บทที่ 2323 รักษาความบริสุทธิ์ไว้ไม่ได้
ถึงขั้นที่แม้แต่อี้หลิงจวินก็ใกล้จะทนมองต่อไปไม่ไหวแล้ว
ลูกสาวคนดี เธอยังจะออกตัวแรงมากกว่านี้ได้อีกรึเปล่า
เพียงแต่ เยี่ยหวันหวั่นกลับเมินเขาไปอย่างสิ้นเชิง
วิธีนี้ถึงแม้จะไร้ยางอาย แต่โชคดีที่มีประโยชน์ สมเหตุสมผล ซือเยี่ยหานจึงไม่อาจปฏิเสธได้ง่ายๆ
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นจึงให้ซือเยี่ยหานตามเธอไปที่ห้องของเธอซึ่งอยู่ชั้นบนด้วยท่าทางองอาจเหมือนจักรพรรดินี
คืนนี้เธอตกเป็นรองเกินไปแล้ว จะต้องพลิกกลับมาให้ได้สักตาถึงจะถูก
หลินเชวียที่อยู่ด้านร้อนรนกระวนกระวายแต่ทำอะไรไม่ได้ เขย่าตัวอวี๋เซ่าด้วยความหดหู่ “นี่มันจัดฉาก เป็นการจัดฉากชัดๆ!”
อวี๋เซ่ากระแอมไอเบาๆ “เบาเสียงหน่อย นายอย่าโอเวอร์เกินไปเลย ฉันคิดว่าคุณหนูอี้แค่อยากคบหาท่านตุลาการเป็นเพื่อนเท่านั้น อีกอย่าง ฉันยังยืนยันตามความคิดแรกของฉันอยู่ เป็นแบบนี้อันที่จริงก็ไม่ได้แย่อะไร อีกทั้งฐานะของคุณหนูอี้ก็สูงกว่าฉินซีย่วนมาก ถ้ามีคุณหนูอี้คอยช่วยเหลือ เรื่องที่พวกเราต้องการทำจะง่ายขึ้นกว่าเดิมมาก”
หลินเชวียถลึงตาใส่ทันที “ความคิดแรกเริ่มของนายงั้นเหรอ ความคิดแรกเริ่มของนายคืออะไร ให้พี่เก้าใช้แผนชายงามน่ะเหรอ!?”
อวี๋เซ่าเอ่ยแก้ “นายอย่าพูดจาน่าเกลียดแบบนี้สิ ก็แค่…ใช้ลูกไม้นิดหน่อย”
หลินเชวียร่ายออกมาเป็นชุด “ถ้านายมีความสามารถก็เอาคำพูดนี้ไปพูดต่อหน้านางมารคนนั้นอีกรอบสิ! โชคดีที่ครั้งก่อนฉินซีย่วนทำไม่สำเร็จ แต่อี้อวิ๋นโม่น่ะต่างกัน ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเกินไป แม้แต่พี่เก้ายังต้านไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป น่ากลัวว่าพี่เก้าจะรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ไม่ได้จริงๆ พอถึงเวลานั้นปัญหาจะได้อยู่ที่แผนชายงามหรอกนะ นายลองคิดดูเถอะ พอถึงตอนนั้นนายจะถูกนางมารคนนั้นฟันกี่ที!”
อวี๋เซ่านึกในใจ เขาเรียนเลขไม่เก่ง งั้นไม่คิดแล้วกัน…
….
ระหว่างทาง เยี่ยหวันหวั่นกลับซื่อตรงมาก รักษาบุคลิกสูงส่งเย็นชาไว้ นำทางซือเยี่ยหานไปที่ห้องของตัวเองด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
ปาร์ตี้จัดขึ้นในโรงแรมที่หรูที่สุดของเมืองเทียนสุ่ย ซึ่งอี้หลิงจวินเหมาทั้งตึกไว้ และห้องของเยี่ยหวันหวั่นคือห้องชุดที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม
ติ๊ง...
เสียงแจ้งเตือนของลิฟต์ดังขึ้น ทั้งสองมาถึงชั้นบนสุดแล้ว
“ทางนี้” เยี่ยหวันหวั่นเดินนำหน้า หยิบคีย์การ์ดออกมาจากกระเป๋าถือ แล้วเปิดประตูห้อง
ภายในห้องดูเหมือนพนักงานจะรมน้ำมันหอมไว้ กลิ่นหอมจึงเข้มข้นเป็นพิเศษ
แต่กลิ่นนี้กลับไม่ระคายจมูก แค่กลิ่นเข้มเกินไป จนทำให้คนรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง
“ฉันให้คนไปเตรียมเสื้อผ้าไว้แล้ว ตุลาการซือไปเปลี่ยนก่อนเถอะ” พอเยี่ยหวันหวั่นพูดจบ ก็จงใจเอ่ยเสริมไปอีกประโยคว่า “ถ้าคุณไม่รังเกียจว่าวุ่นวายไปล่ะนะ”
ถึงยังไงก็ต้องถอดเสื้อผ้านี่นา…
ซือเยี่ยหานคล้ายจะไม่เข้าใจความหมายแฝงของเยี่ยหวันหวั่นเลย “ขอบคุณคุณหนูอี้มาก”
พูดจบจึงหยิบเสื้อผ้าบนโซฟาขึ้นมา แล้วตรงไปยังห้องนั้นที่อยู่ด้านในสุด
ทำไมต้องหอบเสื้อผ้าไปเปลี่ยนไกลขนาดนั้นด้วย…
เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกหดหู่อยู่บ้าง เธอยื่นหัวออกไปแล้วแอบมองไปทางด้านใน แอบใคร่ครวญว่าต่อจากนี้ต้องลงมือยังไงถึงจะดี
ขณะที่กำลังคิดอยู่ เวลาผ่านไปพักใหญ่ แต่ซือเยี่ยหานกลับไม่มีความเคลื่อนไหวเลยสักนิด
เกิดอะไรขึ้น
เปลี่ยนเสื้อผ้านานขนาดนี้เลย ทำไมยังไม่เสร็จอีก…
ด้วยความสงสัย เยี่ยหวันหวั่นจึงลุกขึ้นแล้วเดินตามเข้าไปด้านใน
ไม่ใช่ว่าเธอตั้งใจจะถ้ำมองอะไรหรอกนะ แค่เป็นห่วงเท่านั้นเอง
“ตุลาการซือ…”
เยี่ยหวันหวั่นเดินไปปากประตูห้องด้านใน และเห็นว่าซือเยี่ยหานไม่ได้เข้าไป แต่ยังคงค้างอยู่ในท่าเปิดประตู จ้องมองเข้าไปในห้องด้วยสายตาที่เยียบเย็นเหมือนน้ำแข็ง ทั่วร่างแผ่กลิ่นอายที่ทำให้คนสั่นสะท้านได้แม้ว่าจะไม่หนาวก็ตาม…
เยี่ยหวันหวั่นไม่รู้เลยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น จึงรีบเดินเข้าไป อยากเห็นว่าในห้องมีอะไร
—————————————————————————————
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี