แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2325
บทที่ 2325 ทำลายเรื่องดีของฉัน
ชั้นล่างของโรงแรม หลินเชวียและอวี๋เซ่ายังไม่ไปไหน ได้แต่รออยู่ที่ชั้นล่างด้วยความกระวนกระวาย
ใครจะรู้ว่ารออยู่แค่ไม่กี่นาที จู่ๆ ก็เห็นซือเยี่ยหานออกมาจากลิฟต์คนเดียว
บนร่างซือเยี่ยหานสวมเพียงเชิ้ตตัวใน กระดุมคอเสื้อแกะออกหนึ่งเม็ด สีหน้าอึมครึม ฉากนี้ช่วยให้คนคิดไปไกลได้ง่ายๆ จริงๆ
“เวรแล้ว…คงไม่ใช่ว่าถูกทำแบบนั้นแล้วใช่ไหม…” หลินเชวียหน้าถอดสี สับเท้าวิ่งเข้าไปหา “พี่…พี่เก้า ไม่เป็นไรใช่ไหม แล้วเสื้อพี่ล่ะ คุณหนูอี้ทำอะไรพี่รึเปล่า”
ไม่ใช่ว่าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหรอกเหรอ แต่ทำไมเสื้อนอกหายไปแล้วล่ะ ใส่แค่เสื้อเชิ้ตเดินออกมา
ซือเยี่ยหานส่งสายตาเยียบเย็นสุดขีดกลับมาให้ หลินเชวียจึงหุบปากลงทันที ไม่ถามซักไซ้ต่อเลยสักคำ
อวี๋เซ่าสบตากับหลินเชวีย อารมณ์ของทั้งสองซับซ้อนไปหมด
รอจนถึงตอนที่เยี่ยหวันหวั่นตามออกมา ก็มองเห็นแค่ไฟท้ายรถเท่านั้น ซือเยี่ยหานนั่งรถออกไปแล้ว
เมดูซ่าเดินผ่านมาเห็นเยี่ยหวันหวั่นพอดี จึงรีบเดินเข้าไปหา แล้วเอ่ยถามเสียงเบา “ศิษย์น้อง…ทำไมเธอมายืนอยู่ที่นี่ล่ะ”
เยี่ยหวันหวั่นถอนหายใจด้วยความตึงเครียด “เล่าไปแล้วยาว เร็วเถอะ รถของศิษย์พี่ล่ะ รีบพาฉันไล่ตามรถคันนั้นของซือเยี่ยหานไปทีสิ ขึ้นรถแล้วฉันจะเล่าให้พี่ฟัง!”
“ได้!”
ทั้งสองจึงรีบขึ้นรถ เมดูซ่าขับทะยานออกไป เยี่ยหวันหวั่นนั่งอยู่เบาะหน้า
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น ไม่ใช่ว่าเธอขึ้นไปเป็นเพื่อนตุลาการซือ…เปลี่ยนเสื้อผ้าเหรอ” เมดูซ่าไม่เข้าใจ
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยสีหน้ามืดมน “อย่าพูดถึงเลย ไม่ง่ายเลยกว่าฉันจะหลอกล่อเขาขึ้นไปได้ แต่ยังไม่ทันได้เข้าปาก ผลลัพธ์กลับดีนัก เพิ่งเข้าไปก็เจอของขวัญชิ้นใหญ่รอฉันอยู่เลย!”
เมดูซ่าสงสัย“ของขวัญชิ้นใหญ่เหรอ”
เยี่ยหวันหวั่นเล่าไปตามจริง “ผู้ชายตัวเปลือยคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงฉัน…ซือเยี่ยหานเป็นคนเจอเข้าพอดี! พี่ว่าฉันซวยไหมล่ะ”
เมดูซ่าสำลักแล้ว “แค่กๆๆ…เป็นแบบนี้ได้ยังไง ใครเป็นคนทำ”
เยี่ยหวันหวั่นมองไปข้างหน้า พลางบ่นไปด้วย “ก็ตุลาการแซ่สวี่คนนั้นไง!”
“ตุลาการสวี่เหรอ มิน่าล่ะ เรื่องแบบนี้ดูเหมือนเขาจะทำได้จริงๆ นั่นแหละ เฮ้อ เรื่องนี้ก็ช่าง…บังเอิญเกินไปแล้วจริงๆ!” เมดูซ่าหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก
เยี่ยหวันหวั่นยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห “นั่นน่ะสิ! ทำลายเรื่องดีๆ ของฉันหมดแล้ว!”
เมดูซ่าพูดขึ้นมาว่า “ตุลาการสวี่หมกมุ่นอยู่กับผลประโยชน์ ทำได้ทุกวิถีทาง เท่าที่ฉันรู้ลูกชายคนนั้นของตุลาการสวี่นิสัยไม่เลวเลย น่าจะถูกพ่อเขาบังคับมาเหมือนกัน ลำบากใจมากเหมือนกัน เธอตะเพิดเขาออกไปรอบนี้ ฉันเดาว่ากลับไปเขาต้องถูกด่าแน่ๆ…”
แววตาของเยี่ยหวันหวั่นวาวโรจน์ “ฉันเห็นใจกับชะตากรรมของเขามากนะ แต่ขอโทษที ฉันไม่ใช่แม่พระ ไม่อาจช่วยเหลือทุกชีวิตได้ เรื่องนี่อยู่ในขอบเขตอำนาจของฉัน”
ถ้าลองมองกลับกัน หากว่าเรื่องในวันนี้เกิดขึ้นกับซือเยี่ยหาน ใครบางคนส่งสาวงามที่มีภูมิหลังรันทดคนหนึ่งมาให้ซือเยี่ยหาน ต่อให้ซือเยี่ยหานช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้นด้วยความเห็นใจ แต่ในใจของเธอก็คงอึดอัดมากเหมือนกัน
ตอนนี้ทำให้ซือเยี่ยหานเข้าใจผิดไปแล้ว เธอจะไปยุ่งกับเรื่องนี้ได้ยังไง แบบนั้นเธอจะกลายเป็นคนแบบไหนไปล่ะ
จะว่าเธอเห็นแก่ตัวก็ดี ไม่มีน้ำใจก็ได้ เรื่องของคนอื่นไม่เกี่ยวข้องกับเธอ
เมดูซ่าเห็นเยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าตึงเครียด ก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจอยู่บ้างจริงๆ เป็นครั้งแรกที่เห็นศิษย์น้องใส่ใจใครสักคนขนาดนี้
เมดูซ่าเปิดปากพูดไปว่า “วิธีของเธอไม่ผิดหรอก ไม่งั้นถ้าเกิดเปิดช่องไว้ ใครๆ ก็มาทำแบบนี้กันหมด น่ากลัวว่าเธอคงต้านไม่ไหว อีกอย่างเธอก็ไม่สะดวกออกหน้าด้วย ถ้าถูกซือเยี่ยหานเข้าใจผิดก็ซวยแล้ว ทำใจให้สบายเถอะ เรื่องนี้ฉันจัดการให้เอง”
—————————————————————————————
บทที่ 2326 แอบเลื่อยขาเก้าอี้
เยี่ยหวันหวั่นหันไปมองด้วยความซาบซึ้งทันที “ขอบคุณศิษย์พี่ พี่ดีเหลือเกิน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี