลางแกว่งเบาๆ “ฉันจะไปส่งคุณแล้วกัน”
ซือเยี่ยหานเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ไม่จำเป็น”
ต่อมา จู่ๆ ข้อมือของเยี่ยหวันหวั่นก็บิดหมุนไปโดยไม่ตั้งใจ จากนั้น ไวน์แดงกว่าครึ่งแก้วจึงสาดใส่เสื้อผ้าของซือเยี่ยหาน
“พี่เก้า…” หลินเชวียที่อยู่ด้านข้างสะดุ้งโหยง “พี่เก้า พี่เป็นอะไรไหม”
ซือเยี่ยหานขมวดคิ้วนิดๆ แล้วยกมือขึ้นมา “ไม่เป็นไร”
“ขอโทษด้วยจริง…” ปากของเยี่ยหวันหวั่นเอ่ยไปแบบนี้ แต่ใบหน้ากลับไม่มีวี่แววความรู้สึกผิดเลย พอพูดจบก็เอ่ยกับบริกรที่อยู่ด้านข้าง “ไปเตรียมเสื้อผ้าสะอาดชุดใหม่ไว้ที่ห้องฉัน”
บริกรตอบรับทันที “ครับ”
เยี่ยหวันหวั่นมองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า “ตุลาการซือ ตามฉันขึ้นไปเปลี่ยนชุดที่ชั้นบนแล้วค่อยไปก็ยังไม่สายหรอก”
หลินเชวียเบิกตามองฉากนี้ ร้อนใจเหมือนไฟลน
เวรแล้ว นี่ๆๆ…นี่มันจอมเผด็จการหญิงในชีวิตจริงนี่นา!
แบบนี้จะทำยังไงดี
ไม่เห็นรึไงว่าพี่เก้าไม่อยากได้น่ะ
ไวน์แดงที่หกเมื่อกี้เป็นความจงใจชัดๆ พูดซะน่าฟังว่าจะให้พี่เก้าตามเธอไปเปลี่ยนชุด แต่ใครจะรู้ว่าเธอต้องการทำอะไรกันแน่!
นี่…นี่มันความคิดสุมาเจียวชาวบ้านเขารู้กันทั่วชัดๆ!
—————————————————————————————
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี